Σας πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό πως μπορεί να είναι να πεθαίνεις μόνος και κυριολεκτικά στον δρόμο, σαν το σκυλί, και το μόνο που αφήνεις πίσω σου είναι ένα μικρό μονόστηλο που δεν αναφέρει καν το όνομα σου είτε γιατί δεν μπήκε κανείς στον κόπο να το ψάξει είτε γιατί δεν το ξέρουν ούτε καν οι Αρχές; Σκεφτήκατε ποτέ ο θάνατός σας να μην σημαίνει τίποτα και σε κανέναν; Να μην υπάρχει άνθρωπος, όχι μόνο να κλάψει για σένα, αλλά έστω να σου δώσει κάτι περισσότερο από τα δύο δευτερόλεπτα που χρειάζονται για να προσπεράσει την είδηση του θανάτου σου;
Τις προάλλες μιλούσα σε πηγαδάκι με υψηλόβαθμο στέλεχος μεγάλου κόμματος και μου έκαναν εντύπωση δύο πράγματα: πρώτον, ότι πραγματικά φοβούνται την Άμεση Δημοκρατία και δεύτερον, ότι κατά τη γνώμη του εμείς, οι δημοσιογράφοι και τα media, ευθυνόμαστε για τη διάδοση και ανέλιξη φαινομένων τύπου Φειδία.
Εντάξει παιδιά, συνεχίστε ό,τι κάνετε, όλα καλά. Η Ανεξάρτητη ( ; ) Αρχή κατά της Διαφθοράς έβγαλε -επιτέλους- απόφαση σχετικά με την καταγγελία του βουλευτή του ΑΚΕΛ, Χρίστου Χριστοφίδη, για πιθανή σύνδεση εισφορών πολιτογραφηθέντων αλλοδαπών στο ΔΗΣΥ με την παραχώρηση κυπριακής υπηκοότητας αλλά και για την υπόθεση αγοράς ακινήτου από τη ρωσική τράπεζα Promsvyazbank από την Imperio του εθνικού μας γαμπρού Γιάννη Μισιρλή που επίσης, σύμφωνα με την ίδια καταγγελία, συνδεόταν με τα χρυσά διαβατήρια.
Πάντως, αν δεν ήταν μια πολύ σοβαρή υπόθεση με πολλές ανησυχητικές παραμέτρους για όλη την κοινωνία, θα μπορούσε να είναι βιογραφική μίνι σειρά του Netflix με στοιχεία σάτιρας και ενδεικτικό τίτλο «Αναντικατάστατος: Η Αληθινή Ιστορία Ενός Βοηθού Που Ζητούσε Βοήθεια» ή κάτι τέτοιο. Η υπόθεση της ίσως πιο επεισοδιακής (και αθέλητα ξεκαρδιστικής) παραίτησης-μη-παραίτησης στην ιστορία, εξελίσσεται σε πρώτης τάξεως clusterfuck για όσους εμπλέκονται. Και όχι άδικα.
Πείτε μου σας παρακαλώ τι καταλαβαίνω λάθος κι αν αυτό που συνέβη σήμερα είναι ενδεικτικό ενός σοβαρού και λειτουργικού κράτους ή μιας τύπου The Naked Gun παρωδίας κράτους με το οποίο κάποιος μας τρολάρει.
Κάθε 20 ώρες. Για αφήστε για λίγο τον εγκέφαλό σας να το επεξεργαστεί. Κάθε 20 ώρες ένα παιδί στην Κύπρο πέφτει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Τα στοιχεία σπαρακτικά. Μόνο το 2024 καταγράφηκαν 438 περιστατικά παιδικής κακοποίησης, 2.217 από το 2017 μέχρι σήμερα. Κι αυτά είναι μόνο όσα καταγγέλλονται. Σκεφτείτε πόσα μένουν θαμμένα κάτω την ντροπή, τις ενοχές και τον φόβο των θυμάτων μη πάθουν χειρότερα.
«Βρέθηκε μια γυναίκα… μετά από 50 χρόνια να αλλάξει το σύστημα αξιολόγησης»
Είναι γνωστό πως η εξουσία αλλάζει τον άνθρωπο. Ανάλογα με τον χαρακτήρα, τα βιώματα και την ανατροφή, αυτή η αλλαγή μπορεί να είναι από ανεπαίσθητη μέχρι υιοθέτηση μιας πλήρως φασίζουσας συμπεριφοράς. Το διαβόητο πείραμα του πανεπιστημίου Στάνφορντ το 1971, όπου οι συμμετέχοντες φοιτητές εναλλάσσονταν σε ρόλους καταδίκων και δεσμοφυλάκων είναι χαρακτηριστικό του τι μπορεί να κάνει η εξουσία σε έναν συνηθισμένο άνθρωπο. Πόσο μάλλον όταν έχει ήδη την προδιάθεση.
Το ότι το ΡΙΚ παραμένει ο κύριος εκφραστής της (εκάστοτε) κυβερνητικής προπαγάνδας και του (διαχρονικού) επίσημου αφηγήματος από την εποχή του Μακαρίου δεν θέλουμε και εχμ.. παπά να μας το πει.
Η ρήση του Samuel Johnson “ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων” επιβεβαιώνεται πανηγυρικά από τη “βόμβα” (ούτε καν αμπούλα βρώμας, αλλά κουβέντα να γίνεται) που πέταξε στο ξεκούδουνο ο Αναστασιάδης στο “Τετ α Τετ” με τον Τάσο Τρύφωνος, ότι και καλά ο πρώην Επίτροπος Χρήστος Στυλιανίδης “υιοθέτησε το τουρκικό αφήγημα” στο Κραν Μοντανά.
Όσοι παραπονιέστε ότι το επίπεδο της εγχώριας πολιτικής το ρίχνουν οι Φειδίας και οι Τορναρίτες αυτού του τόπου (οι οποίοι σημειώστε είναι τα συμπτώματα και όχι η ασθένεια) να σας θυμίσω ότι σχεδόν τρία χρόνια μας κυβερνάει κάτι ανάμεσα σε ολόγραμμα, πυροτέχνημα και το ChatGPT.
Το 2014 στα τηλεοπτικά καλλιστεία για την ανάδειξη της Σταρ Κύπρος (το αλήστου μνήμης Feel Fantastic) η υποψήφια για το στέμμα Νάταλι Ριάρ όταν ρωτήθηκε από την επιτροπή για το τι θα έλεγε σε κάποιον που είναι φορέας του AIDS, απάντησε: «Καταρχάς θα του έλεγα συγχαρητήρια. Μπράβο και ότι είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος. Θα του έλεγα να το ξανακάνει!». Η σπαρταριστά αστεία γκάφα της συμπαθέστατης κοπέλας που μπέρδεψε την έννοια του φορέα εκείνου που μεταφέρει κάτι με τον σύλλογο ή οργανισμό με συγκεκριμένες δραστηριότητες, έγραψε τηλεοπτική ιστορία, όμως στην τελική ίσως δεν πρέπει να έχουμε και μεγάλες απαιτήσεις από ένα 20χρονο κορίτσι, σωστά;
TRENDING NOW
20ºc
22ºc
