Στις 15 Ιουλίου, οι σειρήνες θα ηχήσουν στις 8:20 το πρωί, την ώρα που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα, και στις 20 Ιουλίου θα ηχήσουν στις 5:30 το πρωί, την ώρα που άρχισε η τουρκική εισβολή.
Η 15η Ιουλίου για τον κυπριακό ελληνισμό θα είναι πάντοτε μια ημέρα που θα υπενθυμίζει με οδυνηρό τρόπο τις συνέπειες της εκτροπής από τη δημοκρατική τάξη. Το προδοτικό πραξικόπημα δεν αποτελεί απλώς ένα ιστορικό σφάλμα· ήταν η αφετηρία μιας εθνικής τραγωδίας που έδωσε στην Τουρκία το πρόσχημα για την παράνομη εισβολή και κατοχή, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Σε αυτό το πλαίσιο η μνήμη δεν είναι τιμωρητική· είναι οδηγός ευθύνης. Χρέος μας είναι να διασφαλίζουμε ότι η ιστορία δεν θα επαναληφθεί, εφόσον δεκαετίες μετά οι πληγές της Κύπρου παραμένουν ανοιχτές. Η διεθνής νομιμότητα παραβιάζεται, τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται και η Τουρκία συνεχίζει, με επιθετικότητα και αναθεωρητισμό, να στέκει ανάχωμα σε κάθε προσπάθεια για δίκαιη και βιώσιμη λύση.
Ως Δημοκρατικός Συναγερμός, παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι στις αρχές της δημοκρατίας και της υπευθυνότητας. Από την ίδρυση της Παράταξής μας το 1976, συμβάλαμε ουσιαστικά στην αποκατάσταση της πολιτικής ομαλότητας και της θεσμικής σταθερότητας στην Κύπρο. Με την ίδια αφοσίωση, συνεχίζουμε ακούραστα να αγωνιζόμαστε για την εδραίωση της δημοκρατίας και την άρση των συνεπειών που βιώνει ακόμη ο κυπριακός ελληνισμός.
Ο αγώνας μας είναι διαρκής και εθνικός. Στόχος μας παραμένει η απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας, στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου, των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Με υπευθυνότητα, συνέπεια και ενότητα, θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για μια ελεύθερη, δημοκρατική και κυρίαρχη Κύπρο.
Η μαύρη επέτειος της 15ης του Ιούλη του 1974 υπενθυμίζει την ενεργοποίηση του ΝΑΤΟϊκού σχεδίου που αιματοκύλισε την πατρίδα και τον λαό μας. Το φασιστικό πραξικόπημα ενάντια στην κυβέρνηση Μακαρίου που διενεργήθηκε από τη Χούντα των Αθηνών και την γριβική ΕΟΚΑ Β΄ ήταν το πρώτο μέρος του ενιαίου σχεδίου για διχοτόμηση της Κύπρου και για αυτό ακολουθήθηκε από την βάρβαρη εισβολή της Τουρκίας.
Ως τέτοιο, το πραξικόπημα ήταν συνειδητή συνέργεια στην τραγωδία του λαού μας. Ήταν προδοσία, ούτε «αφροσύνη», ούτε «εμφύλιος σπαραγμός». Μάλιστα, ο λαός μας δεν ξεχνά ότι πραξικοπηματίες που άνοιξαν την κερκόπορτα στον Αττίλα, όταν αυτός τη διέβη οι ίδιοι κρύφτηκαν στα μετόπισθεν και επιδίδονταν σε δολοφονίες αριστερών, μακαριακών και αμάχων Τουρκοκυπρίων, αφήνοντας τα παιδιά του λαού μας στην άνιση και προδομένη μάχη με τις ορδές των εισβολέων. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, η σφραγίδα της ντροπής θα συνοδεύει επ’ άπειρο τους αρχιτέκτονες, τους αυτουργούς και τα πιόνια της προδοσίας αλλά και τους σημερινούς συνήγορούς της.
