Στέκεται διακριτικά λίγα μέτρα μακρύτερα από το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Μπορεί να τον δεις στη γωνία του πλάνου. Στο background μιας φωτογραφίας. Λίγο παραδίπλα από εκεί όπου εστιάζει ο φακός. Κάποιες φορές τον πιάνει κι εκείνον. Φευγαλέα. Ή κάποια λεπτομέρεια.
Αλλά ξέρεις ότι είναι εκεί. Ο Χαράλαμπος Νικολάου, ο πατέρας του Θανάση.
Πάντα μαυροντυμένος, σχεδόν πάντα με το κεφάλι σκυφτό και τα χέρια σταυρωμένα μπροστά, σαν σε μια μόνιμη σιωπηλή προσευχή. Ή να υποκλίνεται στο μεγαλείο της μάνας.
Όταν δεν κρατάει κάποιο πλακάτ με φωτογραφίες του νεκρού παιδιού του ή κάποιο ξεθωριασμένο από τον χρόνο σύνθημα για την αδικία που τον πνίγει 18 χρόνια τώρα.
Πάντα με την έκφραση του ανθρώπου που του ξερίζωσαν ένα κομμάτι απ’ την ψυχή του το οποίο δεν πρόκειται ποτέ να πάρει πίσω.
Πάντα με τη διακριτικότητα, την ταπεινότητα, τη σεμνότητα και την αξιοπρέπεια του βωβού πόνου που ξέρει ότι δεν θα φύγει ποτέ.
Όπως στις αγέλες των λιονταριών, ο κύριος Χαράλαμπος έμεινε διακριτικά πίσω αφήνοντας τη μάνα-λέαινα να έχει τον έλεγχο. Να βρυχηθεί. Να χυμήξει. Να κατασπαράξει. Να προστατεύσει το παιδί της έστω και νεκρό, κουβαλώντας για πάντα το βάρος τού ότι δεν τα κατάφερε όσο ήταν ζωντανό.
Κι ας μην ήταν στο χέρι της. Κι ας μην μπορούσε να κάνει το παραμικρό γιατί η μοίρα του Θανάση είχε ήδη σφραγιστεί όταν εμπιστεύτηκε τους λάθος ανθρώπους.
Δεν υπάρχει τίποτα σ’ αυτόν τον κόσμο που να απαλλάξει μια μάνα από το βάρος της ευθύνης για την αδόκητη απώλεια του παιδιού της.
Κι αυτό το ξέρει ο κύριος Χαράλαμπος. Κι ας νιώθει ακριβώς το ίδιο βάρος. Γνωρίζει επίσης, όπως και όλα τα αρσενικά της φύσης που πρέπει να δουλέψουμε κοπιαστικά γι’ αυτό που τα θηλυκά έχουν έμφυτο, ότι τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το κομμάτιασμα της ψυχής μιας μάνας που χάνει το παιδί της.
Κι ας μας "αδικεί" αυτή η σύγκριση. Το ξέρουμε. Το κατανοούμε. Το σεβόμαστε.
Η Αντριάνα Νικολάου μετατράπηκε στο αδιαμφισβήτητο σύμβολο δύναμης, επιμονής και αποφασιστικότητας της υπόθεσης που θα αποτελεί για πάντα ανεξίτηλο λεκέ στο ύφασμα της σύγχρονης κυπριακής κοινωνίας
Και ο κύριος Χαράλαμπος, πάντα από τη γωνιά του κάδρου, η σταθερή υπενθύμιση πως ακόμα και τα σύμβολα χρειάζονται κάπου να ακουμπήσουν...
Φωτο: Ντίνος Χριστοδουλίδης
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Σύμβολο της αποφασιστικότητας, της θέλησης και της αγάπης των Τ/κ για την ελευθερία, αλλά ταυτόχρονα και έκφραση «της βούλησης ενός κράτους που υπάρχει απέναντι στην αδικία και την ανομία», χαρακτήρισε ο Τούρκος Πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν το νέο «προεδρικό» συγκρότημα.
