Ειδικά όταν μιλάμε για ΑΚΕΛ τότε αυτόματα το μυαλό μας πηγαίνει στην Ομόνοια και το αντίστροφο.
Τόσο το ΑΚΕΛ σε πολιτικό – κοινωνικό επίπεδο όσο και Ομόνοια σε αθλητικό – ποδοσφαιρικό ιδρύθηκαν με στόχο να κατακτούν πάντα την πρωτιά.
Παρακολουθώντας λοιπόν κανείς την εκλογική πορεία του κόμματος της αριστεράς σε αντιστοιχία με την ομάδα του λαού από το 2008 μέχρι σήμερα, θα διαπιστώσει ότι η μοίρα τους δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου και η πορεία τους μόνο πρωτιές δεν έχει να επιδείξει.
Η Ομόνοια τα τελευταία οκτώ χρόνια μετρά μόλις ένα πρωτάθλημα, την ίδια ώρα που το ΑΚΕΛ την ίδια ακριβώς χρονική περίοδο μετρά με την σειρά του μόλις μια εκλογική νίκη.
Το ΑΚΕΛ βρέθηκε αντιμέτωπο από το 2008 ως το 2016 με έξι συνολικά εκλογικές αναμετρήσεις.
Τις Προεδρικές του ‘08, τις Βουλευτικές και Δημοτικές του ‘11, τις Προεδρικές του ‘13, τις Ευρωεκλογές του ‘14 και τις Βουλευτικές του ‘16.
Το αποτέλεσμα μπορεί να χαρακτηριστεί και ως τραγικό. Μετά την εκλογή Χριστόφια (2008), το ΑΚΕΛ δεν κατάφερε να κερδίσει την πρωτιά και τον ΔΗΣΥ σε καμία απολύτως εκλογική αναμέτρηση.
Αντιθέτως, σε κάθε επόμενη κάλπη τα αποτελέσματα του ΑΚΕΛ σημείωναν καθοδική τάση με αποκορύφωμα τις πρόσφατες βουλευτικές (2016), όπου το κόμμα του εργαζόμενου λαού έλαβε ιστορικό χαμηλό ποσοστών, όντας μάλιστα κι αντιπολίτευση.
Όσο αφορά την Ομόνοια η ιστορία δεν διαφέρει και πολύ. Ένα πρωτάθλημα το 2010, μηδέν ευρωπαϊκές επιτυχίες ενώ νίκη απέναντι στον αιώνιο ΑΠΟΕΛ ψάχνει να βρει από το 2013.
Με άλλα λόγια ΑΚΕΛ και Ομόνοια δεν συνδέονται μόνο ιδεολογικά - ιστορικά αλλά και μέσα από τις απανωτές τους αποτυχίες κατά την ίδια ακριβώς χρονική περίοδο.
Η νέα σεζόν του Κυπριακού πρωταθλήματος 2016/2017 έχει αρχίσει ενώ παράλληλα τέλος του τρέχοντος έτους θα έχουμε τις Δημοτικές εκλογές.
Στο χέρι είναι λοιπόν και των δυο να επιστρέψουν ξανά μετά από αρκετά χρόνια στις επιτυχίες…
Τάσος Χριστοδούλου
