Εγκληματικές ενέργειες ιδιωτών και παραλείψεις της Πολιτείας του στέρησαν τη γυναίκα του, είχαν ως αποτέλεσμα να πληγεί ο ίδιος από καρκίνο και να σημαδευτεί ανεπανόρθωτα η ψυχή και η ζωή του.
Του Φάνη Μακρίδη
Κι όμως, τα βάσανά του δεν έμελλε να τελειώσουν εκεί. Η δικαστική δικαίωση στην υπόθεση Astrasol δεν έβαλε τέλος στον Γολγοθά του. Χωρίς να έχει λάβει ούτε σεντ για τα δεινά που του προκάλεσε η λειτουργία του εργοστασίου στα Λατσιά και παρόλο που επιδικάστηκαν υπέρ του αποζημιώσεις που ποτέ δεν έλαβε (βλ. αίτημα αναστολής αποζημιώσεων από τη Νομική Υπηρεσία), καλείται να πληρώσει κιόλας!
Ο Ιωνάς Κκαϊλής ένας από τους ανθρώπους που επλήγη ανεπανόρθωτα από τις εκπομπές τοξικού αερίου, του «διχλωρομεθανίου R40», μιλώντας στο ThemaOnline ανέφερε ότι μετά την εκδίκαση των 22 οικογενειακών αγωγών και την επιδίκαση υπέρ τους αποζημιώσεων, τρεις από τους εναγόμενους που αθωώθηκαν κινήθηκαν ήδη νομικά για να λάβουν τα δικηγορικά τους έξοδα από τους ενάγοντες.
Πρόκειται για τον Δήμο Λατσιών, τον Επίσημο Παραλήπτη (ως εκκαθαριστής της εταιρείας Liasis Shoelasts Company Ltd) και τους γονείς του διευθυντή του εργοστασίου Astrasol. Οι 22 οικογένειες καλούνται, λοιπόν, να πληρώσουν στα προαναφερθέντα μέρη, €7.500 συν τόκους, €4.414 και €2.361 αντίστοιχα, ως δικηγορικά έξοδα.
«Λαμβάνω 491 ευρώ ως σύνταξη και 7,91 για την υπηρεσία μου στην Εθνική Φρουρά. Παρεμπιπτόντως, καταγόμενος από την Λύση υπηρέτησα το 1974 στο τάγμα του Δημήτρη Αλευρομάγειρου (336 τάγμα επιστράτων) και πολεμήσαμε στη Λευκωσία. Το τάγμα μου είχε 48 νεκρούς και 8 αγνοούμενους. Τώρα έχοντας χάσει τη γυναίκα μου, όντας καρκινοπαθής και βλέποντας να έχει πληγεί η υγεία των παιδιών μου με όλη αυτή την ιστορία, καλούμαι να πληρώσω και για τα κακά που έχω υποστεί… Θα πάθουμε όλοι μετάσταση με αυτά που μας κάνουν!» σχολιάζει ο κ. Κκαϊλής με παράπονο.
Διανύοντας το 75ο έτος της ηλικίας του διερωτάται τι πρέπει να κάνει, πού να πάει να σταθεί. «Ενώ εκκρεμεί το θέμα των αποζημιώσεών μας μετά από τόσα χρόνια δικαστικών αγώνων, λόγω αιτήματος της Νομικής Υπηρεσίας για αναστολή της πληρωμής των αποζημιώσεων, καλούμαστε να πληρώσουμε για τα δικηγορικά έξοδα των εναγομένων που απαλλάγησαν. Είναι τραγικό. Να μας βάλουν φυλακή, να πεθάνουμε και να ησυχάσουμε» μας λέει πικραμένος.
Σχόλιο
Μπορεί για κάποιους να αποτελεί μια νόμιμη διαδικασία η διεκδίκηση των ποσών από όσους κατηγορούνταν για την υπόθεση Astrasol και απαλλάχθηκαν από τις κατηγορίες, ωστόσο αν προσεγγίσουμε το όλο ζήτημα υπό το πρίσμα της ηθικής, τα πράγματα αλλάζουν.