Το ΑΚΕΛ αποτίνει φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους αγωνιστές της Δημοκρατικής Αντίστασης που αναμετρήθηκαν ένοπλα με τον φασισμό στο Προεδρικό, στην Αρχιεπισκοπή, στο Καϊμακλί, στο Εφτάπατο, στο Γ΄ Γυμνάσιο της Λεμεσού, στο Κολόσσι, στην Πάφο, στον Άη Γιάννη της Λάρνακαςκαι στα άλλα μετερίζια της Δημοκρατίας. Τιμούμε τους αντιστασιακούς που έγραψαν Ιστορία με την ανυπότακτη στάση τους στους τόπους μαρτυρίου, στις φυλακές, στις ανακρίσεις, στα βασανιστήρια. Τιμούμε τον ίδιο τον λαό μας που δεν συμβιβάστηκε με το πραξικόπημα και την εοκαβήτικη τρομοκρατία, αλλά έμεινε στο πλευρό της Δημοκρατίας και της νόμιμης κυβέρνησης της Κύπρου.
Το ΑΚΕΛ δεν θα πάψει να υπερασπίζεται την ιστορική αλήθεια και τη δημοκρατική μνήμη στον τόπο μας, απέναντι στην οργανωμένη παραχάραξη της αλήθειας από τη δεξιά και την ακροδεξιά. Αποτελεί το ελάχιστο χρέος προς τους πραγματικούς ήρωες της πατρίδας μας. Αποτελεί ασπίδα δημοκρατίας απέναντι στην ακροδεξιά η οποία δηλητηριάζει μέρος της κυπριακής νεολαίας μέσα από το αναποδογύρισμα της σύγχρονης κυπριακής Ιστορίας. Αποτελεί, ταυτόχρονα, συστατικό μέρος της αντικατοχικής πάλης για λευτεριά και επανένωση της Κύπρου. Για λύση του Κυπριακού στη συμφωνημένη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα. Για μια ελεύθερη κι ανεξάρτητη Κύπρο, πατρίδα για όλους τους Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Μαρωνίτες, Αρμένιους και Λατίνους.
Το Δημοκρατικό Κόμμα καταδικάζει το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 και τιμά τη μνήμη των ηρωικών αντιστασιακών. Με την ευκαιρία της 51ης μαύρης επετείου, αποτίνουμε φόρο τιμής στον αείμνηστο Εθνάρχη Μακάριο, που αποτέλεσε τον κύριο στόχο του πραξικοπήματος και στους μαχητές της αντίστασης που έπεσαν υπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία, τη συνταγματική νομιμότητα και την ελευθερία της πατρίδας μας. Η θυσία τους αποτελεί εθνικό ορόσημο και διαρκή υπενθύμιση του χρέους μας να υπερασπιζόμαστε τις αρχές και τις αξίες που θεμελιώνουν την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η 15η Ιουλίου του 1974 αποτελεί μαύρη σελίδα στην ιστορία της Κύπρου.
Πενήντα ένα χρόνια μετά, παραμένει ζωντανή στη μνήμη μας ως η μέρα της προδοσίας που άνοιξε διάπλατα τις πύλες στον Αττίλα, σηματοδοτώντας την αφετηρία της μεγαλύτερης τραγωδίας στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πενήντα ένα χρόνια μετά, ο λαός μας συνεχίζει να βιώνει τις τραγικές συνέπειες του δίδυμου εγκλήματος.
Το Δημοκρατικό Κόμμα επαναβεβαιώνει την προσήλωσή του στον αγώνα για την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας μέσα από την προάσπιση της ισχυρότερης μας ασπίδας, που είναι η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία.
Το ΔΗΚΟ παραμένει σταθερά, υπεύθυνα και με συνέπεια, στην πορεία της ιστορικής του ευθύνης.
Με σεβασμό στη μνήμη των ηρώων μας και στο δικαίωμα των επόμενων γενεών να ζήσουν σε μια Κύπρο ελεύθερη συνεχίζουμε αταλάντευτα να πορευόμαστε στον δρόμο της διεκδίκησης των εθνικών μας δικαίων και της υπεράσπισης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όπως αντισταθήκαμε στο πραξικόπημα, θα αντισταθούμε στην όποια μεθόδευση αποσκοπεί στο ξεπούλημα της πατρίδας μας
Αδέκαστος και ανεπηρέαστος αφηγητής η ιστορία.
