ΚΥΠΡΟΣ: Η σφαίρα που τον διαπέρασε στη σκοπιά το 1976 ακόμα βασανίζει τον ίδιο και την οικογένειά του -ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Έκτοτε ο ίδιος και η γυναίκα του, κα Αντρούλλα Αναστασίου ζητούν δικαίωση και αποκατάσταση, με τους αρμόδιους να σφυρίζουν αδιάφορα.

 

Ο Όμηρος Αναστασίου λοιπόν, πίσω στο 1976 υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία. Αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, ένιωθε αδυναμία και ζητούσε επίμονα να τον δει ιατρός του στρατοπέδου κάτι που του αρνήθηκαν. Μη αντέχοντας την κατάσταση της υγείας και ευρισκόμενος σε άθλια κατάσταση επισκέφτηκε το ΓΝ Λάρνακας (Πρώτες Βοήθειες). Αφού νοσηλεύτηκε για ένα βράδυ επέστρεψε στο στρατόπεδο -μαζί με τη μητέρα του- με το διοικητή να δέχεται τις εξηγήσεις λέγοντας πως θα σταλεί στο αναρρωτήριο.

 

Αντ’αυτού δέχτηκε τον άγριο ξυλοδαρμό -μέσα στο θάλαμο του- δεχόμενος χτυπήματα, γροθιές, κλωτσιές, και ‘κοντακιές‘ από όπλο. Αξίζει να σημειωθεί πως η ίδια μας απέστειλε φωτογραφία, με το χέρι του συζύγου της, στο οποίο απεικονίζεται ένα τατουάζ με ζωγραφισμένο τον Μακάριο, κάτι που θεωρεί ότι σχετίζεται άρρηκτα με τα τραγικά συμβάντα που ακολούθησαν.

 

Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην απομόνωση -με τον ίδιο και τη σύζυγο του να μην επιθυμούν να μπουν σε λεπτομέρειες για το ότι συνέβη κατά την παραμονή του εκεί- ενώ στην πρωινή αναφορά τιμωρήθηκε με φυλάκιση ενώ ‘επιλέχθηκε’ για το γερμανικό νούμερο σκοπιάς (2-4 το πρωί). Τα ξημερώματα βρέθηκε τραυματισμένος στη σκοπιά με εμπειρογνώμονες‘ να έχουν αποφανθεί ότι αυτοπυροβολήθηκε στη βουβωνική χώρα συνδέοντας το τραγικό συμβάν με τα οικογενειακά του προβλήματα (παιδί χωρισμένων γονιών, μεγάλωσε στο δρόμο).

 

Μένει 3 μήνες στο νοσοκομείο -όπου του έχουν αφαιρέσει και τον ένα νεφρό, χωρίς αυτό να αναφέρεται οπουδήποτε στα πρακτικά- και τον μεταφέρουν πίσω στο στρατόπεδο για να συνεχίσει τη θητεία του. Τα προβλήματα του κυρίου Όμηρου όμως δεν σταματούν εδώ αφού πληγές και άλλες μετεγχειρητικές επιπλοκές οδηγούν σε ψυχιατρική κλινική όπου με τη γνωμάτευση του Διευθυντή της κλινικής δεν δύνατο να συνεχίσει τη θητεία του. Αντ’αυτού το στρατιωτικό ιατροσυμβούλιο (Επιτ. Εξετ. Σωματ. Ικαν) του δίνει μόνο 6 μήνες αναστολή. Στη συνέχεια επιστρέφει και αποστέλλεται εκ νέου στην ψυχιατρική κλινική όπου και κρίνεται Ι4 ενώ μεταφέρεται από το πυροβολικό στο πεζικό. Καταφέρνει μέχρι τον 7ο (Ιούλιο) του 1977 να βγει Ι5 -με προσωρινό απολυτήριο- όμως οι πληγές στο κορμί του συνεχίζουν να επιδεινώνονται.

 

Οι λιποθυμικές τάσεις συνεχίζουν με γνωστό γιατρό της εποχής να αναφέρει χαρακτηριστικά στη σύζυγο του μετά από εξέταση: ‘Μην τον παντρευτείς, έχει μόνο δύο βδομάδες ζωής ‘. Με παρέμβαση του Βάσου Λυσσαρίδη μεταφέρεται στην Ελλάδα, τα τραύματα και οι πληγές οδηγούν σε ακραίες μολύνσεις και οστεομυελίτιδα.

Η μεγάλη όμως αποκάλυψη φτάνει τυχαία, 18 χρόνια μετά. Αφού το 1979 και υπό το καθεστώς απειλών παρουσιάστηκε στο στρατοδικείο και ‘αναγκάστηκε’ να παραδεχθεί ότι αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει -κάτι που του υπαγόρευσαν, ο ίδιος δε θυμόταν κάτι τέτοιο- αφού αν δεν το έπραττε θα πήγαινε χρόνια φυλακή και η έγκυος γυναίκα του θα έμενε στους 5 δρόμους -όπως του είπαν.

 

Το 1994 όμως και αφού νοσηλεύτηκε σε κλινική στη Θεσσαλονίκη γνωστός Αγγειολόγος και Διδάκτωρ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου (Δρ. Κισκίνης) τους γνωστοποίησε μετά τεραστίας έκπληξης πως το τραύμα που έφερε από τον φερόμενο αυτοτραυματισμό δεν είχε επέλθει από μπροστά στη βουβωνική χώρα αλλά το διαμπερές τραύμα εισόδου έγινε από πίσω κάτι που σε συνάρτηση με το μήκος του όπλου δεν μπορούσε να δικαιολογήσει αυτοτρατραυμστισμό αλλά μάλλον πυροβολήθηκε από πίσω κάτι που υπογράφει ο ίδιος ο Δόκτωρ στη γνωμάτευσή του.

 

Και αν όλα τα πιο πάνω δεν ήταν αρκετά δεινά, η ΕΦ τον κάλεσε σε εφεδρεία για 14 έτη και με την ιδιότητα του Sniper (ελεύθερου σκοπευτή) αφού σε τυχόν άρνηση του θα θεωρείτο λιποτάκτης. Μάλιστα το -πέραν του 63%- ποσοστό αναπηρίας του δε θεωρήθηκε αποτρεπτικό για το Γραφείο Ευημερίας με τον ίδιο να εργάζεται ως σιδεράς κάτι που αποκαταστάθηκε αργότερα με τον ίδιο να λαμβάνει επίδομα.

 

Η σύζυγος του συνεχίζει τη δική της ‘Οδύσσεια’ για δικαίωση με μοναδικό στόχο και σκοπό την επανόρθωση και αποκατάσταση αφού έχει απευθυνθεί μέχρι και στο Γραφείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις Βρυξέλλες που την προέτρεψε μέσω επιστολής να κινηθεί νομικά σε αυτή την κατεύθυνση. Το ΥΠΑΜ την παρέπεμπε στην Γενική Εισαγγελεία και αντίστροφα ενώ έφτασε τόσο στην Επίτροπο Διοικήσεως όσο και τον Επίτροπο Προεδρίας.

 

 

Η ίδια η κυρία Αντρούλλα ζητά ν’ανοίξει η υπόθεση, να αποκατασταθεί η αλήθεια, αφού είναι το ελάχιστο που μπορεί να ζητά μετά τη σωρεία αλλεπάλληλων προβλημάτων σωματικής και ψυχολογικής υγείας που έχει υποστεί μέχρι σήμερα ο άνδρας της κύριος Όμηρος.

 

Εδώ και 19 μήνες δεν έχει λάβει οποιαδήποτε απάντηση...