Η ζωή του μοιάζει βγαλμένη από ταινία του Χόλιγουντ. Ο Χεσούς Ρουίς Ενάο, σήμερα «VIP» κρατούμενος σε φυλακή υψίστης ασφαλείας στη Μπογκοτά, αφηγείται στο ντοκιμαντέρ δύο επεισοδίων «The Bus Driver: Britain’s Cocaine King» πώς από πρόσφυγας στην Κολομβία έφτασε να ελέγχει δίκτυο διακίνησης ναρκωτικών αξίας δισεκατομμυρίων λιρών στη Βρετανία.
Ο Ενάο κατέφυγε στο Λονδίνο τη δεκαετία του ’90, όταν έγινε στόχος καρτέλ της Κολομβίας λόγω αποτυχημένων συμφωνιών. Μαζί με τη σύζυγό του ζήτησε πολιτικό άσυλο, και αφού τελικά απέκτησε άδεια παραμονής, εργάστηκε ως οδηγός λεωφορείου στη διαδρομή 134 από το North Finchley στο University College Hospital.
Πίσω από τη φαινομενικά απλή καθημερινότητά του, όμως, διατηρούσε επαφές με το καρτέλ και έστησε ένα δίκτυο εισαγωγής κοκαΐνης από την Κολομβία μέσω Ισπανίας και Βρετανίας. Περιγράφει τον εαυτό του ως «πρωτοπόρο της κοκαΐνης στο Ηνωμένο Βασίλειο», παραδεχόμενος πως η είσοδός του στην ευρωπαϊκή αγορά ήταν στρατηγική, αφού η αμερικανική κυριαρχούνταν ήδη από τα καρτέλ Μεντεγίν και Κάλι.
Η δράση του παρέμεινε αθέατη για περισσότερα από δέκα χρόνια, εν μέρει λόγω του ήπιου χαρακτήρα του, αλλά και μιας απροσδόκητης «βιτρίνας» — κέρδισε 100.000 λίρες σε διαγωνισμό τύπου «spot-the-ball» στις αρχές της δεκαετίας του ’90, δικαιολογώντας έτσι τα πολυτελή έξοδά του.
Ο αδελφός του, Φάμπιο, αξιωματικός της κολομβιανής αστυνομίας, δηλώνει στο ντοκιμαντέρ ότι αγνοούσε πλήρως τις δραστηριότητές του. «Μισώ τους εμπόρους ναρκωτικών», λέει χαρακτηριστικά, αποκαλύπτοντας ότι οι καρτέλ προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν τρεις φορές.
Η σύλληψη του Ενάο το 2003 αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της Μητροπολιτικής Αστυνομίας του Λονδίνου, με τη συμμετοχή άνω των 100 αστυνομικών. Ειρωνικά, όπως λέει ο ίδιος, ήταν η στιγμή που είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει τη διακίνηση λόγω της «πίεσης» και των ερευνών που δεχόταν από τις αρχές. Ωστόσο, ένας συνεργάτης του που τον «κάρφωσε» οδήγησε στην πτώση του.
Στο Δικαστήριο του Southwark καταδικάστηκε σε 19 χρόνια κάθειρξη για εισαγωγή κοκαΐνης αξίας άνω του 1 δισεκατομμυρίου λιρών. Σήμερα, μέσα από την κάμερα της φυλακής Λα Πικότα, μιλά με νοσταλγία για τον Πάμπλο Εσκομπάρ, τα πρώτα του βήματα το εμπόριο ναρκωτικών και τη χλιδή που έζησε. «Ήθελα να έχω δύναμη και χρήματα», λέει. «Ήθελα να τα έχω όλα».
Ο διαγωνισμός spot-the-ball ήταν ένα πολύ δημοφιλές παιχνίδι δεκαετιών σε εφημερίδες και περιοδικά στη Βρετανία (κυρίως από τη δεκαετία του ’70 έως τις αρχές του 2000). λογική ήταν η εξής: Δημοσιευόταν μια φωτογραφία από αγώνα ποδοσφαίρου, αλλά η μπάλα είχε αφαιρεθεί από την εικόνα. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να μαντέψουν πού ακριβώς βρισκόταν η μπάλα όταν τραβήχτηκε η φωτογραφία. Στην αίτηση, σημείωναν πάνω στη φωτογραφία το σημείο που πίστευαν ότι ήταν η μπάλα. Οι νικητές ήταν αυτοί που η επιλογή τους βρισκόταν πιο κοντά στην «πραγματική» θέση, όπως αυτή αποφασιζόταν από επιτροπή. Το έπαθλο μπορούσε να φτάσει ακόμη και σε πολύ μεγάλα χρηματικά ποσά – γι’ αυτό και πολλοί, όπως ο Χεσούς Ρουίς Ενάο, το χρησιμοποιούσαν ως «νόμιμη» εξήγηση για ξαφνικά πλούτη.
Πηγή: dailymail/Πρώτο θέμα
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Οι δράσεις όλων των κυβερνητικών υπηρεσιών συνεχίζονται κανονικά και την ερχόμενη βδομάδα και δεν θα επηρεαστούν από την αργία του Δεκαπενταυγούστου, δήλωσε στο ΚΥΠΕ ο Επίτροπος Ανάπτυξης Ορεινών Κοινοτήτων, Χαράλαμπος Χριστοφίνας, σημειώνοντας ότι όλες οι υπηρεσίες συνεχίζουν με τον ίδιο ρυθμό το έργο τους.