Και σήμερα η ιστορία, μας υπενθυμίζει ότι στις 15 Ιουλίου 1974, η χούντα των Αθηνών και η ΕΟΚΑ Β΄, εκτελώντας εντολές υπερατλαντικών γραφείων και νατοϊκών κύκλων, πρόδωσαν την πατρίδα, διαπράττοντας αποτρόπαιο εθνικό έγκλημα, με το πραξικόπημα κατά του νόμιμα εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
Αδέκαστος και ανεπηρέαστος κριτής η ιστορία.
Και έχει κατατάξει τους ξενοκίνητους, πληρωμένους, πουλημένους προδότες στα Τάρταρα των πεπραγμένων του Ελληνικού Έθνους.
Γιατί γνώριζαν ότι το πραξικόπημα τους κατά του Μακαρίου, θα παρείχε την αφορμή στην Τουρκία, για να εισβάλει στην Κύπρο, να τη διχοτομήσει, με απώτερο στόχο την τουρκοποίηση του νησιού.
Αδέκαστα και ανεπηρέαστα, η ιστορία δαφνοστεφάνωσε τους ηρωικούς αντιστασιακούς, τους νεκρούς και ζώντες εδεκίτες, που πραγματικά αντιστάθηκαν στην παρανομία και την προδοσία.
Η μόνη οργανωμένη αντίσταση, αυτή των εδεκιτών με καθοδηγητή τον Βάσο Λυσσαρίδη, σήκωσε το λάβαρο με το σύνθημα «ΕΔΕΚ – ΛΑΟΣ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» και χάλασε τα σχέδια των πραξικοπηματιών, καθυστερώντας καίρια την υλοποίηση τους.
Δυστυχώς, το προδοτικό τους έργο επιτέλεσε το σκοπό του. Εδώ και πενήντα ένα χρόνια βιώνουμε τις συνέπειες της προδοσίας, σε μια ημικατεχόμενη και απειλούμενη πατρίδα. Αλλά, νιώθουμε βαρύ το χρέος έναντι αυτών που αγωνίστηκαν και γι’ αυτό θα συνεχίσουμε τον αγώνα, για απελευθέρωση.
Όπως αντισταθήκαμε στο πραξικόπημα, θα αντισταθούμε στην όποια μεθόδευση αποσκοπεί στο ξεπούλημα της πατρίδας μας.
Πενήντα ένα χρόνια συμπληρώνονται από την εκδήλωση του προδοτικού και οργανωμένου από την ελληνική χούντα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974, το οποίο άνοιξε τη κερκόπορτα στην Τουρκία για να εισβάλει στην Κύπρο.
Όσο μακρινή και αν φαντάζει σε ορισμένους η ανάμνηση των γεγονότων και η μνήμη της θυσίας όσων αγωνίστηκαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα, για εμάς ο αγώνας τους παραμένει πιο επίκαιρος από ποτέ. Αυτό, διότι ακόμα εξακολουθούμε να ζούμε κάτω από τις επιπτώσεις του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής και διότι παραμένουμε διαρκώς στο στόχαστρο της νεοοθωμανικής Τουρκίας.
Η καλύτερη δικαίωση σε όσους θυσιάστηκαν αγωνιζόμενοι ενάντια στο πραξικόπημα, είναι η ανατροπή των επιπτώσεων που αυτό δημιούργησε. Δε θα υπάρξει ποτέ ουσιαστική δικαίωση της θυσίας των ηρώων της Δημοκρατίας παρά όταν πετύχουμε να φτάσουμε σε μια λύση του Κυπριακού που να κατοχυρώνει μία και μοναδική πραγματικά ενωμένη, κυρίαρχη, ανεξάρτητη, χωρίς βάσεις, ξένους στρατούς και έποικους στο έδαφός της και με σεβασμό των δικαιωμάτων για όλους του πολίτες της, ανεξαρτήτων εθνικών, θρησκευτικών, ή άλλων χαρακτηριστικών.
Είναι χρέος όλων μας, να παλέψουμε για μια ελεύθερη, ευρωπαϊκή, Κύπρο.
