Την προηγούμενη εβδομάδα συμμετείχα ως συντονιστής (τρομάρα μου, εδώ δεν μπορώ να συντονίσω τις ίδιες μου τις σκέψεις, πόσο μάλλον μια συζήτηση) σε ένα από τα τρία πάνελ που αποτελούσαν την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση με τίτλο “Η δύναμη των λέξεων: Αναγνώριση και Αντιμετώπιση της Ρητορικής Μίσους” που διοργάνωσαν από κοινού ο Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος, η Ένωση Συντακτών Κύπρου και η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.
Η εκδήλωση ήταν χωρισμένη σε τρεις θεματικές αλληλένδετες με τη ρητορική μίσους, ελευθερία της έκφρασης, MME και social media, με (κυρίως) δημοσιογράφους, νομικούς, εκπροσώπους ΜΚΟ και πανεπιστημιακούς να απαρτίζουν τα πάνελ των ομιλητών. Εξαιρετικές ομιλίες, καίριες τοποθετήσεις, χρήσιμες νομικές και γενικές πληροφορίες γύρω από το θέμα, γόνιμος διάλογος με το κοινό - κι όλα αυτά για τα 40-50 άτομα που μπήκαν στον κόπο να παρευρεθούν και τα καναδυό συμβατικά media που εδέησαν να την καλύψουν. Και μεταξύ μας αν δεν ήταν το ΚΥΠΕ, ένα παρωχημένο όργανο κυβερνητικής προπαγάνδας που παραπέμπει στα 70s και που δυστυχώς έγινε η μόνιμη (και σχεδόν μοναδική) πηγή ειδήσεων για το 100% των κυπριακών media, να δώσει μια περίληψη έστω της εκδήλωσης, το πιο πιθανό να την έτρωγε το μαύρο σκοτάδι. Το αρτηριοσκληρωτικό ΡΙΚ φυσικά και έλαμψε δια της απουσίας του, αφενός γιατί δεν πολυσκοτίζεται για τη ρητορική μίσους από τη στιγμή που περιλαμβάνεται στο επίσημο κυβερνητικό αφήγημα που υπηρετεί ευλαβικά κι αφετέρου η εκδήλωση δεν περιελάβανε ομιλία κάποιου κυβερνητικού αξιωματούχου ώστε να αφιερώσουν κανένα 10λεπτο στο δελτίο. Με δυο λόγια, η εκδήλωση ήταν άχρηστη για το ΡΙΚ, όπως άλλωστε είναι το ίδιο άχρηστο σε οποιονδήποτε κάτω των 75. Κι ας το πληρώνουμε 38 εκατομμύρια το χρόνο κυρίως για μισθούς και συντάξεις.
Η προσέλευση ήταν ακριβώς αυτή που περιμένει κανείς σε μια εκδήλωση για τη ρητορική μίσους σε μια χώρα που ένα σεβαστό κομμάτι της κοινωνίας (και η πλειοψηφία των θεσμών) δεν την αναγνωρίζουν καν ως “λανθασμένη συμπεριφορά” πόσο μάλλον για το ποινικό αδίκημα που πρακτικά είναι. Πρακτικά είπα; Γράψτε λάθος. Θεωρητικά είναι το σωστό, γιατί ο νεότευκτος αντιρατσιστικός νόμος είναι πιο διακοσμητικός κι από τον Υπουργό Εξωτερικών (γρήγορα, πείτε μου το όνομα του ΥΠΕΞ - είδατε; έχω την αίσθηση πως υπάρχουν στιγμές που ούτε ο ίδιος θυμάται ότι είναι υπουργός). Απόδειξη ότι οι τύπισσες του Cow Βυζί-gate (οι δύο Κυπραίες με το στόμα-βοθρατζίδικο που σκυλόβρισαν Ρωσίδα σε πάρκινγκ της Λάρνακας) παραμένουν μέχρι οι μοναδικές που τιμωρήθηκαν με τον συγκεκριμένο νόμο και μάλιστα δευτερόδικα. Πρωτοδίκως δεν βρέθηκε τίποτα το μεμπτό, ούτε καν η προτροπή για βιασμό (η μία είπε στο θύμα ότι θα φωνάξει τον άντρα της να τη γαμήσει). Αντίθετα το ομοφοβικό παραλήρημα του Μόρφου στο διαβόητο πλέον (και viral) κήρυγμα με τη σύνδεση ομοφυλοφιλίας και πρωκτικού σεξ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και εκφράσεις τύπου “οι ομοφυλόφιλοι μυρίζουν”, κρίθηκαν από τον τότε Γενικό Εισαγγελέα λίγο-πολύ ως... εκφάνσεις αγνής χριστιανικής αγάπης.
