Θα το γράφω κάθε χρόνο μέχρι να αλλάξει κάτι. Μέχρι η εκάστοτε κυβέρνηση να σταματήσει να σπονσάρει μια διαμαρτυρία που θα έπρεπε να είναι εναντίον της:
Αν αναγνωρίζω κάτι στη Ρίτα Σούπερμαν είναι πως δικαιώνει απόλυτα το επίθετό της (στη θηλυκή του εκδοχή τουλάχιστον). Η πραγματική αυτή superwoman από την εποχή που ήταν ακόμα αστυνομικός (μία από τις 30 πρώτες γυναίκες που προσλήφθηκαν στο Σώμα το 1990!) μέχρι σήμερα που διανύει τη θητεία της ως βουλευτής του ΔΗΣΥ ταύτισε το όνομα και τη δράση της με την καταπολέμηση της εμπορίας προσώπων.
Διαβάζοντας την απάντηση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα Σάββα Αγγελίδη στο δεύτερο μέσα σε έξι μήνες σκαμπίλι από το ΕΔΑΔ για τον “πατριαρχικό και σεξιστικό” χειρισμό υποθέσεων βιασμού από τις κυπριακές Αρχές, δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς τι διάολο πάει τόσο στραβά σ’ αυτόν τον τόπο και ταυτόχρονα να έχεις την απάντησή σου.
Μέσα σε διάστημα μόλις λίγων μηνών, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) καταδίκασε δύο φορές την Κυπριακή Δημοκρατία για σοβαρές παραλείψεις και στερεοτυπικές πρακτικές στις έρευνες καταγγελιών σεξουαλικής βίας κατά γυναικών. Δύο.
Όσο κι αν προσπαθώ να κρατήσω τον Φειδία μακριά από τη στήλη τόσο ο ίδιος όσο και οι φανατικοί (πολέμιοι και υποστηρικτές) που τον ακολουθούν κατά πόδας δεν μ’ αφήνουν να αγιάσω. Πάλι καλά που το περιόρισα σε ένα κομμάτι κάθε 2-3 μήνες, θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα με τον ρυθμό που ο Κύπριος ευρωβουλευτής παράγει φτηνό και γρήγορο περιεχόμενο κάτι σαν ανθρώπινο Temu ανοησίας, κριντζ χιούμορ και άφθονης ρωσικής προπαγάνδας.
Ως γνωστόν, καμία καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη. Στην περίπτωση της -πρώην πια- δικαστού Ντόριας Βαρωσιώτου δεν έχουμε τόσο μια καλή πράξη όσο καλή δουλειά και αυτό είναι ακόμα χειρότερο για ένα σύστημα που έχει μάθει να βασίζεται στη μετριότητα και την ισοπέδωση για να επιβιώνει.
50.000 ευρώ εβδομαδιαίως και 1 εκατ. σε έξι μήνες τα έσοδα του βαρυποινίτη που κατηγορείται ότι ξέπλενε μέσω των επιχειρήσεων της συντρόφου του και της οικογένειάς της. Από την άνεση του κελιού του. Μ’ αρέσει που τώρα πήρε το Υπουργικό απόφαση για την τηλεργασία στο Δημόσιο όταν αυτή εφαρμόζεται ήδη με τεράστια επιτυχία.
Στις ειδήσεις που περνούν στα ψιλά είτε γιατί δεν πουλάνε, είτε γιατί δεν συμφέρουν, είτε απλά γιατί ο κόσμος δεν συνειδητοποιεί τη σοβαρότητά τους, προσθέστε και τον πρόσφατο ορισμό δικάσιμου για την υπόθεση της πέρα για πέρα άδικης και καταχρηστικής σύλληψης των δημοσιογράφων και ακτιβιστών Γιώργου Τάττη και Οζ Καραχάν όταν υπερασπίστηκαν την ανάρτηση πανό με πολιτικό (και όχι υβριστικό) περιεχόμενο απέναντι από την εξέδρα των επισήμων στην Λεωφόρο Ιωσήφ Χατζηιωσήφ κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης της 1ης Οκτωβρίου το 2024.
«Η κυβέρνηση πρέπει να προστατεύσει τη γη μας, να διασφαλίσει ότι η Κύπρος θα συνεχίσει να ανήκει και να ελέγχεται από τους Κύπριους στο διηνεκές». «Αν δεν πάρουμε αποτελεσματικά μέτρα τώρα κάποια στιγμή θα ανακαλύψουμε ότι η χώρα μας δεν μας ανήκει». Ποιος πιστεύετε ότι έκανε αυτές τις δηλώσεις; Το ΕΛΑΜ; Ο ΔΗΣΥ που τρέχει πίσω απ’ το ΕΛΑΜ; Είναι κάποια εθνικιστική αναλαμπή του ΔΗΚΟ ή ο επιθανάτιος ρόγχος της ΕΔΕΚ;
Ήθελα από τη Δευτέρα να γράψω γι’ αυτό το θέμα όμως στο ενδιάμεσο ξέσπασε η σκατοθύελλα με το ροζ περιπολικό οπότε καταλαβαίνετε πως όταν σκάει θέμα που περιέχει σεξ, ψέματα και βιντεοκασέτες (εντάξει, και μπάτσους) είναι σαν να παγώνει ο χρόνος στη ειρωνικά αποκαλούμενη για ευνόητους λόγους Νήσο των Αγίων και ό,τι πραγματικά αξίζει γλιστράει από τις χαραμάδες.
Θέλετε να μιλήσουμε σοβαρά για το ομολογουμένως αστείο βίντεο με τους δύο αστυνομικούς που έδωσαν μία κυριολεκτική σημασία στη γνώριμη φράση “γαμιέμαι στη δουλειά”; Ας το κάνουμε λοιπόν. Προετοιμαστείτε όμως για μια πολύ άβολη συζήτηση - ίσως περισσότερο κι από τη στάση που επέλεξαν οι δύο ένστολοι.
Μέχρι τώρα οι πιο κραυγαλέες γκάφες της κυβέρνησης ήταν, αν μη τι άλλο, αυθεντικές. Φαίνεται όμως πως και σε αυτόν τον τομέα, τον μόνο όπου η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη αληθινά διαπρέπει, άρχισαν να ξεμένουν από original ιδέες και άρχισαν τις κακές αντιγραφές. Δεν εξηγείται αλλιώς η (συνειδητή) απόφαση του Προέδρου Χριστοδουλίδη να αντιγράψει με τον πλέον άτσαλο τρόπο μια σελίδα από το Εγχειρίδιο Φαντασιώσεων Μεγαλείου του Σπύρου Κυπριανού και μάλιστα σε περίοδο που η μπαρουταποθήκη που αποκαλούμε γειτονιά άρχισε πάλι να πετάει σπίθες.
TRENDING NOW
32ºc
