Τον Φεβρουάριο του 2020 λίγο πριν ο κορωνοϊός τινάξει την καθημερινότητά μας στον αέρα το Υπουργείο Παιδείας και Αθλητισμού επί Πρόδρομου Προδρόμου (θα μείνει στην ιστορία αυτή η θητεία - για όλους τους λάθος λόγους!) αποφάσισε αρχικά να μην στείλει τις δύο πρωταθλήτριες μαθητικές ομάδες βόλεϊ (αγοριών - κοριτσιών) στο παγκόσμιο της Βραζιλίας λόγω υψηλού κόστους, όμως στη συνέχεια σκέφτηκε ότι αυτό θα ήταν άδικο και αποφάσισε να στείλει... μόνο τα αγόρια και τις πρωταθλήτριες του Λυκείου Πέτρου και Παύλου πίσω στο σπίτι να κάνουν καμιά δουλειά.
Θεωρήσαμε τότε πως αυτές οι καθαρά σεξιστικές διακρίσεις ήταν χαρακτηριστικό του κυρίου “εκλογές κάνουμε και όχι καλλιστεία” Υπουργού όμως πέσαμε τραγικά έξω. Τρία χρόνια αργότερα οι ίδιες ακριβώς απαράδεκτες και προσβλητικές διακρίσεις φύλου εξακολουθούν να υφίστανται στον χώρο του αθλητισμού με θύματα -τι άλλο;- τις γυναικείες ομάδες.
Αυτή τη φορά θύμα έπεσαν οι εθνικές ομάδες μπάσκετ κορασίδων U16 και U18 που εδώ και δέκα χρόνια συμμετέχουν... εναλλάξ στο αντίστοιχο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε αντίθεση με εκείνες των αγοριών που πηγαίνουν κάθε χρόνο και οι δύο κατηγορίες γιατί έτσι αποφάσισε η Κυπριακή Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης. Φέτος έγινε ξανά το ίδιο με την U16 των κοριτσιών να μένει εκτός του πανευρωπαϊκού που θα διεξαχθεί στο Μαυροβούνιο παρά το γεγονός ότι πέρσι ανέβηκαν κατηγορία (από την τρίτη στη δεύτερη) και με τη φετινή μη-συμμετοχή τους θα μηδενιστούν με όλους τους κόπους των παικτριών να πηγαίνουν χαμένοι.
Από την πλευρά της η ΚΟΚ προβάλλει τις ίδιες δικαιολογίες που ακούσαμε πριν τρία χρόνια για τη γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Λυκείου Πέτρου και Παύλου συν μερικές καινούργιες αλλά εξίσου πεπαλαιωμένες: Περιορισμένο μπάτζετ, υπολογισμός πιθανοτήτων επιτυχίας της κάθε συμμετοχής και το γεγονός ότι τα αγόρια που παίζουν μπάσκετ είναι πολλά περισσότερα από τα κορίτσια. Ισχυρισμοί που μπάζουν περισσότερο κι απ’ την Τσερίου μετά από νεροποντή. Λεπτομέρεια: το 20μελές διοικητικό συμβούλιο της ΚΟΚ αποτελείται από 19(!) άντρες και μία γυναίκα, δικαιώνοντας πλήρως το αρκτικόλεξο... ΚΟΚ και την αντίστοιχη συμπεριφορά που πηγάζει απ’ αυτό.
Και λεφτά να μην υπάρχουν (που πολύ αμφιβάλλω) βρίσκεις λύσεις, ΑΥΤΗ είναι κυριολεκτικά η δουλειά σου. Έχεις τέσσερις ομάδες, δύο ανδρικές και δύο γυναικείες, που συμμετέχουν σε αντίστοιχα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Αν δεν αρκεί το μπάτζετ ζητάς επιχορήγηση για περισσότερα χρήματα, αν δεν τα λάβεις γνωστοποιείς το θέμα στα media για να ασκηθούν πιέσεις προς την Πολιτεία ή να ευαισθητοποιηθούν ιδιώτες και να καλύψουν με χορηγίες τις αποστολές.
