«Αν θα πιεις να πιεις ΚΕΟ». Η ιστορία ενός αυτοσχέδιου μουσείου μπύρας στο κέντρο της Λευκωσίας

«Το νησί μας είναι το καλύτερο νησί του κόσμου» έλεγε πριν ξενιτευτεί μακριά από το αγαπημένο του τόπο, ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Μάρκος Δράκος για να συναντήσει τον θείο του. Ήταν ένας από τους "αρχιαντάρτες" της ΕΟΚΑ, που πήρε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις και ένας από τους πρωτεργάτες της 1ης Απριλίου που "ξύπνησαν τη Λευκωσία" και τις συνειδήσεις με βόμβες. Στις 18 Ιανουαρίου 1957, ο αρχιαντάρτης τραυματίστηκε θανάσιμα από τις σφαίρες των Βρετανών, "πάνω στου Τζιύκκου τα βουνά".

Στον φάκελο «Απώλειες» της αγγλικής αεροπορίας, αναφέρονται δυο μαχητικά αεροπλάνα τα οποία χτυπήθηκαν στις 27 Νοεμβρίου 1957. Τα πρωτοσέλιδα της επόμενης μέρας, έκαναν λόγο για τη βομβιστική ενέργεια της ΕΟΚΑ και την πυρκαγιά στο αεροδρόμιο Ακρωτηρίου. Ο τολμηρός 16χρονος Το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου 1957, ένας εργαζόμενος στις βρετανικές βάσεις τοποθέτησε δύο βόμβες με σκοπό τη δολιοφθορά στα μαχητικά αεροπλάνα. Ήταν ο 16χρονος Ανδρέας Βασιλείου.

«Έλλην Κύπριος επυροβολήθη και εφονεύθη την πρωΐαν της σήμερον πλησίον του χωρίου Αγρίδια υπό ανδρών των δυνάμεων ασφαλείας, οι οποίοι είχαν αντιληφθεί δύο άνδρας ενεργούντως υπόπτως». Το πρωί της 25ης Νοεμβρίου 1958 ο αποικιακός ραδιοσταθμός μετέδιδε την είδηση αυτή, που αφορούσε τον θάνατο ενός νεαρού Ελληνοκύπριου. Ήταν ο Σαββας Ροτσίδης από το Μάμμαρι, ο τελευταίος νεκρός αντάρτης της ΕΟΚΑ. Η είδηση, βέβαια, ήταν γεμάτη ανακρίβειες. Ο Σάββας δεν είχε πυροβοληθεί το πρωί, αλλά την προηγούμενη νύχτα. Δεν έκανε ύποπτες κινήσεις, αλλά πήγε να γεμίσει το παγούρι του με νερό με έναν άλλο αγωνιστή. Δεν προσπάθησε να διαφύγει, αφού η προειδοποίηση έπεσε μαζί με τον πυροβολισμό που τον έριξε νεκρό.

«Έτσ’ είναι τζ’ η τοκογλυφία: εν ο πολίτης τσακροστάτης τζιαι τζάκρα η ομολοϊα τζι ο λαός εν ο χωρκάτης». Μ’ αυτούς τους πρώτους στίχους του ποιήματος του Βασίλη Μιχαηλίδη, περιγραφόταν οι οικτρή οικονομική κατάσταση του νησιού, στα τέλη της οθωμανικής κατοχής. Οι στίχοι δεν περιέγραφαν όμως μόνο τη φτώχεια του λαού, αλλά και τη συστηματική τοκογλυφία που ως ένα βαθμό έμοιαζε σαν σωσίβια λέμβος στα οικονομικά προβλήματα του κάθε νοικοκυριού.

«Τη νύχτα ακούγονται κραυγές». Οδοιπορικό στον στοιχιωμένο Άγιο Σωζόμενο

Ο Κυριάκος Μάτσης υπήρξε μία από τις πιο σημαντικές μορφές του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ. Ο νεαρός από το Παλαιχώρι εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ μόλις επέστρεψε από τις σπουδές του. Πρότυπο αυταπάρνησης και ηρωισμού, όταν ο Χάρτινγκ του προσέφερε χρήματα για να αποκαλύψει που βρίσκεται ο Διγενής, πολύ απλά του απάντησε «Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής». Ωστόσο, η δράση του στην ΕΟΚΑ καθώς και η θυσία του, σκιάζουν άλλες πτυχές της ζωής του, αφού ο Κυριάκος Μάτσης, υπήρξε δραστήριος πολύ πριν τον αγώνα του ’55-’59.

Σχεδόν μία δεκαετία μετά την τουρκική εισβολή και ενώ η μισή Κύπρος βρισκόταν υπό κατοχή, ο Ραούφ Ντενκτάς προχώρησε σε μία μονομερή και εντελώς προκλητική πράξη. Το πρωί της 15ης Νοεμβρίου 1983, στην Κύπρο ξημέρωνε μία μέρα με έναν νέο βραχνά με την ονομασία «Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου». Το προτεκτοράτο της Τουρκίας είχε μόλις στηθεί και η μοίρα της Κύπρου γινόταν για ακόμη μία φορά αβάσταχτη.

Τη νύκτα της 12ης προς 13ης Νοεμβρίου, οι δύο αγωνιστές της ΕΟΚΑ Πρόδρομος Ξενοφώντος, 17 ετών και ο Γεώργιος Νικολάου, 26 ετών, άφηναν την τελευταία τους πνοή μετά από φρικτά βασανιστήρια. Οι γονείς τους βρήκαν και τους δύο νεκρούς. Ο ένας είχε πεθάνει από το σιδερένιο στεφάνι που συνέθλιψε το κρανίο του. Ο άλλος είχε πνιγεί με πετρέλαιο.

Αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά brands παγκοσμίως στη βιομηχανία του καφέ, ενώ είτε μας αρέσει είτε όχι το προϊόν που πουλάνε, όλοι έχουμε αποτυπώσει σαν εικόνα το λογότυπο της εταιρείας Starbucks.

Διανύοντας τη 10η δεκαετία από τη δημιουργία του, αποτελεί ένα από τους σημαντικότερους αθλητικούς συλλόγους της Κύπρου.

 «Πάντοτε επιθυμούσα να ζήσω μια χριστιανική ζωή. Ταυτόχρονα, όμως, ήθελα με τη ζωή και την παρουσία μου στο μοναστήρι να επιδράσω θετικά πάνω στους μοναχούς που εζούσαν μίαν ατάσθαλη ζωή, για την οποία εγώ αδιαφορούσα».