Το χθεσινό ντέρμπι με τον Απόλλωνα, ήταν το πρώτο…γεμάτο 90λεπτο που είδα την «Ισπανική» Ομόνοια των Γκόμες και Ολίβα.
Ο προπονητής των πρασίνων έχει να λύσει αρκετά… θέματα στην πορεία. Φωνάζει η έλλειψη χημείας και ομοιογένειας, δεν είμαι σίγουρος για μερικούς παίχτες, αν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας με το τριφύλλι.
Το μη ικανοποιητικό δέσιμο της ομάδας, ήταν το βασικότερο της μειονέκτημα χτες στο ΓΣΠ, απέναντι σε έναν Απόλλωνα, που «κατάθεσε» στο γήπεδο όσες δυνάμεις χρειαζόντουσαν για να πάρει την ουσία.
Τα άκρα της επίθεσης φαινόντουσαν «γυμνά», ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο. Στην επανάληψη ο Ζίβετς, έβγαλε μερικές θετικές ενέργειες. Αρνητικό είναι και το ότι δεν δείχνει να έχει καλή ψυχολογία ο Ματ Νταρμπισάϊαρ.
Όμως το βασικότερο πρόβλημα που κουβαλά η λαοφιλής ομάδα, τα τελευταία χρόνια, είναι το διαλυμένο dna της. Θα χρειαστεί κάμποση προσπάθεια και χρόνος, για να καταφέρουν αυτοί που ανέλαβαν τα τεχνικά γκέμια, να το δυναμώσουν.
Πρέπει να το έχουν καταλάβει ήδη οι χιλιάδες οπαδοί του τριφυλλιού, ότι θα πρέπει να δώσουν (και φέτος) πίστωση χρόνου, σε αυτούς που ηγούνται του νέου μοντέλου λειτουργίας του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Έμεινε αρκετά πίσω η ομάδα τους, σε σχέση με άλλες μεγάλες ομάδες (οι δυο είναι αυτές που αντιμετώπισε τις τελευταίες δυο αγωνιστικές) και θα πρέπει να είναι εμποτισμένοι με υπομονή, ελπίζοντας ότι το φετινό «χτίσιμο» θα αποφέρει καρπούς σε βάθος χρόνου.
Πάλι καλά που εκείνοι που «καταδυνάστευαν» την Ομόνοια για πολλά χρόνια, κατάλαβαν ότι έπρεπε να τραβήξουν πίσω. Έστω κι αν ο τρόπος που «ενοικιάστηκε» το ποδοσφαιρικό τμήμα του Συλλόγου στον Παπασταύρου, δεν άρεσε στους οργανωμένους της Θύρας 9.
Διαβάστε Περισσότερα στο:
Themasports.com
