Στο τέλος της ημέρας το αποτέλεσμα ίδιο είναι. Απλά εσύ βρίσκεσαι σε διαφορετικό μαντρί.
Του Χαράλαμπου Ζάκου
Πώς μπορείς να χαρακτηρίσεις τις δηλώσεις κομματικών αρχηγών, ή ακόμα και του ίδιου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με φόντο τις επικείμενες ευρωεκλογές;
Πόλεμος δηλώσεων, ανακοινώσεων και αλληλοκατηγοριών. Αυτά είναι τα σημάδια στην Κύπρο που δείχνουν πως οδεύεις προς την οποιαδήποτε εκλογική αναμέτρηση.
Οι προεκλογικές εκστρατείες των υποψηφίων του κάθε κόμματος για την Ευρωβουλή πέρασαν απαρατήρητες. Εξάλλου, η κοινωνία ενδιαφερόταν για τη δράση του κατά συρροή δολοφόνου και όχι για τις τηλεοπτικές εμφανίσεις και θέσεις των υποψηφίων – όχι όλων - που θυμίζουν εκθέσεις ιδεών και απόψεις μια άλλης εποχής.
Ωστόσο, οι ατάκες πολιτικών αρχηγών, οι ακραίες κατηγορίες κι ο διασυρμός συνειδήσεων εξασφαλίζουν αυτό που έχουν ανάγκη τα κόμματα. Την συσπείρωση.
Βασικά, την τυφλή συσπείρωση ενάντια στον εχθρό, που με το κοινό μέτωπο θα τον συνθλίψουν στις κάλπες και θα του δείξουν πως δεν μπορείς να τα βάζεις μαζί τους.
Η πιο πάνω διατύπωση δε φέρει κομματικό χρώμα. Είναι χαρακτηριστικό των περισσοτέρων κομμάτων.
Αρκετοί δεν θα δώσουν καν σημασία. Απλά προσπερνούν τα πάντα και θα επιλέξουν την καφετέρια αντί την κάλπη. Και ποιος να τους αδικήσει εξάλλου όταν βλέπει ανθρώπους που θα έπρεπε να προωθούν την ενότητα και τον έντιμο λόγο να χαραμίζονται σε λασπολογίες, παιχνίδια και μικροπολιτική;
Το εκλογικό κέντρο θα το δουν μόνο εάν βρίσκεται δίπλα από την καφετέρια που θα επιλέξουν για να περάσουν την ημέρα τους. Και αυτό βολεύει. Βολεύει αυτούς που ενώ θα έπρεπε να βρίσκονται παραμερισμένοι πολιτικά, θριαμβεύουν λόγω των πιστών ακολούθων τους.
Λένε πως η πλειοψηφία αποφασίζει σε μια Δημοκρατία. Ναι, η πλειοψηφία σε ποσοστό ψήφων. Αυτών που θα προσέλθουν στις κάλπες και όχι του αριθμού των πολιτών. Και αυτό δεν λένε να κατανοήσουν κάποιοι, που όχι άδικα σταμάτησαν να ασχολούνται, αλλά με τη στάση τους, σκεπτόμενοι πως τους τιμωρούν, στην πραγματικότητα τους επιβραβεύουν, αφού τους χαρίζουν το δικό τους ποσοστό.
Οι πιστοί ακόλουθοι δεν θα χάσουν ποτέ την αφοσίωση τους στο κόμμα ή στα πρόσωπα που έχουν εξιδανικεύσει. Αυτό είναι γεγονός. Έστω κι αν αυτό δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να πράξει ένας πολίτης, εντούτοις δίνει το δικαίωμα στον κάθε πολιτικό να δρα, να αποφασίζει και μιλά με αυτή τη λογική. Γι’ αυτό ποτέ δεν θα αλλάξει ο πολιτικό λόγος στην Κύπρο. Όταν η συσπείρωση βολεύει και το σύστημα δουλεύει, ποιός θα ήταν τρελός να αλλάξει τακτική;
Ταυτόχρονα οι περισσότεροι θεωρούν πως για τα λάθη προσώπων ή πολιτικών ευθύνονται μόνο αυτοί που τους ψήφισαν, ωστόσο, ποιά η ευθύνη αυτών που ποτέ δεν πάτησαν σε κάλπη; Η συνειδητή επιλογή τους να μην αφιερώσουν 10 λεπτά από τη ζωή τους για να επιλέξουν αυτόν ή αυτή που θεωρούν καλύτερο ή καλύτερη τους αφαιρεί αυτόματα το δικαίωμα στις αποφάσεις.
