Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όσοι ασκούν αυτά τα επαγγέλματα είναι απαραίτητα και ψυχοπαθείς, αλλά έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν κατά τη διάρκεια της καριέρας τους τέτοιου είδους προβλήματα.
Τα επαγγέλματα με τους περισσότερους ψυχοπαθείς λοιπόν είναι:
1. Διευθύνων Σύμβουλος: Οι αποφάσεις τους κρίνουν το μέλλον μιας επιχείρησης. Ζουν μέρα νύχτα με το άγχος. Μια λάθος επιλογή σημαίνει καταστροφή.
2. Δικηγόρος: Αναλαμβάνουν από τα πιο ελαφριά αστικά, μέχρι και τα πιο βαριά ποινικά. Συχνά διαφωνούν με τον πελάτη τους, αλλά καταπνίγουν τις απόψεις τους επειδή είναι επαγγελματίες. Αυτό τους διαλύει ψυχικά.
3. Εργαζόμενος στα Media (Τηλεόραση και ραδιόφωνo): Η απόλυτη ψυχοπάθεια, η απόλυτη παράνοια. Ένα συνεχές κυνηγητό της είδησης, ένα κυνηγητό του χρόνου, όπου και τα δευτερόλεπτα έχουν σημασία. Πρέπει να είσαι πράγματι ψυχοπαθής για ένα τέτοιο επάγγελμα.
4. Πωλητής: Το καθημερινό κυνήγι για να πιάσουν τους στόχους που τους έχουν θέσει από την εταιρία που εργάζονται, τους κατατάσσει όχι μόνο στους εν δυνάμει, αλλά στο επάγγελμα με αρκετούς ψυχοπαθείς.
5. Χειρουργός: Η ψυχοπάθεια στο μεγαλείο της. Όταν από τα δάχτυλα σου κρέμονται ζωές, και τα μάτια σου έχουν δει πολλά, πρέπει να έχεις το θάρρος για να συνεχίζεις.
6. Δημοσιογράφος: Ισχύει ότι και στο Νο3
7. Αστυνομικός: Εάν δεν το έχεις μέσα σου δεν μπορείς να γίνεις αστυνομικός.
8. Κληρικός: Ισχύει ότι και στο Νο7. Πρέπει να το έχεις...
9. Σεφ: Πρώτα φτιάχνουν στο μυαλό τους τι θα μαγειρέψουν και ύστερα του δίνουν μορφή. Παίζουν με τη σκέψη τους καθημερινά για το καλύτερο αποτέλεσμα.
10. Δημόσιος υπάλληλος: Σύμφωνα με τον Ντάτον που τους μελέτησε έχουν και εκείνοι μια δόση ψυχοπάθειας.
Ο Ντάτον όμως δημιούργησε και τη λίστα με τα επαγγέλματα με τους λιγότερο ψυχοπαθείς. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκουμε τους νοσοκόμους, τους δασκάλους, τους λογιστές, τις αισθητικούς.
