ΔΟΥΛΕΜΕΝΗ πράσινη ΜΗΧΑΝΗ! Έτσι «ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ» οι Ομονοιάτες…

Προσωπικά είχαμε μερικές εβδομάδες, να δω LIVE από την τηλεόραση, παιχνίδι της ομάδας της Λευκωσίας.

Ομολογώ ότι χθες στην αναμέτρηση με τη Νέα Σαλαμίνα, είδα ένα πολύ δουλεμένο σύνολο, ειδικά από τη μέση και μπροστά και να βγάζει αρκετούς αυτοματισμούς. Μερικοί παίχτες φαίνεται να συνδυάζονται με κλειστά μάτια μεταξύ τους.

Στην πράσινη μηχανή, υπάρχουν δυο παίχτες με εξαιρετική κάθετη πάσα, μιλώ για τον Ισπανό Γκόμεθ, αλλά και τον Βραζιλιάνο Τιάγκο.

Όταν ο τελευταίος μετακόμισε το «Ηλίας Πούλλος», αρκετοί ίσως να υποτίμησαν την περίπτωση του, αλλά τέτοιες πάσες έβγαζε και στο διάστημα που φορούσε τα κόκκινα της Νέας Σαλαμίνας.

Η προϋπηρεσία του Μποτεάγκ, μιλά από μόνη της, για την ποιότητα που κουβαλά ο Γάλλος άσος. Είναι τρομερός στο ένας εναντίον ενός.

Για τις δυο σούπερ λύσεις στα αμυντικά άκρα, Λέζιακς και Μαυρία, έχουν γραφτεί πολλά εγκωμιαστικά σχόλια, δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο.

Η γραμμή που «σπάζει κόκαλα» όσο περνούν οι αγώνες, είναι η πισινή. Χτες δεν χρειάστηκε να κάμει τη μεγάλη επέμβαση ο Φαμπιάνο Ριμπέιρο, σε μερικές φάσεις φρόντισαν να καθαρίσουν την μπουγάδα, οι δυο κεντρικοί μπακ Λανγκ και Λούφτνερ.

Η σημαντικότερη αλλαγή της φετινής Ομόνοιας, που ήθελαν να επιφέρουν οι Λάρκου, Ταραπουλούζης και Μπέργκ, ήταν να μην μοιάζει με παιδική χαρά η αμυντική γραμμή, όπως τα δυο προηγούμενα χρόνια.

Το έχουν πετύχει. Μάλιστα στα τελευταία πέντε παιχνίδια έμεινε απαραβίαστη η εστία του Φαμπιάνο, που αποδεικνύεται, κάθε άλλο παρά λύση ανάγκης.

Ο κόσμος της Ομόνοιας που… ξεχείλισε το πέταλο του Αμμόχωστος, αυθόρμητα φώναξε το σύνθημα «Ομόνοια Λαός Πρωτάθλημα».

Πλέον δεν μοιάζει με ανέκδοτο, όπως κατά τα χρόνια της μιζέριας. Οι περισσότεροι πάντως καταλαβαίνουν, ότι δεν μπορούν να πετούν στα σύννεφα, ξέροντας ότι ο δρόμος είναι πολύ μακρύς.