Έχει βρεθεί ότι υπάρχει σε περίπου 70% των σεξουαλικά ενεργών ανθρώπων.
Το ουρεόπλασμα μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, μέσω του πλακούντα από τη μητέρα στο έμβρυο και κατά τον τοκετό. Τα βρέφη δηλαδή δύνανται να επιμολυνθούν κατά τον τοκετό με την διάβαση τους από μολυσμένη γεννητική οδό.
Έχει υπολογιστεί ότι πάνω από 20% των νεογέννητων και κυρίως μη τελειόμηνα νεογνά μπορεί να αποικισθούν από ουρεόπλασμα. Ο αποικισμός υποχωρεί συνήθως στους 3 μήνες.
Αποβολές και εμβρυικοί θάνατοι
Το ουρεόπλασμα μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή του πλακούντα και να εισβάλλει στον αμνιακό σάκο προκαλώντας επίμονη φλεγμονή, χοριοαμνιονίτιδα, δυσμενή έκβαση της κύησης, συμπεριλαμβανομένου και πρόωρου τοκετού.
Η συσχέτιση ωστόσο μεταξύ αυτόματης αποβολής αποβολών και εμβρυικών θανάτων παραμένει αμφιλεγόμενη.
Διάγνωση
Η εξέταση μπορεί να γίνει σε κολπικό-τραχηλικό υγρό, οφθαλμικό υγρό, αίμα, σπέρμα, ούρα, ιστό περιόδου και αμνιακό υγρό.
Αντιμετώπιση
Η θεραπεία δεν είναι απαραίτητη σε όσους φέρουν το μικρόβιο. Οι ασθενείς που πάσχουν από ασθένειες που προκαλούνται από το ουρεόπλσμα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται θεραπευτικά.
Η εκρίζωση του ουρεοπλάσματος από το κατώτερο γεννητικό σύστημα (κυρίως από τον κόλπο) είναι δύσκολη. Αιτία γι'αυτό είναι το ότι το όξινο pH του κόλπου αδρανοποιεί τα αποτελεσματικά αντιβιοτικά όπως η ερυθρομυκίνη.
Η θεραπεία επιλογής βασίζεται στην ευαισθησία του μικροοργανισμού στα αντιβιοτικά.
Τρόποι προφύλαξης
-Η χρήση προφυλακτικού ελαττώνει τη συχνότητα εμφάνισης ουρεοπλάσματος.
-Πλένεστε με άφθονο τρεχούμενο νερό μετά τη σεξουαλική επαφή.
-Μην κάνετε κατάχρηση χημικών καθαριστικών στον κόλπο.
-Η κατάχρηση καθαριστικών μπορεί να αλλοιώσει τις αμυντικές ικανότητες της τοπικής χλωρίδας.
-Πίνετε αρκετό νερό (τουλάχιστον οκτώ ποτήρια ημερησίως).
-Η ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει, καθημερινή πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων, φρούτων και λαχανικών, αποφυγή υπερκατανάλωσης κρέατος και ζωικών λιπαρών, αποφυγή καπνού και καθιστικής ζωής, τονώνει το αμυντικό σύστημα υγιών ατόμων.