Γι’ αυτό σας λέω, και πολλοί ήμασταν. Κι ας τη διοργάνωσαν δύο αρκετά μεγάλες επαγγελματικές ενώσεις (δικηγόροι και δημοσιογράφοι) κι ας πέρασε στα ψιλά μιας χούφτας ιστοσελίδων (όλα έβαλαν το ίδιο κείμενο του ΚΥΠΕ) παρά το γεγονός ότι, ξέρετε, Ένωση γαμημένων Συντακτών. Ποιοι στ’ αλήθεια θα την παρακολουθούσαν ή θα την κάλυπταν; Τα πολύ συγκεκριμένα ΜΜΕ που αποτελούν μέρος του προβλήματος διαδίδοντας συνειδητά τη ρητορική μίσους με εμπρηστικά δημοσιεύματα για ΛΟΑΤΚΙ, μετανάστες, αλλόθρησκους, αμβλώσεις κλπ για να ανακατεύουν τον ακροδεξιό βόθρο και να βγαίνουν οι κουράδες στην επιφάνεια με τη μορφή κλικς, σχολίων και shares; Αυτοί που συνειδητά την έχουν δει “Fox News του φτωχού” και σχεδόν σε καθημερινή βάση δυναμιτίζουν το κλίμα και στοχοποιούν ανθρώπους ακόμα και με fake news για μια χούφτα ακροδεξιών κλικ; Ανενόχλητοι, ανεπηρέαστοι και χωρίς επιπτώσεις από τα αρμόδια όργανα;
Αν η εκδήλωση είχε τίτλο “Γαμάτε γιατί χανόμαστε: Πως το μεταναστευτικό συνδέεται με το δημογραφικό και την επικείμενη εξαφάνιση του κυπριακού Ελληνισμού” θα έπρεπε να γίνει στο Ελευθερία από τον πολύ κόσμο. Και θα έπαιζε πρώτη είδηση στο ΡΙΚ και στο αξιολύπητο Fox News-wannabe που ξύνει τον πάτο του βαρελιού.
Ακόμα κι έτσι, ακόμα κι αν έμοιαζε να προσηλυτίζεις τους ήδη πιστούς, αξίζουν συγχαρητήρια στους διοργανωτές που μπήκαν στον κόπο να ανοίξουν συζήτηση για ένα θέμα που ένα μεγάλο του πληθυσμού αρνείται πεισματικά (και συνειδητά) να αντιληφθεί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Καιρός: Μέχρι πού θα φτάσει η θερμοκρασία - Η πρόγνωση για την αυριανή αργία
• Το Ισραήλ έπληξε στο Ιράν εγκαταστάσεις που παράγουν καύσιμα πυραύλων
• Αντώνης Αβούρης: Ο Κύπριος που αναδείχθηκε ως ο καλύτερος νεαρός chef της Γαλλίας μιλά στο «Τ»
Ανάλυση: Πώς φτάσαμε να μιλάμε για συνομοσπονδία - It takes two to tango
Το 2017 στη διάσκεψη του Κραν Μοντανά, ο ΓΓ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκοουτέρες σε μία από τις δηλώσεις του τότε, έλεγε ότι το πώς θα ζήσουν οι Ε/κ και οι Τ/κ είναι ένα θέμα που αφορά τους ίδιους. Άλλωστε σε εκείνη τη διάσκεψη στην οποία «φτάσαμε πολύ κοντά στην πηγή, αλλά δεν διανύσαμε το τελευταίο μίλι» όπως λένε διάφοροι εδώ στο νησί, το ζητούμενο ήταν η ασφάλεια και οι εγγυήσεις. Από τότε μέχρι σήμερα, τα πράγματα κυλούσαν αργά και βασανιστικά, με το κυπριακό να παραμένει στάσιμο και χωρίς να υπάρχει καμία ελπίδα για επανέναρξη των συνομιλιών, από εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά και εντός του πλαισίου Γκουτέρες, το οποίο και αυτό έγινε σαν «το μνήμα του Αγ. Νεοφύτου».
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
