Η μέθοδος, που αποκαλείται Effortless Reciprocal IVF [ελληνική απόδοση: Αβίαστη Αμοιβαία Εξωσωματική Γονιμοποίηση], έδωσε τη δυνατότητα στην Μπλις να κυοφορήσει ένα δικό της έμβρυο. Στη συνέχεια, το έμβρυο τοποθετήθηκε στη μήτρα της κσλεϊ, όπου αναπτύχθηκε μέχρι τον τοκετό: τον Ιούνιο γεννήθηκε ο υγιέστατος Στέτσον, με βάρος περίπου 3,7 κιλά.
Το ζευγάρι από το Τέξας επιδίωξε αυτή τη μέθοδο επειδή αναζητούσε έναν τρόπο με τον οποίο θα εμπλέκονταν και οι δύο στην εγκυμοσύνη. Αν χρησιμοποιούσαν απλώς έναν δωρητή σπέρματος, αυτό θα σήμαινε ότι μόνο η μία από τις δύο θα μπορούσε να κυοφορήσει το μωρό -- τότε η άλλη σύντροφος απλώς θα το υιοθετούσε, λέει η 29χρονη Άσλεϊ. Όμως ένα φιλικό τους πρόσωπο τις παρέπεμψε στην δρ Κάθι Ντούντι, μια ειδικό στην Κλινική Γονιμότητας C.A.R.E. στο Τέξας που είχε κάνει παρόμοια εργασία με την εξωσωματική γονιμοποίηση. Η Ντούντι σκέφθηκε να εμπλέξει και τις δύο μητέρες, μια ιδέα που άρεσε αμέσως στις Κάουλτερ. «Ήθελα μα γίνω μητέρα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου», λέει η Άσλεϊ.
Η Μπλις, 37 ετών, προσθέτει πως δεν έβρισκε την ιδέα να μείνει έγκυος πολύ ελκυστική -- μέχρι που γνώρισε και ερωτεύθηκε την Άσλεϊ και στη συνέχεια έμαθε ότι θα μπορούσε να έχει ένα δικό της μωρό χωρίς να το κυοφορήσει. Τον Αύγουστο του 2017, οι γιατροί πήραν ωάρια από την Μπλις και τα γονιμοποίησαν στο εργαστήριό τους με σπέρμα δότη. Στη συνέχεια, τοποθέτησαν τα γονιμοποιημένα ωάρια σε ένα κύτταρο INVO (INVOcell) όπως το αποκαλεί η Ντούντι και το τοποθέτησαν στον τράχηλο της Μπλις για πέντε ημέρες μέχρι να σχηματιστεί ένα έμβρυο.
«Ήταν τόσο συναρπαστικό να ξέρω πως μεγάλωνα το δικό μου βιολογικό παιδί μέσα μου», λέει η Μπλις. Στη συνέχεια το έμβρυο εμφυτεύθηκε στη μήτρα της Άσλεϊ. Περίμεναν δέκα ημέρες ώσπου να βεβαιωθούν ότι η μετάβαση μπορούσε να λειτουργήσει. «Ήταν οι πιο μεγάλες μέρες στις ζωές μας -- καμία δεν το είχε κάνει πριν, επομένως δεν ξέραμε αν θα λειτουργούσε», λέει η Άσλεϊ. Όταν η Ντούντι τους είπε τα καλά νέα, «βάλαμε τις φωνές από τη χαρά μας», λέει η Άσλεϊ. «Όταν μάθαμε ότι είμαστε έγκυες, η προσοχή μας ήταν εστιασμένη στο γεγονός [ότι θα γινόμασταν μητέρες]», είπε η Άσλεϊ. «Δεν μας πέρασε από το μυαλό ότι είχαμε κάνει κάτι που δεν είχε κάνει κανείς άλλος πιο πριν», προσθέτει.
