Το εσωτερικό ουράνιο τόξο ήταν φωτεινότερο, ενώ το εξωτερικό που έμοιαζε σαν να ήταν μια αντανάκλαση, όπως αυτή που βλέπουμε σε καθρέπτη, ήταν ασθενέστερο.
Σύμφωνα με την ecoweather:
- Ένα διπλό ή και τριπλό ουράνιο τόξο σχηματίζεται, όταν το φως αντανακλάται μέσα σε μια σταγόνα δύο ή τρείς φορές αντίστοιχα και χωρίζεται στα συστατικά του χρώματα.
- Ωστόσο η σειρά των χρωμάτων στο δευτερεύον ουράνιο τόξο είναι αντεστραμμένη. Έτσι ο παρατηρητής βλέπει πρώτα το βιολετί χρώμα και τελευταίο το κόκκινο, ενώ το δεύτερο ουράνιο τόξο εμφανίζεται περίπου 10 μοίρες πάνω από το πρώτο.
- Τα χρώματα στο δεύτερο ουράνιο τόξο είναι πιο εξασθενημένα, επειδή περισσότερο φως διαφεύγει μετά από δύο αντανακλάσεις από ότι διαφεύγει από μια. Επίσης το δευτερεύον ουράνιο τόξο διασκορπίζεται σε μεγαλύτερη έκταση στον ουρανό. Είναι σχεδόν δυο φορές φαρδύτερο από το πρωτεύον ουράνιο τόξο.
- Ανάμεσα στα δύο ουράνια τόξα υπάρχει μια σκοτεινή ζώνη, γνωστή ως “ζώνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου” (Alexander’s band). Η ζώνη αυτή δημιουργείται γιατί το φως ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο ουράνιο τόξο, δεν διασκορπίζεται καθόλου από τις σταγόνες της βροχής και έτσι ο παρατηρητής βλέπει ένα κομμάτι σκοτεινού ουρανού.
