ΑΝΑΤΗΕΜΑΤΙΣΜΟΙ

Άρον, αρον φεύγουν οι σωτήρες μας για να λύσουν το Κυπριακό! Γελά και το παρδαλό κατσίκι.

Προσπερνούσα γρήγορα γρήγορα, έφτανα στα μπεντένια κι ανάσαινα, κατασκότεινη, αγριεμένη, βροντούσε κάτω η θάλασσα, χιμούσε λυσσασμένη απάνω στα τείχη και τα ‘τρωε.

Πώς μας κατάντησαν.

Άκουσον, άκουσον, είπε ο κύριος Κουλλάς, βουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού.

Πέρασε και το lockdown λόγω covid. Μας φυλάκισαν!!! Μας έγνοιαζε που ήμασταν φυλακισμένοι; Όχι η ψυχή μας, πάντως. Αυτή την έχουν φυλακίσει εδώ και χρόνια.

Όταν ήμουν πιο μικρός, ένας παππούς παλικάρι αληθινό, μου είπε:

Από μικρός άκουγα φωνές μέσα μου!

Ναι, καλά διαβάσατε στον τίλο.

Θα κουρέψουν (φορολογήσουν) τα κουρεμένα!!!

Απεργούν οι Λειτουργοί του Γραφείου Ευημερίας...

Απόγευμα Κυριακής. Σημείο συνάντησης απέναντι από την καντίνα «το Βαρώσι» στις κερκίδες του «Αντώνης Παπαδόπουλος». Ο Λούκας κατεβαίνει το σκαλοπάτι και κτυπά στον ώμο τον ξάδελφό του. Αυτό συμβαίνει πριν από κάθε αγώνα της ομάδας. Ο Λούκας μένει Λεμεσό, ο ξάδελφος ο Αντώνης στη Λάρνακα. Δίπλα ο Θανάσης που έρχεται από τον Μούτταλο Πάφου, πλησιάζει και Νίκος με τον Δημήτρη που έρχονται από τη Λευκωσία. Χαιρετιούνται. Περίπου στην ίδια ηλικία, μεγαλώσανε μαζί μέχρι τα εφτά με δέκα.

Άκουγα τον Ερντογάν,