Η εκδήλωση του Κινήματος για τις μαύρες επετείους του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής με τίτλο « Ο σφετερισμός ως κανονικότητα 51 χρόνια μετά» θα πραγματοποιηθεί στις 23 Ιουλίου και ώρα 7.30μ.μ στα προσωρινά γραφεία του Δήμου Κερύνειας πλησίον του οδοφράγματος Λήδρα Πάλας. Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει την μετά θάνατον απόδοση τιμής στον Ανδρέα Σ. Αγγελίδη και καλλιτεχνικό πρόγραμμα από την χορωδία της Αδούλωτης Κερύνειας.
Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 υπήρξε το αποκορύφωμα μίας σειράς έκνομων ενεργειών, συντονισμένων από την ΕΟΚΑ Β’ και τη χούντα των Αθηνών, εναντίον του εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, καθώς και ολόκληρου του κυπριακού λαού. Οι «δήθεν ανυπότακτοι αγωνιστές», που διακήρυσσαν την ένωση με την Ελλάδα, οδήγησαν τη χώρα στον σπαραγμό και τη συνεχιζόμενη έως σήμερα διχοτόμηση. Άλλοι από ιδεολογική τύφλωση, άλλοι από ωμή σκοπιμότητα, άλλοι από αφροσύνη, παρέδωσαν την Κύπρο στα σχέδια της Τουρκίας, που καραδοκούσε – και που οι ίδιοι γνώριζαν ότι καραδοκούσε.
Το πραξικόπημα δεν ήταν απλώς μια εκτροπή από τον ιερό κανόνα της λαϊκής κυριαρχίας: Ήταν ένα προσχεδιασμένο έγκλημα, ήταν εθνική προδοσία. Κι όμως, κανείς στην πραγματικότητα δεν τιμωρήθηκε. Τουναντίον, κάποιοι παρέμειναν ρυθμιστές της πολιτικής ζωής της χώρας, ενώ η ατιμωρησία κανονικοποιήθηκε και διαπότισε τις δομές της κρατικής και θεσμικής μας υπόστασης.
Οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι η δημοκρατία δεν αποτελεί απλώς ένα τυποποιημένο σύστημα πολιτειακών κανόνων· αποτελεί τον ύψιστο αξιακό πυλώνα της κοινής μας συνύπαρξης. Η άμεση ή έμμεση υπόσκαψή της, είτε από τους ακροδεξιούς θιασώτες της χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ που συνεχίζουν να διασπείρουν τη μισαλλοδοξία, τον διχασμό και την ακρότητα, είτε από όσους κρύβονται πίσω από ένα κατ’ επίφαση θεσμικό φορμαλισμό με στόχο να εργαλειοποιήσουν, να καταχραστούν ή να υπονομεύσουν τους δικαιοκρατικούς θεσμούς, αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι εξίσου επικίνδυνες και μας καλούν σε εγρήγορση.
Η μνήμη του πραξικοπήματος και των θυμάτων του και η τιμή προς όσους υπερασπίστηκαν τη δημοκρατία πρέπει να είναι πολιτική, ενεργή και διαρκής. Η πατρίδα είναι υπόθεση όλων μας. Σήμερα ιδίως, η προστασία των αρχών του κράτους δικαίου και η προσήλωσή μας προς τη δημοκρατική νομιμότητα, την υγιή και σύννομη λειτουργία του κράτους, την αποκατάσταση του κύρους των θεσμών και την ανόρθωση της εμπιστοσύνης των πολιτών, συνιστούν επιτακτική προτεραιότητα και καθήκον όλων μας.
Συμπληρώνονται φέτος 51 χρόνια από το φασιστικό πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β’, στις 15 Ιουλίου 1974. Πενήντα ένα χρόνια από τη μέρα που ο ΝΑΤΟϊκός ιμπεριαλισμός, οι ντόπιοι υπηρέτες του και ο κυπριακός εθνικισμός, έβαψαν με αίμα το νησί, στρώνοντας το έδαφος για την τουρκική εισβολή πέντε μέρες αργότερα.
