Όπως αναφέρει ανακοίνωση της ΕΣΚ, το πολυσέλιδο αυτό έγγραφο αποτελεί σημείο αναφοράς για τη δημοσιογραφία παγκόσμια και περιλαμβάνει μελέτες σχετικά με την ελευθερία έκφρασης, τις συνθήκες εργασίας των δημοσιογράφων σε όλο τον κόσμο, την ισότητα των φύλων στο χώρο της δημοσιογραφίας, καθώς και μελέτες για την κρίση στον Τύπο και την επίδραση που είχε η πανδημία του COVID-19-19 στον δημοσιογραφικό κλάδο.
Στη «Λευκή Χάρτα για την Παγκόσμια Δημοσιογραφία» δίδεται ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα των δολοφονιών δημοσιογράφων και στην ατιμωρησία των ενόχων. Όπως αναφέρεται στο έγγραφο, που αποτελείται από 62 σελίδες, 2658 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν από το 1990, 42 από αυτούς το 2020.
«Αυτό ισοδυναμεί με περίπου δύο δολοφονημένους δημοσιογράφους κάθε εβδομάδα!», αναφέρεται.
Παράλληλα, 235 δημοσιογράφοι βρίσκονται σήμερα στη φυλακή. Σύμφωνα με τα ευρήματα των μελετών, η Ευρώπη είναι η περιοχή με τον μεγαλύτερο αριθμό δημοσιογράφων στη φυλακή. Οι χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό φυλακισμένων δημοσιογράφων περιλαμβάνουν την Τουρκία (67), την Αίγυπτο (21), την Κίνα (23), την Ερυθραία (16), τη Σαουδική Αραβία (14), τη Λευκορωσία (11), την Υεμένη και την Καμπότζη (9), το Καμερούν (6), το Μαρόκο και το Μιανμάρ (5). Η φυλάκιση των δημοσιογράφων αποτελεί συχνά μια μορφή αντιποίνων στο πρόσωπο τους και προσπάθεια καταστολής τους, ιδιαίτερα σε περιόδους πολιτικών και κοινωνικών αναταραχών.
Πάνω από 50% των δολοφονιών δημοσιογράφων διαπράχθηκαν στις δέκα πιο επικίνδυνες χώρες για δημοσιογραφική εργασία σύμφωνα με τα στατιστικά της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων. Οι χώρες αυτές είναι χώρες που είτε υπέστησαν πόλεμο, είτε ταλανίζονται από έγκλημα και διαφθορά, καθώς και από καταστροφική κατάρρευση του νόμου και της τάξης. Το Ιράκ βρίσκεται στην κορυφή των χωρών αυτών με 338 σκοτωμένους δημοσιογράφους, ενώ ακολουθούν το Μεξικό (175 δημοσιογράφοι), οι Φιλιππίνες (159 δημοσιογράφοι), το Πακιστάν (138 δημοσιογράφοι), η Ινδία (116 δημοσιογράφοι), η Ρωσική Ομοσπονδία (110 δημοσιογράφοι), η Αλγερία (106 δημοσιογράφοι), η Συρία (96 δημοσιογράφοι), η Σομαλία (93 δημοσιογράφοι) και το Αφγανιστάν (93 δημοσιογράφοι).
Για το 90% των δολοφονιών δημοσιογράφων παγκοσμίως, υπήρξε ελάχιστη ή καθόλου δίωξη των ενόχων. Στα δύο τρίτα των περιπτώσεων οι δολοφόνοι δεν αποκαλύφθηκαν ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι η δολοφονία έχει γίνει ο ευκολότερος και ο φθηνότερος τρόπος σίγασης «ενοχλητικών» για κάποιους δημοσιογράφων. Περιστασιακά, κάποιοι από τους ενόχους εντοπίζονται και κινείται δικαστική διαδικασία εναντίον τους, δυστυχώς όμως στις περισσότερες περιπτώσεις απαλλάσσονται των κατηγοριών.
ΠΗΓΗ: Από ΚΥΠΕ
