Μία εκδοχή θέλει τα ψέματα της Πρωταπριλιάς να είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από τους Κέλτες. Ο λαός αυτός της βορειοδυτικής Ευρώπης, φημίζονταν για τις ικανότητές του στο ψάρεμα. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου, αν και εκείνη την εποχή τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι, οι ψαράδες έλεγαν ψέματα σχετικά με το πόσα ψάρια έχουν πιάσει, συνήθεια που με τα χρόνια μετατράπηκε σε έθιμο.
Η δεύτερη εκδοχή, θέλει το έθιμο να μας έχει έρθει από τη Γαλλία του 16ου αιώνα. Όπως αναφέρει η Wikipedia, οι Γάλλοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου μέχρι το 1564, οπότε και αυτό άλλαξε και με απόφαση του βασιλιά Καρόλου του 9ου η πρώτη μέρα του χρόνου άρχισε να θεωρείται και για τους Γάλλους η 1η Ιανουαρίου. Όπως σε κάθε απόφαση, υπήρξαν αντιδράσεις, και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που συνέχιζαν να γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου και οι υπόλοιποι, θέλοντας να τους πειράξουν, τους έστελναν δώρα. Αυτό το πείραγμα, μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.
Το έθιμο δεν άργησε να έρθει στην Ελλάδα, όπου κάθε χρόνο παραδοσιακά την 1η Απριλίου λέμε αθώα ψέματα για να ξεγελάσουμε το θύμα μας. Σε κάποιες περιοχές θεωρούν πως όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο με τα ψέματά του θα έχει την τύχη με το μέρος του, θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειές του κτλ. Αντίθετα, όποιος την «πατήσει» και ξεγελαστεί με ψέματα εκτιμάται ότι θα έχει γρουσουζιά.
Στο πέρασμα των χρόνων ειπώθηκαν ή γράφτηκαν ψέματα που έμειναν στην ιστορία, καθώς η πλειοψηφία του κόσμου τα πίστεψε. Μάλιστα στις ΗΠΑ υπάρχει ακόμη και Μουσείο... Φάρσας και περιλαμβάνει οτιδήποτε σχετικό με ψέματα. Στο μουσείο ή στην ιστοσελίδα του (www.museumofhoaxes. com) μπορεί κανείς να δει μερικές από τις πιο... επικές φάρσες της Πρωταπριλιάς.