Τα γεγονότα εκείνου του μαύρου πρωινού και όσα ακολούθησαν δεν ήταν ούτε τυχαία ούτε «παρεξήγηση» της Ιστορίας. Ήταν το αποτέλεσμα και η κορύφωση μιας καλά οργανωμένης συνωμοσίας. Ήταν η προδοσία που εκκολάφθηκε μέσα στα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, με την πλήρη συνεργασία της φασιστικής Χούντας και των εγχώριων συνεργατών της. Δεν ήταν «παρασυρμένα παιδιά», αλλά συνειδητοί εκτελεστές ενός εγκλήματος κατά του λαού και της Δημοκρατίας.
Ως ΕΔΟΝ, δεν ξεχνούμε. Θυμόμαστε ποιοι σχεδίασαν και ποιοι εκτέλεσαν το δίδυμο έγκλημα του πραξικοπήματος και της εισβολής. Θυμόμαστε πως ο εθνικισμός και ο σοβινισμός δηλητηρίασαν τις δύο κοινότητες του τόπου μας. Θυμόμαστε και προειδοποιούμε πως: όσοι σήμερα επιχειρούν να εξισώσουν τους υπερασπιστές της Δημοκρατίας με τους πραξικοπηματίες, όσοι αποσιωπούν τα μνημόσυνα των αντιστασιακών και τιμούν τους χουντικούς, διαπράττουν ύβρη απέναντι στην Ιστορία και στον λαό μας.
Η ιστορική μνήμη όμως μένει ζωντανή. Οι πληγές είναι ακόμη ανοιχτές. Και το χρέος μας παραμένει ζωντανό. Θα τιμούμε πάντα τους ήρωες της Δημοκρατικής Αντίστασης. Μεταξύ αυτών και τους ήρωες της ΕΔΟΝ, του ΑΚΕΛ και του Λαϊκού Κινήματος, που στάθηκαν εμπόδιο στους φασίστες του Γρίβα και της ΕΟΚΑ Β’, που αντιστάθηκαν στη Χούντα και στον ιμπεριαλισμό.
Πενήντα ένα χρόνια μετά, ο τόπος μας εξακολουθεί να βιώνει τις συνέπειες της προδοσίας, με τη μισή μας πατρίδα να παραμένει υπό κατοχή. Οι διεθνείς εξελίξεις δημιουργούν σήμερα ένα εύθραυστο αλλά υπαρκτό πεδίο κινητικότητας γύρω από το Κυπριακό, με τις άτυπες συναντήσεις σε Νέα Υόρκη και Γενεύη να οδηγούν σε νέα διάσκεψη εντός Ιουλίου στη Νέα Υόρκη. Σε αυτή τη συγκυρία, η ελληνοκυπριακή πλευρά οφείλει να κινηθεί με σοβαρότητα και συνέπεια. Η πρόταση του ΑΚΕΛ για ουσιαστικές πρωτοβουλίες, για εφαρμογή μέτρων εμπιστοσύνης και για στήριξη της επανέναρξης των συνομιλιών στη συμφωνημένη βάση, αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική και ειλικρινή επιλογή για να βγει το Κυπριακό από το τέλμα. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση απλώς εξυπηρετεί τον διχοτομικό σχεδιασμό του κατοχικού καθεστώτος και του Τατάρ.
Σήμερα, με το Κυπριακό σε παρατεταμένο αδιέξοδο, με την τουρκική αδιαλλαξία να ενισχύεται και με επικίνδυνες υποχωρήσεις και χειρισμούς των κυβερνήσεων της Δεξιάς, η απειλή της διχοτόμησης γίνεται πιο ορατή από ποτέ. Όμως εμείς δεν θα σιωπήσουμε. Δεν θα επιτρέψουμε τη μονιμοποίηση της κατοχής.
Ο αγώνας συνεχίζεται. Με τη νεολαία στην πρώτη γραμμή. Με τη μνήμη οδηγό. Με πίστη στη Δικαιοσύνη, τη Δημοκρατία, την Ειρήνη και την Επανένωση.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Στη Νέα Υόρκη μεταβαίνει το απόγευμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπου την Τετάρτη αναμένεται ακόμα μια κρίσιμη συνάντηση, για το κυπριακό. Η δεύτερη άτυπη πενταμερής διάσκεψη πραγματοποιείται υπό το φως της τουρκικής αδιαλλαξίας και των απαράδεκτων αξιώσεων για λύση δύο κρατών.
