Του Τάσου Χριστοδούλου
Παύλος Μυλωνάς και Άννα Θεολόγου αποτελούν τους δυο εκ των τριών συνολικά βουλευτών που κατάφερε να εκλέξει η Συμμαχία Πολιτών στη Βουλή.
Σήμερα οι δυο τους έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν διαφορετικές πολιτικές επιλογές. Η μεν Θεολόγου παρουσιάζεται υποστηρικτική και στο πλευρό του προέδρου της Γιώργου Λιλλήκα, ενώ ο δε Μυλωνάς, ακολουθεί εκ διαμέτρου αντίθετη πορεία.
Όταν δημιουργήθηκε η Συμμαχία Πολιτών, λίγο μετά τις Προεδρικές Εκλογές του ’13, πολλοί αναλυτές, δημοσιογράφοι και πολιτικοί υποστήριζαν ότι το εν λόγω κόμμα θυμίζει τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και στη συνέχεια ότι θα έχει και την κατάληξη του, δηλαδή την διάσπαση.
ΣΥ.ΡΙΖ.Α όχι ως προς την αριστερή και ριζοσπαστική πολιτική θεώρηση, αλλά ως προς τις ετερόκλητες ιδεολογικές συνιστώστες που συναποτελούν την Συμμαχία. Το κόμμα του Γιώργου Λιλλήκα είναι ένα μείγμα πρώην ΑΚΕΛικών, πρώην ΔΗΚΟικών, πρώην ΕΔΕΚιτών, πρώην στελεχών του ΕΥΡΩΚΟ, των Νέων Οριζόντων και Δρασιτών.
Με άλλα λόγια, ένας αχταρμάς κομματικών αποχρώσεων που την τότε εποχή συμπαρατάχθηκε στο πλευρό του Γιώργου Λιλλήκα, ο οποίος κεφαλαιοποίησε στην ουσία πολιτικά το 25% που έλαβε τότε στις Προεδρικές του ’13, δημιουργώντας κόμμα.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά από την δημιουργία της Συμμαχίας, όλες αυτές οι προβλέψεις περί συνιστωσών που αργά ή γρήγορα θα έρθουν σε ρήξη, επαληθεύονται.
Η συντριπτική πλειοψηφία της δεξιάς πτέρυγας της Συμμαχίας Πολιτών, η οποία αποτελεί και την ηγεσία του κόμματος καταψήφισε την υποψηφιότητα Λιλλήκα διότι δεν θέλει καμία είδους συνεργασία ή συνδιαλλαγή με το ΑΚΕΛ.
Ανάμεσα σε αυτούς και ένας εκ των δυο ουσιαστικά βουλευτών του κ. Λιλλήκα, ο Παύλος Μυλωνάς.
Στην αντίπερα όχθη είναι και η άλλη πτέρυγα εντός της Συμμαχίας που θέλει την συνεργασία με το ΑΚΕΛ και εκφράζεται μέσα από την δεύτερη βουλευτή του κόμματος, την Άννα Θεολόγου.
Η κ. Θεολόγου προσφάτως σε μια δημόσια τηλεοπτική της δήλωση ανέφερε ότι το κόμμα της στα κοινωνικοοικονομικά είναι πιο αριστερό και από το ΑΚΕΛ, θέλοντας προφανώς να καταδείξει τις κοινές ιδεολογικές αντιλήψεις των δυο και να ανοίξει γέφυρες επικοινωνίας όπως διακαώς προσπαθεί και ο Λιλλήκας.
Παράλληλα σε μια πιο πρόσφατη ανάρτηση της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σημείωσε ανάμεσα σε άλλα με νόημα:
«Αν ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ αφαιρούσαμε το Κύπριακό από την καθημερινότητα μας και κοιτάζαμε την πραγματική εικόνα της κοινωνίας που για τόσα χρόνια επισκιάζεται από το Κυπριακό, τι θα αντικρίζαμε??
Αν και πάλι ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ αφαιρούσαμε από το πολιτικό πεδίο όλων μας τα επιχειρήματα και τις θέσεις μας για το Κυπριακό, μήπως θα αποκαλυπτόταν η πολιτική γύμνια ορισμένων σε θέματα κοινωνικής πολιτικής και προστασίας των δικαιωμάτων του πολίτη και ειδικά της μέριμνας για τις ευαλωτες ομάδες του λαού μας εν μέσω πολιτικών λιτότητας??
Μήπως το Κυπριακό τελικά και οι διαφορές μεταξύ μας για το πως θα λυθεί, είναι η αφορμή για να μας χωρίζει σε αυτά που πραγματικά θα έπρεπε όλοι να τα έχουμε ως κοινό στόχο??
Προς προβληματισμό...»