Υπάρχει κανείς που θα άφηνε κάποιον άλλον να πει στο δικό του παιδί πώς να μεγαλώσει; Που να ζει; Πώς να ζει; Να το φιμώσει; Να του στερήσει όνειρα και βλέψεις; Φυσικά και όχι.
Έλα όμως που η ψήφος σου είναι καθοριστική για την ποιότητα ζωής του παιδιού σου. Το μέλλον είναι άμεσα συνδεδεμένο με την πολιτική. Με την οικονομία. Με την κοινωνία. Συνδεδεμένο με τη σωστή ή τη λάθος επιλογή που εσύ θα κάνεις. Και ενώ η επιλογή σου στην κάλπη μπορεί κάποιες φορές να είναι καλή και άλλες κακή, να είσαι σίγουρος πως η μη προσέλευση σου στην κάλπη μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει.
«Μαντρίστε τους», θα έλεγε κάποιος αναφερόμενος στους πιστούς ακολούθους των κομμάτων, ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει και με τους υπόλοιπους που αρνούνται να προσέλθουν στις κάλπες; Το ίδιο είναι, απλά αυτοί βρίσκονται σε διαφορετικό μαντρί.
Ο πολιτικός λόγος που βλέπουμε καθημερινά έχει τριπλό σκοπό. Το μάντρισμα των «δικών τους» στην κάλπη, το μάντρισμα των υπολοίπων στις καφετέριες και η δημιουργία ενός εχθρού που θα αντιμετωπιστεί με ένα κοινό μέτωπο συσπείρωσης. Το είχε γράψει και ο Νίτσε εξάλλου «πολιτικός είναι κάποιος που διαιρεί τους ανθρώπους σε δυο τάξεις: σε υποχείρια και σε εχθρούς». Κάτι που δεν έχει αλλάξει εδώ και 100 χρόνια…
Και ενώ οι πρώτοι ενδεχομένως να το γνωρίζουν, οι δεύτεροι νομίζουν πως δεν εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία. Θεωρούν πως ανήκουν σε μια «ελίτ» κατηγορία πολιτών που δεν ασχολούνται με τα κόμματα και την πολιτική. Που χαρακτηρίζουν αυτούς που ακολουθούν πιστά το κάθε κόμμα ως «ρίφκια».
Έλα όμως που «ρίφκια» είμαστε όλοι μας. Άθελα μας εξυπηρετούμε και εμείς τα κόμματα. Και στην προκειμένη δεν έχει σημασία αν το κάνεις εσκεμμένα ή όχι, αλλά το αποτέλεσμα…
ΥΓ: Ρίφκια είμαστε όλοι μας. Η μόνη διαφορά τελικά είναι το μαντρί…
Ειδήσεις σήμερα:
Πάσχα 2024: Πότε κλείνουν τα σχολεία - Τι ισχύει για τα κοινοτικά νηπιαγωγεία
Η Τόνια Σωτηροπούλου μας γνωρίζει τη μαμά της - Δείτε φωτογραφία
Απόπειρα φόνου στη Λακατάμια: Αυτή είναι η μοτοσικλέτα στην οποία επέβαινε ο στόχος - Δείτε φωτογραφίες
Σε συναγερμό τέθηκαν οι Αρχές το μεσημέρι της Τρίτης (23/04, μετά από απόπειρα φόνου στη Λακατάμια.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
