Στις 29 Σεπτεμβρίου 1974 μία τραγική είδηση βρήκε τη Στυλιανή Πελαβά στη Λευκωσία που έμενε προσωρινά, βοηθώντας τη λεχώνα κόρη της. Γύρω στο σούρουπο της ανακοίνωσαν κάτι τραγικό.
Ένα άλμπουμ θλιβερών φωτογραφιών, δείχνει τους πραξικοπηματίες να τριγυρνάνε στους δρόμους με προτεταμένα τα όπλα, πανηγυρίζοντας.
Το κλίμα στην Κύπρο μια μέρα πριν το Πραξικόπημα ήταν τεταμένο.
Ο κύριος Πολύδωρος από το Μαραθόβουνο εργαζόταν ως λεωφορειατζής και ως δάσκαλος οδήγησης. Είχε δικό του γραφείο στη Λευκωσία, ενώ εκτελούσε καθημερινά γραμμή από το χωριό του προς την πρωτεύουσα. Το λεωφορείο αυτό, ήταν κυριολεκτικά όλη του η ζωή.
11 Ιουλίου 2011. Γύρω στις 05:50 τα ξημερώματα, η τρομερή έκρηξη που σημειώθηκε στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί της Λεμεσού, αναστάτωσε τη γύρω περιοχή.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν ήταν λίγοι οι Κύπριοι που έλαβαν μέρος στον πόλεμο, δημιουργώντας το Κυπριακό Σύνταγμα, το οποίο αγωνίσθηκε με τους Άγγλους.
Στο χωριό του Κορμακίτη της Κερύνειας, οι Μαρωνίτες κάτοικοι, δημιούργησαν το αμάλγαμα μιας δικής τους γλώσσας.
Γύρω στις 14:30, τη 2α Ιουλίου 1956, ο αεικίνητος Ανδρέας Παρασκευά, αποφασισμένος για την επιλογή του να ενταχθεί από τόσο μικρός στον αγώνα της ΕΟΚΑ για απελευθέρωση και Ένωση, ετοιμαζόταν μαζί με ένα συναγωνιστή του να ανατινάξουν την αυτοκινητοπομπή των βρετανών στρατιωτών που θα περνούσε από το χωριό με βόμβες.
Στις 29 Ιανουαρίου 1973, το «Ιλιούσιν 18» των Ηνωμένων Αιγυπτιακών Αερογραμμών γύρω στις 18:45, έκανε τον τελευταίο γύρο πάνω από το αεροδρόμιο της Λευκωσίας έτοιμο να προσγειωθεί στην Κύπρο.
Μεγάλωσε δίπλα στη θάλασσα και την λάτρευε. Είχε μάθει τα πάντα από μικρός, από τον πατέρα του καπετάν Ματθαίο Καριόλου.
Τον Οκτώβριο του 1975, μετά από έντονες πιέσεις που άσκησε το ΑΚΕΛ, εγκρίθηκε ψήφισμα βάσει του οποίου θα δικάζονταν οι «αμετανόητοι» του πραξικοπήματος και όσοι συνέχιζαν τη δράση τους στην ΕΟΚΑ Β’.
Με το τέλος της τουρκοκρατίας και τις απαρχές της αγγλοκρατίας, πολλοί τομείς στον κοινωνικό τομέα του νησιού άλλαξαν άρδην.