Πόσο δίκαιο είναι να βλέπεις τους ανθρώπους σου να πεθαίνουν από το δηλητήριο που απελευθέρωνε στην ατμόσφαιρα μια βιομηχανική μονάδα που δρούσε ανεξέλεγκτα, να δικαιώνεσαι χωρίς να λαμβάνεις αποζημίωση, να τραβιέσαι στα δικαστήρια για 10 και πλέον χρόνια (το Astrasol ανέστειλε τη λειτουργία του το 2009 μετά από δυναμικά διαβήματα των πολιτών) και να καλείσαι να πληρώσεις κι από πάνω;
Πόσο δίκαιο είναι να έχεις απέναντί σου τον κ. Κκαϊλλή, έναν 75χρονο που πρόσφερε στην πατρίδα και παρά τα δεινά που πέρασε να μιλά με τόση γλυκύτητα, κι εσύ να τον σέρνεις στα δικαστήρια;
«Για 9 χρόνια η μακαρίτισσα η γυναίκα μου έκανε τέσσερις κύκλους χημειοθεραπείες παλεύοντας με τον καρκίνο. Εξαντλείτο και βίωνε ένα μαρτύριο. Τώρα απεβίωσε. Εγώ έχω περάσει από καρκίνο, είμαι 75 χρονών, έχω δει τα παιδιά μου να υποφέρουν απ΄ όλη αυτή την ιστορία κι ακόμα δεν νοιώθω πως έχω δικαιωθεί, παρά την υπέρ μας δικαστική απόφαση. Δεν μας δίνουν τις αποζημιώσεις και μας καλούν να πληρώσουμε κι από πάνω. Με τι λεφτά να τους πληρώσω; Με καλούν στο δικαστήριο για να ελέγξουν τα οικονομικά μου δεδομένα και να βγάλουν διάταγμα για να τους πληρώνω. Το επαναλαμβάνω: Με αυτά που μας κάνουν, όλοι οι καρκινοπαθείς θα κάνουμε μετάσταση», μας λέει ο κ. Ιωνάς. Τον ακούει κανείς;
Ο τραγικός απολογισμός
Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι 45 άτομα έχουν μέχρι τώρα αποβιώσει από καρκίνο. Διέμεναν στην περιοχή που επηρεάστηκε από το εργοστάσιο Astrasol, το οποίο από το 1976 έως το 2009 εξέπεμπε το τοξιικό «διχλωρομεθάνιο R40». Τα τέσσερα από τα 45 αυτά πρόσωπα, απεβίωσαν κατά την περίοδο που εκδικαζόταν η υπόθεση, πριν να ζήσουν δικαίωση. Πρόκειται για τις Ευδοκία Παπαευσταθίου (27-02-20112), Φωτούλα Πιερή Παφίτη (16/04/2012), Δέσποινα Μεταξά (03/09/2014) και Παντελή Σιόκουρο (16/07/2011).
Επίσης, όπως μας δηλώνει ο κ. Κκαϊλής, «το 2009 όταν ξεσηκωθήκαμε είχαμε 52 περιστατικά καρκίνου, ενώ τώρα έδωσα 82 ιατρικά πιστοποιητικά στο δικαστήριο». Πρόσθεσε ότι «τα περιστατικά καρκίνου είναι περισσότερα, ωστόσο κάποια άτομα για τους δικούς τους λόγους επέλεξαν να μην προχωρήσουν δυναμικά.
Στις 29/12/2017 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας με μια πολυσέλιδη απόφαση (171 σελ.) δικαίωσε τους ενάγοντες (22 οικογενειακές αγωγές).
Ακολούθησαν ξεχωριστές αγωγές για αποζημιώσεις:
• 12/04/2019 – Πρώτη απόφαση για αποζημιώσεις σε 8 αγωγές.
• 20/03/2019 – Δικαίωση για 4 αγωγές
• 10/06/2019 – Δικαίωση για 5 αγωγές
• 15/07/2019 – Δικαίωση για 5 αγωγές
Κατόπιν αιτήματος αναστολής αποζημιώσεων από τη Νομική Υπηρεσία οι δικαιωθέντες δεν έχουν λάβει κανένα ποσό ως αποζημίωση. Οι τελευταίοι αντέδρασαν με αντέφεση και το νέο δικαστικό ραντεβού γι΄ αυτή την υπόθεση έχει οριστεί για τις 10 του προσεχούς Μαρτίου.
Ειδήσεις σήμερα:
Ανάλυση - Επίθεση Ισραήλ: Τι να περιμένουμε μετά το χτύπημα - Το Ιράν ενεργοποίησε συστήματα αεράμυνας
Στη Μέση Ανατολή και στις σχέσεις Ισραήλ και Ιράν είναι στραμμένα τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας για ακόμη μία φορά μετά το χτύπημα στο έδαφος της Τεχεράνης που αποδίδεται στο Τελ Αβίβ.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
