Τόσο πολύ, που αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν κάποιοι κρατούν ακόμη το ίδιο πολιτικό manual.
Για να μην ξεχνιόμαστε:
Τότε η ρήξη ξεκίνησε από μια κατηγορία.
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος, μετά τις προεδρικές εκλογές όπου δεν προχώρησε στον δεύτερο γύρο, κατηγόρησε τον Μάριο Καρογιάν ότι δεν τον στήριξε όπως «έπρεπε».
Κάποιοι μίλησαν για απλή πικρία, άλλοι για προσχηματική επίθεση.
Όπως και να ‘χει, εκεί μπήκε το πρώτο σπίρτο.
Ακολούθησαν πειθαρχικά, διαγραφές και η εσωκομματική κόλαση που όλοι θυμόμαστε.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Μάριος Καρογιάν πήρε μαζί του μια σειρά στελεχών του ΔΗΚΟ, που δεν ανέχονταν –όπως έλεγαν τότε– τον αυταρχισμό και τα κλειστά συστήματα της ηγεσίας.
Μαρίνος Μουσιούττας, Αλέκος Τρυφωνίδης, Μιχάλης Γιακουμής, Άγγελος Βότσης.
Όλοι βρέθηκαν στο νέο εγχείρημα της ΔΗΠΑ — ακόμη κι αν κάποιοι, όπως ο Βότσης, αργότερα αποχώρησαν.
Και τώρα;
Με την αποχώρηση του Μιχάλη Γιακουμή από τη ΔΗΠΑ, άρχισαν να ψιθυρίζονται οι ίδιες ιστορίες, αλλά με ανάποδη φορά.
Στελέχη της Δημοκρατικής Παράταξης μιλούν για «γνωστές τακτικές», υπαινισσόμενα ότι γίνεται προσπάθεια αποδυνάμωσης του κόμματος, ώστε να επικρατήσει πάλι, ο ίδιος πολιτικός παίκτης στον κεντρώο χώρο.
«Η ιστορία επαναλαμβάνεται», λέει στέλεχος της ΔΗΠΑ.
Το μόνο βέβαιο, είναι πως στον κεντρώο χώρο η σκιά του 2018 πλανάται ακόμη.
Και κάθε νέα κίνηση, κάθε αποχώρηση, κάθε φήμη… κρίνεται μέσα από εκείνη την ιστορική πληγή.
Όπως το έθεσε ένας από τους παλιούς, που τα έζησαν και στις δύο φάσεις:
«Στην πολιτική, ό,τι κάνεις, το βρίσκεις μπροστά σου.»
Ή αλλιώς… «κάνε ό,τι σου κάνουν.»
ΕΓ