Η χρήση ακουστικών βοηθημάτων, σε συνδυασμό με εξειδικευμένη καθοδήγηση και υποστήριξη, ενισχύει τη διατήρηση των κοινωνικών σχέσεων και μπορεί να λειτουργήσει ως «αντίδοτο» στη μοναξιά που πλήττει μεγάλο μέρος του ηλικιωμένου πληθυσμού.
Η πρόσφατη μελέτη ACHIEVE (Aging and Cognitive Health Evaluation in Elders), που δημοσιεύθηκε στο JAMA Internal Medicine, διερεύνησε τη σύνδεση μεταξύ απώλειας ακοής, κοινωνικής απομόνωσης και μοναξιάς. Τα ευρήματά της είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά: η φροντίδα της ακοής φαίνεται να διατηρεί ή και να ενισχύει τις κοινωνικές επαφές, μειώνοντας παράλληλα το αίσθημα απομάκρυνσης που βιώνουν πολλοί ηλικιωμένοι.
Η κοινωνική απομόνωση απειλή για τη δημόσια υγεία
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) υπολογίζουν ότι περισσότερο από το 25% των ατόμων άνω των 65 ετών αναφέρει ελάχιστη κοινωνική δραστηριότητα, ενώ ένα στα τρία άτομα δηλώνει ότι αισθάνεται μοναξιά. Η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά έχουν αποδεδειγμένα συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο για κατάθλιψη, καρδιαγγειακά νοσήματα, άνοια και πρόωρο θάνατο. Παράλληλα, η απώλεια ακοής, η οποία επηρεάζει περίπου δύο στους τρεις ανθρώπους άνω των 70, είναι ένας από τους πιο υποτιμημένους αλλά κρίσιμους παράγοντες που οδηγούν στη σταδιακή αποσύνδεση από τον κοινωνικό ιστό.
Η μελέτη ACHIEVE σχεδιάστηκε για να εξετάσει ακριβώς αυτό το φαινόμενο. Σε ένα δείγμα 977 ηλικιωμένων ατόμων (70-84 ετών) με μη αντιμετωπισμένη απώλεια ακοής, οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες:
- Η ομάδα παρέμβασης έλαβε ακουστικά βαρηκοΐας, εξατομικευμένες συνεδρίες με ακουολόγο, τεχνική υποστήριξη και εκπαίδευση στη χρήση των συσκευών.
- Η ομάδα ελέγχου παρακολούθησε αντίστοιχες συνεδρίες που επικεντρώνονταν σε γενικά θέματα υγιούς γήρανσης, όπως η άσκηση, η διαχείριση χρόνιων νοσημάτων και η πρόληψη αναπηριών.
Η παρακολούθηση των συμμετεχόντων πραγματοποιήθηκε κάθε έξι μήνες επί τριετία, με συστηματική καταγραφή κοινωνικών επαφών και επιπέδων μοναξιάς. Σύμφωνα με τα δεδομένα:
- Τα άτομα που έλαβαν παρέμβαση ακοής διατήρησαν, κατά μέσο όρο, μία επιπλέον κοινωνική σύνδεση σε σύγκριση με εκείνα της ομάδας ελέγχου.
- Παρατηρήθηκε αύξηση στη διαφοροποίηση των κοινωνικών ρόλων, δηλαδή οι συμμετέχοντες με ακουστικά είχαν επαφές με περισσότερους και διαφορετικούς τύπους ανθρώπων (φίλους, συγγενείς, γείτονες).
- Η μοναξιά μειώθηκε κατά 0,94 μονάδες στη σχετική κλίμακα (UCLA Loneliness Scale), ενώ στην ομάδα ελέγχου σημειώθηκε ελαφρά επιδείνωση.
«Τα δεδομένα μας ενισχύουν την άποψη ότι η βελτίωση της ακοής στους ηλικιωμένους μπορεί να προσφέρει όχι μόνο επικοινωνιακά οφέλη, αλλά και να ενδυναμώσει τη συναισθηματική και σωματική τους ευεξία» τόνισε ο επικεφαλής της μελέτης Δρ. Nicholas Reed, μέλος του Ινστιτούτου Βέλτιστης Γήρανσης της Ιατρικής Σχολής NYU Grossman.
Πέρα από τα νούμερα – Ουσιαστικές επιπτώσεις
Παρότι οι βελτιώσεις θεωρούνται στατιστικά σημαντικές, οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι η κλινική σημασία των αλλαγών σε ατομικό επίπεδο είναι ακόμα υπό διερεύνηση. Ωστόσο, δεδομένης της υψηλής επικράτησης της απώλειας ακοής και του χαμηλού ρίσκου της παρέμβασης, ακόμα και μικρές βελτιώσεις ενδέχεται να έχουν μεγάλη σημασία σε πληθυσμιακή κλίμακα. Τα αποτελέσματα παρέμειναν σταθερά ακόμα και μετά από αναλύσεις που έλαβαν υπόψη τις επιδράσεις της πανδημίας του κορωνοϊού, τη μέθοδο στρατολόγησης των συμμετεχόντων και παράγοντες, όπως το φύλο και η συμμόρφωση με τη θεραπεία.
Οι ερευνητές σκοπεύουν να παρακολουθήσουν τους συμμετέχοντες για ακόμη τρία χρόνια, προκειμένου να διερευνηθεί εάν τα οφέλη διατηρούνται σε βάθος χρόνου. Παράλληλα, σχεδιάζεται η επέκταση της μελέτης σε ένα πιο ποικιλόμορφο και αντιπροσωπευτικό δείγμα πληθυσμού.
Η φροντίδα της ακοής δεν αφορά μόνο την αποκατάσταση μιας αίσθησης αλλά τη διατήρηση της σύνδεσης με τον κόσμο. Και όπως δείχνει η επιστήμη, η διατήρηση αυτής της σύνδεσης ίσως να είναι από τα σημαντικότερα «θεραπευτικά μέσα» για τη μάχη ενάντια στη μοναξιά της τρίτης ηλικίας.
ΠΗΓΗ: Ygeiamou.gr