Το να “υπολογίζεις” ποια ομάδα θα τα πάει καλύτερα είναι μεγαλύτερη μούφα κι απ’ τις “δεν θα διορίσω συγγενείς μου” προεκλογικές υποσχέσεις Χριστοδουλίδη. Για τις προβλέψεις υπάρχει ο ΟΠΑΠ και τα μπούκικα, μια Ομοσπονδία που υποτίθεται νοιάζεται για ΟΛΟΥΣ τους αθλητές (πόσο μάλλον όταν αυτοί είναι έφηβοι και όχι επαγγελματίες) φροντίζει να τους στείλει ΟΛΟΥΣ στις αντίστοιχες διεθνείς οργανώσεις και να δείξουν εκεί την αξία τους. Αλλά ακόμα κι αν δεν φορτωθούν μετάλλια, τι απέγιναν το ευ αγωνίζεσθαι, το αθλητικό πνεύμα και ευγενής άμιλλα που υποτίθεται ότι διδάσκει ο αθλητισμός; Αυτό το μάθημα παραδίδεις στους έφηβους και αυριανούς πολίτες;
Τέλος το επιχείρημα “τα αγόρια που ασχολούνται με το μπάσκετ είναι περισσότερα από τα κορίτσια” είναι το χειρότερο απ’ όλα, όχι μόνο βαθιά σεξιστικό και προβληματικό αλλά μέρος και ενός φαύλου κύκλου. Όταν τα αγόρια γνωρίζουν ότι μπορούν να ασχοληθούν ανενόχλητα με ένα άθλημα χωρίς ταβάνια, περιορισμούς και έμφυλες διακρίσεις φυσικό είναι να εκδηλώσουν ενδιαφέρον σε μεγαλύτερο βαθμό από τα κορίτσια που βλέπουν ότι όλοι οι κόποι και οι θυσίες τους μπορεί να πάνε στράφι και ότι υπάρχει ταβάνι για το μέχρι που μπορούν να φτάσουν. Όταν βλέπουν ότι η συμμετοχή τους σε ένα ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο πρωτάθλημα εξαρτάται από το μπάτζετ, κάποια κλήρωση ή εναλλάξ αποστολή με άλλη -επίσης- γυναικεία ομάδα σε αντίθεση με τις αντίστοιχες των αγοριών που συμμετέχουν ανεμπόδιστα και δεν έχουν να ανησυχούν για μπάτζετ και εναλλάξ συμμετοχές, λογικό δεν είναι να μη θέλουν να ασχοληθούν με το εν λόγω άθλημα ή ακόμα να αναγκάζονται οι γονείς να ενθαρρύνουν μόνο το ένα παιδί, το αγόρι, να ασχοληθεί; Συστημικός σεξισμός που τροφοδοτεί τον κοινωνικό σαν συγκοινωνούντα δοχεία.
Οι γονείς των κοριτσιών των αδικημένων ομάδων (αλλά και άλλοι) μαζεύουν υπογραφές για την άρση της αδικίας εδώ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Δυο νέες επιθέσεις σε ένα βράδυ κατά ντελιβεράδων στη Λεμεσό - Ο ένας κατέληξε στο νοσοκομείο
• Καλά νέα για την Μαρινέλλα: Βγήκε από τη ΜΕΘ μετά από 21 ημέρες, διαβάστε το επίσημο ανακοινωθέν
• Έτσι προκλήθηκε η φωτιά σε εστιατόριο στο κέντρο της Πάφου - Εξασφαλίστηκε μαρτυρία
• Εκλογές ΤΑ: Η Άλασσα και οι «πληγές» που μένουν ανοικτές - 9 υποθέσεις ενώπιον Δικαστηρίων
• Θεολόγος για νέο ζήτημα: «Δεν αντέχει η Εκκλησία άλλο σκανδαλισμό»
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις