Τι θα μπορούσε να σημάνει η αλλαγή σκυτάλης στα κατεχόμενα; Το προφίλ του νέου ηγέτη των Τουρκοκυπρίων

Η ψήφος στον Ακιντζί, ήταν ταξική και καταγράφει την τάση της εποχής που επικρατεί στα κατεχόμενα, με τους Τουρκοκύπριους να εναποθέτουν το βάρος της ευθύνης για λύση στις πλάτες ενός αριστερού ηγέτη που οικοδόμησε την πολιτική του σε μία πλατφόρμα ειρήνης, αναζωπυρώνοντας τις ελπίδες για άρση του αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις, με τελικό στόχο την επανένωση.

Του Ονούφριου Σωκράτους

Οι Τουρκοκύπριοι ψήφισαν συντριπτικά υπέρ του Μουσταφά Ακιντζί, του 67χρονου πρώην «δημάρχου» της κατεχόμενης Λευκωσίας, ο οποίος αναλαμβάνει την πρωτοκαθεδρία, χρησιμοποιώντας ως βήμα της προεκλογικής του εκστρατείας το κατ’ επείγον των καιρών, υποσχόμενος να εμβολιάσει με νέο αέρα την διαδικασία για την αναζήτηση μίας λύσης που θα τερματίσει την επί τέσσερεις δεκαετίες διαίρεση του νησιού.

Ο Ακιντζί κατάφερε να συγκεντρώσει το  60,38% των ψήφων έναντι 39,62% του απερχόμενου συντηρητικού ηγέτη, Ντερβίς Έρογλου.

Ξένοι πολιτικοί αναλυτές, εκτιμούν ότι ο Ακιντζί, έχει την ικανότητα να προσεγγίσει με ένα πιο διαλλακτικό φακό τα ακανθώδη κεφάλαια στο Κυπριακό, όπως αυτό του εδαφικύ, το περιουσιακού και το θέμα των εγγυήσεων.

Η διεθνής κοινότητα αποβλέπει σε έναρξη των διαπραγματεύσεων μέχρι τον Μάιο, καθώς κρίνει ότι το σκηνικό που δημιουργείται στα κατεχόμενα ευνοεί την λύση, πιθανότατα μέχρι και το τέλος του 2015.

Ο νέος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων, ο οποίος έχει αφήσει πίσω του έργα αναφοράς από την 14ετη θητεία του ως «δήμαρχος» της ημικατεχόμενης Λευκωσίας, με κυριότερο την δημιουργία κοινού αποχετευτικού συστήματος μεταξύ των δύο κοινοτήτων σε συνεργασία με το τότε Δήμαρχο Λευκωσίας Λέλλο Δημητριάδη.

Ο Ακιντζί έχει δηλώσει ότι είναι ανοικτός στην προώθηση Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν γέφυρες συνεννόησης μεταξύ των δύο κοινοτήτων, σε συνδυασμό με τις ειρηνευτικές συνομιλίες.

Οι λόγοι της εκλογής Ακιντζί

Οι Τουρκοκύπριοι αντιλαμβάνονται ότι έχουν μπροστά τους δύο σενάρια, το πρώτο αναφέρεται σε πλήρη απορρόφηση του σημερινού status quo των κατεχομένων  από την Τουρκία, η οποία υπό την ηγεσία Ερντογάν, στρέφεται όλο και περισσότερο πιο μακριά από την Ευρώπη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους δημοκρατικούς κανόνες, ενώ το δεύτερο σενάριο αφορά την επίτευξη μίας συμφωνίας με την Ελληνοκυπριακή κοινότητα, μέσω της οποίας θα αποκτήσουν λόγο σε μια κατάσταση που είναι μέρος της ΕΕ.

Σαφώς το σκηνικό όπως διαμορφώνεται την επομένη των εκλογών στα κατεχόμενα, ευνοεί σε μεγαλύτερο βαθμό τις προσπάθειες για λύση αφενός, αφετέρου όμως, δεν θα πρέπει να αγνοείται σε καμία περίπτωση ο παράγοντας Τουρκία, η οποία από το 2004 και έπειτα φαντάζεται μία πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση προς την λύση, η οποία έχει ως απαρχή του μανιφέστου της το σχέδιο Ανάν, το οποίο διατηρεί ως βασική και κύρια αρχή για την επίτευξη λύσης.

Το ιδανικότερο για την Τουρκία θα ήταν οι συνομιλίες να οδηγήσουν σε νέα δημοψηφίσματα, με τους Ελληνοκύπριους να λένε και πάλι, όχι, κάνοντας εύκολη την άρση της απομόνωσης στο Βορρά, με την σύμφωνο πλέον γνώμη του ΟΗΕ και της Ε.Ε.

Ο νέος Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής διατηρεί ένα περιθώριο ελιγμών, αφού ο Ακιντζί ξεκίνησε σε ένα κόμμα που ήταν ουσιαστικά συνομοσπονδιακό και κατέληξε να είναι ένας άνθρωπος, που τοποθετείτο μιλώντας έξω απ’ τα δόντια.

Καθόλου τυχαία δεν θα πρέπει να θεωρείται και η δήλωση – παραδοχή, τη νύχτα της εκλογής του, ότι οι Ελληνοκύπριοι υπέφεραν το 1974, αφού υπάρχει ένας μεγάλος συμβολισμός πίσω από τις λέξεις, ιδιαίτερα όταν αυτές ακούγονται κατά τη διάρκεια μίας «θεσμικής» διαδικασίας ανακήρυξης και όχι στα πλαίσια κατοπινών του δηλώσεων.

Από την άλλη θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η εξέλιξη της πολιτικής κατάστασης στα κατεχόμενα, οι συμμαχίες που θα οικοδομηθούν, ενώ δεν θα ήταν άστοχο να σκεφτούμε ότι αυτή τη στιγμή, υπάρχουν κάποιες κόκκινες γραμμές, που εμείς μπορεί να θεωρούμε ως κατεξοχήν τουρκικές, εντούτοις δεν σημαίνει ότι αυτές δεν τυγχάνουν αποδοχής από την Τουρκοκυπριακή κοινότητα, όπως για παράδειγμα στο θέμα των εγγυήσεων.

Βεβαίως η εξέλιξη της πορείας των πραγμάτων, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από τη σχέση που θα αναπτύξουν οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων.

Πληροφορίες από το Προεδρικό, αναφέρουν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επιδιώκει την επίτευξη συνάντησης μέχρι το τέλος της εβδομάδας, αφού προηγηθεί η τριμερής συνάντηση Κύπρου, Ελλάδας, Αιγύπτου, η οποία κρίνεται ως εξόχως σημαντική για τους ενεργειακούς σχεδιασμούς των τριών χωρών.

 

 

Ειδήσεις σήμερα:

Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις