Πρόκειται για ένα από τα πιο ηχηρά ονόματα που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια από το Κυπριακό πρωτάθλημα. Προσέφερε πολλά στην ομάδα που αγωνίστηκε ενώ και ο μισθός που λάμβανε ήταν ιδιαίτερα παχυλός.
Πρόκειται για ένα ποδοσφαιριστή ο οποίος από πολύ νεαρή ηλικία θεωρήθηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Κυπριακού ποδοσφαίρου. Πάντα ήταν από τους διακριθέντες και σιγά σιγά ανέβαινε τις κλίμακες στην ομάδα της Λεμεσού αλλά και στις μικρές εθνικές (βασικός και στην U21).
Πέρασαν από το νησί μας χωρίς ποτέ να ξεχωρίζουν και χωρίς οι προσδοκίες των οπαδών γύρω από το όνομα τους να επαληθευθούν. Χαρακτηριστικό και των δυο είναι ότι έπαιξαν σε δύο ομάδες του νησιού. Ο ένας σε Ανόρθωση και Νέα Σαλαμίνα και ο άλλος σε Ανόρθωση και Ομόνοια.
Μας συστήθηκε την περσινή χρονιά, αγωνιζόμενος στο πρωτάθλημα μας, όπου στον ένα χρόνο που βρέθηκε στο νησί κατάφερε να ξεδιπλώσει το πλούσιο ποδοσφαιρικό του ταλέντο. Αγωνίστηκε σε 27 παιχνίδια σκοράροντας δυο φορές και διακρίθηκε σε μια μέτρια χρονιά για την ομάδα του.
Ένα μεγάλο μέρος της καριέρας του το πέρασε σε Ελληνικό έδαφος. Για 6χρόνια ήταν στον Ατρόμητο, ενώ άλλες 3 σεζόν «έπαιξε» στον ΑΠΟΕΛ. Ήταν από τους ποδοσφαιριστές που η προσφορά τους ήταν αρκετά μεγάλη στις πρόσφατες «χρυσές» σελίδες στην ιστορία του συλλόγου.
Είναι η τρίτη φορά που αρθρογραφώ για τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή. Πρόκειται ίσως για μια από τις αδυναμίες μου. Δεν ξέρω τι μου το προκάλεσε αυτό. Λίγο η ταπεινότητα του, λίγο το δέσιμο του με τον Θεό, με έκαναν να τον ψάχνω συχνά-πυκνά μετά την αποχώρησή του από την ΑΕΛ.
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που ήρθαν ποτέ στο νησί μας με λαμπρή καριέρα πίσω του. Οι σεζόν που έκανε άλλωστε στην Premier League μιλούν από μόνες τους, σχετικά με την ποδοσφαιρική του παιδεία και το ταλέντο
Πως τα φέρνει καμιά φορά η ζωή! Ποδοσφαιριστής που πέρασε και δεν ακούμπησε από την Ομόνοια αυτή τη στιγμή έχει την χαρά και την τιμή να αγωνίζεται με τρεις ποδοσφαιριστές η αξία των οποίων ξεπερνά όλα τα ρόστερ των Κυπριακών ομάδων μαζεμένα.
Πέρασε 5 χρόνια στη Λεμεσό και αγαπήθηκε όσο λίγοι από τους φίλους της ΑΕΛ, αφού κατάφερε με τα μαγικά του κόλπα στο γήπεδο και την ηγετική του φυσιογνωμία να μπει μια για πάντα στις καρδιές του κάθε Αελίστα.
Eίναι από τις περιπτώσεις που λες μπράβο του παλληκαριού, καθώς παρά τα χρονάκια του συνεχίζει απτόητος να αγωνίζεται και μάλιστα να εντυπωσιάζει. Ο γεννημένος το 1976 ποδοσφαιριστής, κατάφερε τη σεζόν που μας πέρασε να στεφτεί πρωταθλητής στην Πορτογαλία και να γίνει αγαπημένος των φιλάθλων.
Παρά τα 34 του χρόνια ο ίδιος δηλώνει ότι μπορεί να παίξει για άλλο ένα χρόνο σε ψηλό επίπεδο για αυτό και επέστρεψε στη Ρουμανία όπου και «έχτισε» την καριέρα του για να αγωνιστεί στο τοπικό πρωτάθλημα.
Ήρθε στο Παραλίμνι ως ένας ποδοσφαιριστής μεγάλης αξίας και ήταν ουσιαστική το «μπαμ» της ομάδας για την μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού. Ωστόσο η συνεισφορά του δεν ήταν η αναμενόμενη και η ΕΝΠ υποβαθμίστηκε.
