Του Ανδρέα Κόκκινου
Μια ιστορία που προκαλεί πόνο ψυχής, θλίψη και σου δένει κόμπο το στομάχι. Μια ιστορία που μοιάζει τόσο ‘μακρινή’ για την Κύπρο του 2020 όμως δυστυχώς είναι πέρα για πέρα αληθινή. Η κυρία Μ λοιπόν παρέλαβε επιστολή από Δικαστικό Επιδότη σύμφωνα με την οποία υποχρεούται να εγκαταλείψει -μέχρι την 7η Σεπτεμβρίου- το διαμέρισμα στο οποίο διαμένει με τον γιο της.
Η λήπτρια ΕΕΕ αδυνατεί να ανταπεξέλθει οικονομικά, όχι μόνο στο ενοίκιο αλλά και σε απλές καθημερινές υποχρεώσεις όπως η πληρωμή λογαριασμών (νερού, ρεύματος) ενώ μας ενημέρωσε ότι εδώ και 3 μήνες της έχουν κόψει το νερό αφού αφαίρεσαν το ρολόι. Μάλιστα όπως η ίδια παραδέχτηκε παίρνει νερό από το λάστιχο της πολυκατοικίας.
Προσπαθεί εν αγωνίως να βρει κάποιο άλλο διαμέρισμα για να μείνει πριν τη λήξη της προθεσμίας όμως αφενός τα τσιμπημένα ενοίκια και αφετέρου το γεγονός πως είναι λήπτρια ΕΕΕ καταστούν αδύνατη την εξεύρεση εργασίας.
Πέραν της τραγικής οικονομικής της κατάστασης αντιμετωπίζει και πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας (στένωση δίσκων, κύστες στα νεφρά) που δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο την τραγική αυτή κατάσταση. Όπως η ίδια μας ανέφερε το Γραφείο Ευημερίας ετοίμασε έκθεση και με παρέμβαση της υπουργού Ζέτας Αιμιλιανίδου θα δοθεί ειδική βοήθεια (2 ενοίκια μπροστά) σε περίπτωση που βρεθεί νέα στέγη. Κάτι τέτοιο όμως φαίνεται πολύ δύσκολο με τα δεδομένα αφού οι προσπάθειες της δεν έχουν καρποφορήσει και τα περιθώρια στενεύουν επικίνδυνα.
'Δεν ζητώ ελεημοσύνη, παρά μόνο κατανόηση, ούτως ώστε να βρω ένα διαμέρισμα. Μόλις οι υποψήφιοι σπιτονοικοκύρηδες ακούσουν ότι είμαι λήπτρια δημοσίου βοηθήματος, με απορρίπτουν' δηλώνει με πόνο ψυχής.
Η κυρία Μ έχει μεγαλώσει μόνη της ένα γιο 25 ετών μέσω τεράστιων δυσκολιών και έχοντας κάνει μεγάλες θυσίες. Δε ζητά όπως μας τόνισε την ελεημοσύνη κανενός, μόνο βοήθεια τουλάχιστον στην εξεύρεση κατοικίας αφού στις 7 Σεπτεμβρίου θα μείνει στους πέντε δρόμους. Επαναλαμβάνω πως η ιστορία που περιγράφουμε διαδραματίζεται στην Κύπρο του 2020.
