Του Αλέκου Μιχαηλίδη
Οι αξιώσεις δε Τούρκων και Τουρκοκυπρίων συναινούν ώστε το αδιέξοδο που ήδη υπάρχει στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό να κηρυχθεί και επίσημα.
«Χρυσή τομή» δεν αχνοφαίνεται, καθώς στο παλάτι της Άγκυρας φουντώνει η κλιμάκωση αντί να χαμηλώνουν οι τόνοι, την ώρα που ο Ταγίπ Ερντογάν γιγαντώνει την τουρκική αδηφαγία.
Καθίσταται πια προφανές ότι σε Ενεργειακά και Κυπριακό δημιουργείται –όπως θέλει η Τουρκία– σχέση αλληλεξάρτησης. Είτε τελειώνουν οι προκλήσεις είτε δεν έχει συνομιλίες. Είτε συμφωνείται συνδιαχείριση είτε δεν κάνει πίσω το κατοχικό καθεστώς.
Εν πάση περιπτώσει, ένα δείπνο μεταξύ Προέδρου Αναστασιάδη και Μουσταφά Ακιντζί, με σαφώς χαμηλωμένο τον πήχη, δεν θα λύσει τα προβλήματα.
Αντιθέτως, ίσως δημιουργήσει ξανά μια αίσθηση ότι μπορεί να λυθεί το Κυπριακό με τους όρους προηγούμενων διαδικασιών, ενώ, όπως ειπώθηκε επανειλημμένα από την πλευρά των θυτών, κάτι τέτοιο δεν υφίσταται.
Άλλωστε, στα Ηνωμένα Έθνη φαίνεται να μελετούν τα δεδομένα.
Η τουρκική πλευρά, αν δεν της δοθεί το δικαίωμα να συνδιαχειρίζεται τόσο την ΑΟΖ όσο και τους πόρους της Κυπριακής Δημοκρατίας (ή του νέου κράτους) θα προχωρήσει στην αξίωση για λύση δύο κρατών που θα διχοτομεί και τα εδάφη και τις θάλασσες και την ΑΟΖ και τους υδρογονάνθρακες.
Η κυπριακή κυβέρνηση –όπως και σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της Κύπρου– απορρίπτει κάτι τέτοιο, ωστόσο θα τεθεί ενώπιόν της.
Παράλληλα, θα αντιμετωπίσει και τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα που θέλει να βάλει η άλλη πλευρά στη νέα διαδικασία των συνομιλιών. Κάτι τέτοιο συμφέρει και στον ίδιο τον ΟΗΕ, όπως απεδείχθη και στο παρελθόν, με υιοθέτηση μάλιστα επιδιαιτησίας.
Από κει και πέρα, στην Τουρκία έχουν εκλογές το 2019. Ο Ερντογάν δεν θα «μαλακώσει» και δεν πρόκειται να δείξει «καλή θέληση», ειδικά όταν γνωρίζει πως ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν θα του τραβήξει το αυτί για το Κυπριακό.
Εν τέλει, όλα βρίσκονται εν αναμονή του δείπνου Αναστασιάδη-Ακιντζί και των ερευνών της ExxonMobil στο τεμάχιο 10 της κυπριακής ΑΟΖ.
Πρώτον, το κοινωνικού περιεχομένου δείπνο εμπεριέχει υψηλούς κινδύνους. Ο Μουσταφά Ακιντζί δεν έχει την άνεση ούτε τη διάθεση να συναινέσει και να αποδεχτεί τον όρο για παύση των προκλήσεων. Ούτε καν τη χιλιοειπωμένη σύγκλιση Χριστόφια-Ταλάτ για τους πόρους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Έχει όμως τη διάθεση να εργαστεί για να εγκλωβίσει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και την ελληνοκυπριακή πλευρά σε ένα νέο παιχνίδι τουρκικών όρων, που θα περιπλέξει τα ενεργειακά με την ασφάλεια, τις εγγυήσεις, το εδαφικό και όλα τα επί μέρους κεφάλαια του Κυπριακού.
Ούτως ή άλλως, «τίποτε δεν είναι συμφωνημένο αν δεν συμφωνηθούν όλα». Προς τι λοιπόν, το δείπνο; Για να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΣΧΟΛΙΟ: Ο Ναμί, ο Ακιντζί, οι εκβιασμοί και τα διλήμματα – «Και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο»
