Η ρήση του Samuel Johnson “ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων” επιβεβαιώνεται πανηγυρικά από τη “βόμβα” (ούτε καν αμπούλα βρώμας, αλλά κουβέντα να γίνεται) που πέταξε στο ξεκούδουνο ο Αναστασιάδης στο “Τετ α Τετ” με τον Τάσο Τρύφωνος, ότι και καλά ο πρώην Επίτροπος Χρήστος Στυλιανίδης “υιοθέτησε το τουρκικό αφήγημα” στο Κραν Μοντανά.
Όσοι παραπονιέστε ότι το επίπεδο της εγχώριας πολιτικής το ρίχνουν οι Φειδίας και οι Τορναρίτες αυτού του τόπου (οι οποίοι σημειώστε είναι τα συμπτώματα και όχι η ασθένεια) να σας θυμίσω ότι σχεδόν τρία χρόνια μας κυβερνάει κάτι ανάμεσα σε ολόγραμμα, πυροτέχνημα και το ChatGPT.
Το 2014 στα τηλεοπτικά καλλιστεία για την ανάδειξη της Σταρ Κύπρος (το αλήστου μνήμης Feel Fantastic) η υποψήφια για το στέμμα Νάταλι Ριάρ όταν ρωτήθηκε από την επιτροπή για το τι θα έλεγε σε κάποιον που είναι φορέας του AIDS, απάντησε: «Καταρχάς θα του έλεγα συγχαρητήρια. Μπράβο και ότι είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος. Θα του έλεγα να το ξανακάνει!». Η σπαρταριστά αστεία γκάφα της συμπαθέστατης κοπέλας που μπέρδεψε την έννοια του φορέα εκείνου που μεταφέρει κάτι με τον σύλλογο ή οργανισμό με συγκεκριμένες δραστηριότητες, έγραψε τηλεοπτική ιστορία, όμως στην τελική ίσως δεν πρέπει να έχουμε και μεγάλες απαιτήσεις από ένα 20χρονο κορίτσι, σωστά;
Πιστή στις παραδόσεις, είναι εκείνη η εποχή του χρόνου που η στήλη καταθέτει τη δική της εισφορά στον Ραδιομαραθώνιο που δεν είναι άλλη από τη σταθερή υπενθύμιση adapt or die. Ή αν θέλετε πιο ωμά, αλλάξτε νοοτροπία ή βγάλτε τον απ’ την πρίζα.
Μνημείο για την πατάτα μας στην Ξυλοφάγου, μνημείο για μια ακόμα μεγαλύτερη πατάτα μας (τον Γρίβα) στη Λεμεσό, κι εσχάτως μνημείο χαλουμιού στο Πισσούρι γιατί προφανώς δεν έχει ακόμα κορεστεί η ζήτηση για viral κιτς μνημεία-ύμνοι στο εγχώριο φολκλόρ. Αυτό όμως που προκάλεσε τις περισσότερες (και πιο πολωτικές) συζητήσεις βρίσκεται εκτός Κύπρου και δεν έχει κατασκευαστεί ακόμα.
Αν μη τι άλλο πέτυχαν το ότι ο σεξισμός χτυπάει κόκκινο
Το περιστατικό βίας του περασμένου Σαββάτου σε σχολείο της Αγλαντζιάς όπου εξωσχολικοί εισήλθαν στον χώρο κατά τη διάρκεια εκδήλωσης γνωριμίας και επιτέθηκαν και χτύπησαν απρόκλητα 14χρονο μαθητή (και λίγο αργότερα ο πατέρας ενός από τους δράστες γρονθοκόπησε τον πατέρα του θύματος) είναι σοβαρό όπως άλλωστε όλα τα αντίστοιχα περιστατικά με δράστες ανήλικους ή νεαρά πρόσωπα. Από την άλλη όμως η νεανική παραβατικότητα δεν είναι και τόσο πιασάρικο θέμα, όχι τουλάχιστον όσο οι “εγκληματίες αλλοδαποί” οπότε για πολλοστή φορά η συζήτηση μετατοπίζεται και η ουσία χάνεται μέσα στον ρατσιστικό ορυμαγδό.
Έξι χρόνια μετά από τη μέρα που ο 15χρονος Στυλιανός πέρασε τη θηλιά από τον λαιμό του τερματίζοντας την επίγεια κόλαση που αποκαλούσε ζωή στα χέρια του σαδιστή πατέρα του και το (συνήθως κουφό, τυφλό και μουγκό) κράτος επιχειρεί να αποδώσει δικαιοσύνη σε μία από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις διαστρέβλωσής της.
Της Δικαιοσύνης ο Υπουργός ο νοητός (γιατί υπαρκτός αποκλείεται να είναι) ξαναχτύπησε, αυτή τη φορά ξεστομίζοντας την ατάκα του τίτλου κατά τη χθεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής Νομικών της Βουλής από την οποία και πάλι -εννοείται- πως δεν βγήκε τίποτα χειροπιαστό (οι συνεδριάσεις των επιτροπών της Βουλής έχουν καταντήσει glorified σχολιασμός της επικαιρότητας αλλά αυτό είναι μια τελείως διαφορετική συζήτηση).
Η Κική Δημουλά σε μια συνέντευξή της είπε πως «εκείνος που κάνει τη μεγαλύτερη κατανάλωση της ελπίδας είναι ο απαισιόδοξος. Αλλιώς δε θα είχε τα κότσια να είναι απαισιόδοξος. Το κάνει όμως κρυφά και ύπουλα», υπονοώντας ότι οι εκ φύσεως απαισιόδοξοι (όπως εκείνη) ουσιαστικά τρέφουμε πάντα τις μεγαλύτερες ελπίδες. Και συνεχίζει: «Είναι υποκριτής. Μέσα στην απόλυτη θλίψη, δυσπιστία και αμφισβήτηση για όλα λέει, δε μπορεί, κάτι είναι αλήθεια, κάτι είναι ωραίο».
Σε μια χώρα όπου οι δημοκρατικοί θεσμοί περνούν κρίση, η διαφθορά έχει διαβρώσει τον δημόσιο τομέα οριζοντίως και καθέτως, η Αστυνομία εμφανίζει σημάδια αυταρχικής συμπεριφοράς απέναντι στον απλό πολίτη, “γνωστοί επιχειρηματίες” εκτελούνται με μαφιόζικο τρόπο μέρα μεσημέρι και η δικαιοσύνη προκαλεί κάθε τρεις και λίγο το δημόσιο αίσθημα με αλλοπρόσαλλες και αψυχολόγητες αποφάσεις , ποιο πιστεύετε ότι ιεράρχησε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα της κυπριακής δικαιοσύνης;
Τη στιγμή που θα διαβάζετε το παρόν, κατά πάσα πιθανότητα θα μάθατε τα νέα της αναγγελίας ίδρυσης νέου κόμματος με την ονομασία Άμεση Δημοκρατία από τον Youtuber ευρωβουλευτή Φειδία Παναγιώτου γιατί... fuck you, that’s why. Στο άκουσμα έρχεται αμέσως στο μυαλό η λαϊκή -και διόλου πολιτικώς ορθή- ρήση "μάθανε ότι πηδιόμαστε, πλακώσανε και οι εχμμ.." ρωτήστε τη Λατινοπούλου ποιοι.
TRENDING NOW
24ºc
24ºc
