Το να έχεις εκπρόσωπο τύπου ονόματι Κουλλά που πετάει διαρκώς... κουλά είναι ίσως το κοντινότερο σε αυτοαναφορικό χιούμορ που μπορεί να φτάσει ο ΔΗΣΥ. Όμως μετά και το πιο πρόσφατο κουλό δεν νομίζω να γελάνε και πολύ στην Πινδάρου. Για την ακρίβεια πρέπει να το έχουν ρίξει στον κλαυσίγελο - για να συνάδουν με την κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα εδώ και δυόμισι χρόνια.
Έγραψα εδώ για την περίπτωση της Katina Baird, της 32χρονης ιδιοκτήτρια του δημοφιλούς εστιατορίου Katina’s Tasty Food Caribbean με καταγωγή από την Γουιάνα, την οποία ένας τυπικός έλεγχος για ΦΠΑ στην καθ’ όλα νόμιμη επιχείρησή της, οδήγησε στη βίαιη σύλληψη και εγκλεισμό της στη Μενόγεια με σκοπό την απέλασή της.
Η φράση “εγώ εν τζαι...” μπορεί να εισήχθη στο καθημερινό λεξιλόγιο μέσω της ποπ κουλτούρας χάρη στον Αρτεμάκη του Σοφοκλή Κασκαούνια και το μεγαθήριο “Βουράτε γειτόνοι”, όμως είναι το σκάνδαλο (ή ορθότερα έγκλημα;) των φονικών αερόσακων Takata που την ανήγαγε σε εθνικό σλόγκαν αντάξιο να κοσμεί τον θυρεό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βλέπετε δεν πέρασε Υπουργός, γενικός διευθυντής Υπουργείου, διευθυντής, λειτουργός ή απλός υπάλληλος για κατάθεση στην Ερευνητική Επιτροπή που να μην ανασήκωσε τα χέρια δηλώνοντας “εγώ εν τζαι...”.
Δύο ειδήσεις από τη Λάρνακα που αποτελούν τις δύο όψεις του μεταναστευτικού (που βασικά είναι μία, αυτή που ξέρουμε καλά όλοι μας, αλλά ας δώσουμε προς το παρόν το benefit of a doubt).
Θα το γράφω κάθε χρόνο μέχρι να αλλάξει κάτι. Μέχρι η εκάστοτε κυβέρνηση να σταματήσει να σπονσάρει μια διαμαρτυρία που θα έπρεπε να είναι εναντίον της:
Αν αναγνωρίζω κάτι στη Ρίτα Σούπερμαν είναι πως δικαιώνει απόλυτα το επίθετό της (στη θηλυκή του εκδοχή τουλάχιστον). Η πραγματική αυτή superwoman από την εποχή που ήταν ακόμα αστυνομικός (μία από τις 30 πρώτες γυναίκες που προσλήφθηκαν στο Σώμα το 1990!) μέχρι σήμερα που διανύει τη θητεία της ως βουλευτής του ΔΗΣΥ ταύτισε το όνομα και τη δράση της με την καταπολέμηση της εμπορίας προσώπων.
Διαβάζοντας την απάντηση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα Σάββα Αγγελίδη στο δεύτερο μέσα σε έξι μήνες σκαμπίλι από το ΕΔΑΔ για τον “πατριαρχικό και σεξιστικό” χειρισμό υποθέσεων βιασμού από τις κυπριακές Αρχές, δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς τι διάολο πάει τόσο στραβά σ’ αυτόν τον τόπο και ταυτόχρονα να έχεις την απάντησή σου.
Μέσα σε διάστημα μόλις λίγων μηνών, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) καταδίκασε δύο φορές την Κυπριακή Δημοκρατία για σοβαρές παραλείψεις και στερεοτυπικές πρακτικές στις έρευνες καταγγελιών σεξουαλικής βίας κατά γυναικών. Δύο.
Όσο κι αν προσπαθώ να κρατήσω τον Φειδία μακριά από τη στήλη τόσο ο ίδιος όσο και οι φανατικοί (πολέμιοι και υποστηρικτές) που τον ακολουθούν κατά πόδας δεν μ’ αφήνουν να αγιάσω. Πάλι καλά που το περιόρισα σε ένα κομμάτι κάθε 2-3 μήνες, θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα με τον ρυθμό που ο Κύπριος ευρωβουλευτής παράγει φτηνό και γρήγορο περιεχόμενο κάτι σαν ανθρώπινο Temu ανοησίας, κριντζ χιούμορ και άφθονης ρωσικής προπαγάνδας.
Ως γνωστόν, καμία καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη. Στην περίπτωση της -πρώην πια- δικαστού Ντόριας Βαρωσιώτου δεν έχουμε τόσο μια καλή πράξη όσο καλή δουλειά και αυτό είναι ακόμα χειρότερο για ένα σύστημα που έχει μάθει να βασίζεται στη μετριότητα και την ισοπέδωση για να επιβιώνει.
50.000 ευρώ εβδομαδιαίως και 1 εκατ. σε έξι μήνες τα έσοδα του βαρυποινίτη που κατηγορείται ότι ξέπλενε μέσω των επιχειρήσεων της συντρόφου του και της οικογένειάς της. Από την άνεση του κελιού του. Μ’ αρέσει που τώρα πήρε το Υπουργικό απόφαση για την τηλεργασία στο Δημόσιο όταν αυτή εφαρμόζεται ήδη με τεράστια επιτυχία.
TRENDING NOW
25ºc
25ºc
