Παύλος Χάππιλος: «Αν δεν ήμουν γκέι, δεν θα ήμουν ο άνθρωπος που είμαι σήμερα»

Παρακολουθώντας σε όλο αυτό το διάστημα στο «MasterChef», μου δίνεις την εντύπωση ότι μπήκες στο παιχνίδι με σκοπό…

Με δύο σκοπούς. Ο πρώτος ήταν να εξελίξω τις γνώσεις μου στον χώρο της μαγειρικής και ιδιαίτερα στη ζαχαροπλαστική που με ενδιαφέρει περισσότερο και ο δεύτερος ήταν να στείλω τα δικά μου μηνύματα σε σχέση με το πώς αντιλαμβάνομαι τον κόσμο και την κοινωνία. Το γεγονός ότι η παραγωγή, όχι μόνο δεν επέλεξε να «κόψει» αυτά που ήθελα να πω, αλλά αντίθετα με ενθάρρυνε να είμαι ο εαυτός μου και να εκφράζομαι ανοιχτά, με έκανε να νιώθω φουλ κερδισμένος από την όλη εμπειρία. Ακόμα και να με ξεχάσει ο κόσμος σε δύο μήνες, δεν θα μου στοιχίσει καθόλου, γιατί εγώ και τις γνώσεις που ήθελα τις κέρδισα και τα μηνύματα που ήθελα να στείλω τα εξέφρασα.

Ήταν σημαντικό για σένα να μιλήσεις για τη σεξουαλική σου ταυτότητα, από την πρώτη οντισιόν;

Ναι, ήταν πολύ σημαντικό, γιατί η διαφορετικότητά μου είναι εκείνη που με σχημάτισε. Αν δεν ήμουν γκέι, δεν θα ήμουν πιστεύω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Αυτό δεν ισχύει μόνο στην περίπτωση που κάποιος είναι ομοφυλόφιλος, αλλά σε κάθε άνθρωπο. Εμένα δεν μου αρέσει καθόλου η θεωρία του «Οκ είσαι γκέι, αλλά τι σχέση έχει με τον χαρακτήρα σου»; Φυσικά και έχει σχέση και γι’ αυτό ήθελα να το πω από την αρχή, γιατί θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό του εαυτού μου. Ταυτόχρονα, ήθελα να θίξω και το θέμα του ότι, ναι μεν, ως γκέι έχουμε κερδίσει σήμερα πολλά δικαιώματα, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε το ότι καθήκον όσων ζήσαμε στο περιθώριο, είναι να παλέψουμε και για άλλους ανθρώπους που βρίσκονται ακόμα στο περιθώριο, όπως είναι τα trans άτομα, οι μετανάστες, οι πρόσφυγες και γενικά κάθε κοινωνική ομάδα που υφίσταται καταπίεση. Όσοι ζήσαμε σε αυτό το περιθώριο, οφείλουμε, όχι μόνο να μην το ξεχνάμε, αλλά να αγωνιζόμαστε και για τους άλλους.

Ο ίδιος πότε ένιωσες στο περιθώριο;

Δεν είναι ότι είχα και μια ρόδινη ζωή σε σχέση με αυτό, αλλά από την άλλη δεν είχα και καμιά τραγική εμπειρία. Είχα τα κλασικά, ξέρεις, ο Παύλος που είναι γκέι, ο Παύλος που είναι γυναικωτός και λοιπά, που εντάξει δεν με επηρέαζαν και πολύ, γιατί ήξερα ποιος είμαι. Εμένα δεν με ενοχλεί να νιώθω στην απέξω. Με ενδιαφέρει το να χρησιμοποιούν το ότι είσαι στην απέξω για να μειώσουν τα δικαιώματα ή το είναι σου. Ας είμαι στην απέξω. Δεν χρειάζεται να είμαστε όλοι μέρος του συνόλου. Μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει.