Δεν υπάρχει άλλη αίσθηση που να ενεργοποιεί το συναίσθημα όσο η όσφρηση. Η μυρωδιά ενός υγρού υπογείου, μιας σκονισμένης κουβέρτας, μιας ώριμης φράουλας ή ενός πιάτου αχνιστής μακαρονάδας μπορούν να προκαλέσουν συναισθήματα και να φέρουν στον νου αναμνήσεις που έχουν τις ρίζες τους στο μακρινό παρελθόν. Ωστόσο, όταν πρόκειται να μάθουμε για περασμένους καιρούς, το τελευταίο που μας απασχολεί είναι η μυρωδιά του αέρα τους - άλλωστε, τα έργα τέχνης στις πινακοθήκες και στα μουσεία δεν διεγείρουν παρά την αίσθηση της όρασης, αδυνατώντας να μας θυμίσουν την ευωδιά ή τη δυσοσμία που μύριζαν οι πρόγονοι μας στη γη.