Η πιο ηχηρή, για πολλούς και ίσως όχι άδικα, ήταν αυτή από Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός όπου ο Τραμπ μόλις μερικές ώρες στον Λευκό Οίκο είπε ξεκάθαρα πως υπό τη δική του Διοίκηση οι ΗΠΑ δεν θα συνεχίσουν να δέχονται την «ανεπίτρεπτη πρακτική της Ένωσης που δεν αγοράζει αρκετά αμερικανικά αυτοκίνητα, γεωργικά προϊόντα και LNG».
Ο Τραμπ έχει δίκιο…
Το εμπορικό ισοζύγιο ανάμεσα σε ΗΠΑ και την Ένωση των 27 είναι σημαντικά αρνητικό για την Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με την Eurostat η Ένωση πουλά και οι ΗΠΑ αγοράζουν συνολικά 161,6 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα σε προϊόντα και υπηρεσίες. Το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ δεδομένα προβληματίζει τον Τραμπ ο οποίος είναι ξεκάθαρα προσανατολισμένος στην κατακόρυφη άνοδο της χώρας του σε οικονομικό επίπεδο τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Ο Τραμπ γνωρίζει καλύτερα από τον οποιονδήποτε στον στενό του κύκλο πως η μείωση στο εμπορικό έλλειμμα αυξάνει αυτόματα τα αμερικανικά κέρδη και μάλιστα πολλαπλά. Γνωρίζοντας όλα αυτά όμως η απειλή για δασμούς από μόνη της μειώνει τα περιθώρια επιτυχίας του δικού του εγχειρήματος. Ο Τραμπ ο οποίος «πάγωσε» τους δασμούς σε Καναδά και Μεξικό και δεν έχει ακόμη απαντήσει στους κινεζικούς δασμούς που το Πεκίνο επέβαλλε ως απάντηση στα νέα αντίμετρα από το οβάλ γραφείο δεν έχει ανοιχτά τοποθετηθεί για το τι σκέφτεται να βάλει κάτω από το αμερικανικό «μαστίγιο». Αυτό που δεν είναι απλό ούτε για τον ίδιο είναι το γεγονός πως εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπιστεί συνολικά αποτελεί δεδομένα – παρά το εμπορικό έλλειμμα – τον μεγαλύτερο αγοραστή των Αμερικανικών προϊόντων. Ο Τραμπ γνωρίζει επίσης καλά από την πρώτη του θητεία, πως δεν είναι εύκολο να «κατακερματίσει» την Ευρώπη ακόμη κι αν τα «δικά» μας προβλήματα είναι επίσης μεγάλα.
Η Ευρώπη που δηλώνει προετοιμασμένη και ο μεγάλος κίνδυνος
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δηλώνει πως έχει σχέδιο – απάντηση στις κινήσεις Τραμπ αλλά αυτό τελεί δεδομένα υπό αίρεση καθώς στο παρελθόν σχεδόν ποτέ οι 27 δεν κινήθηκαν συντονισμένα προς τη λύση ενός μείζονος προβλήματος. Δεν χρειάζεται να αναζητήσει κανείς πολύ αρκεί να δει τη στάση χωρών μελών των 27 στον πόλεμο που μαίνεται στα ανατολικά της «γειτονιάς» μας για να διαπιστώσεις πως για κάποιους δεν αποτελεί κοινό τόπο ούτε η συνδρομή προς την Ουκρανία. Σε κάθε περίπτωση πάντως με βάση τα όσα έχουν διαρρεύσει από την Κομισιόν φαίνεται σήμερα όντως να έχουν συζητηθεί πολλά και διαφορετικά σενάρια σε περίπτωση που οι ΗΠΑ κάνουν το βήμα και βάλουν στο στόχαστρο την Ένωση. Κοινή συνισταμένη σε όλα τα σενάρια είναι πως η Ένωση δεν επιθυμεί να ανοίξει οικονομικό ή εμπορικό πόλεμο με την άλλη άκρη του Ατλαντικού γιατί όπως υπογραμμίζουν πηγές των Βρυξελλών αυτό θα ήταν «αυτοκτονικό και για τους δύο».
Η Ευρώπη έχει στα χέρια της τρία ή για άλλους λίγο περισσότερα «όπλα» για τη χρήση των οποίων δεν υπάρχει πρόβλεψη ή απόφαση πολύ απλά γιατί ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του αναφορικά με το θέμα. Το ότι ακόμη και σήμερα ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει συνομιλήσει με την Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν για πολλούς ερμηνεύεται ως κακός οιωνός» όπως κακό σημάδι είναι πως ο νέος Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρούμπιο, την περασμένη εβδομάδα φέρεται να αρνήθηκε να συνομιλήσει με τους Υπουργού Εξωτερικών των χωρών μελών της Ένωσης. Αν λάβουμε υπόψη μας τον τρόπο με τον οποίο μέχρι σήμερα κινείται η Κυβέρνηση Τραμπ στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής θα πρέπει να αναμένουμε ένα πομπώδες μήνυμα σε συνδυασμό με μία αντίστοιχη ανακοίνωση δασμών.
Εάν η Ένωση επιλέξει να απαντήσει με τον τρόπο που το έπραξε ο Καναδάς δεδομένα θα υπάρχουν επιπλοκές καθώς ειδικά σήμερα μετά τη μερική «απεξάρτηση» από τη ρωσική ενέργεια υπάρχει μία αντιστρόφως ανάλογη «εξάρτηση» από το Αμερικανικό αέριο. Μπορεί ο Τραμπ να έχει δηλώσει πως «οι συμφωνίες είναι για να τηρούνται» απαντώντας σε ερώτηση για το εάν θα μετατρέψει σε όπλο για την Ουάσιγκτον την ενέργεια αλλά με τους ρυθμούς που «τρέχουν» οι καταστάσεις κανένας δεν μπορεί να «κοιμάται ήσυχος».
ΠΗΓΗ: Πρώτο Θέμα
