Οι ερευνητές στη μελέτη – η οποία δημοσιεύτηκε στο Social Indicators Research – χρησιμοποίησαν δεδομένα από το Survey of Health, Ageing and Retirement in Europe (SHARE), αναλύοντας 24.760 ζευγάρια σε 28 χώρες για αρκετά χρόνια. Η ανάλυση έδειξε ότι, κατά μέσο όρο, για κάθε μονάδα αύξησης στην ικανοποίηση του ενός συντρόφου, η ικανοποίηση του άλλου αυξανόταν περίπου κατά 0,3 μονάδες. Η σύνδεση αυτή ήταν ισχυρή και για τα δύο φύλα, ανεξάρτητα από προσωπικά ή κοινωνικά χαρακτηριστικά.
Παράγοντες, όπως η υγεία και η φροντίδα μπορούσαν να μειώσουν λίγο τη δύναμη αυτής της σχέσης. Επιπλέον, για τις γυναίκες, αν η κοινωνική τους ζωή ήταν περιορισμένη, η ευτυχία του συντρόφου τους είχε μεγαλύτερη επίδραση στη δική τους. Αντίθετα, για τους άνδρες, η έκταση του κοινωνικού τους περίγυρου δεν επηρέαζε αυτή τη σύνδεση.
Υπήρχαν επίσης διαφορές ανάλογα με τη χώρα: η σχέση μεταξύ της ικανοποίησης των συντρόφων ήταν ισχυρότερη σε χώρες της Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης (π.χ. Ουγγαρία, Σλοβακία, Ελλάδα) και ασθενέστερη σε χώρες της Βόρειας και Δυτικής Ευρώπης με υψηλότερη συνολική ικανοποίηση ζωής (Φινλανδία, Δανία, Σουηδία, Ελβετία).
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν ότι η ικανοποίηση από τη ζωή δεν είναι μόνο προσωπική υπόθεση αλλά κοινή εμπειρία μέσα σε ένα ζευγάρι. Αυτό σημαίνει ότι παρεμβάσεις που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής ενός ατόμου μπορούν να έχουν θετικά αποτελέσματα και στον σύντροφό του, καθιστώντας τις πολιτικές υγείας και κοινωνικής φροντίδας πιο αποτελεσματικές.
Η μελέτη μάς θυμίζει ότι η ευτυχία δεν είναι ποτέ εντελώς… solo. Στην τρίτη ηλικία, η χαρά του συντρόφου μας μπορεί να γίνει το «μυστικό συστατικό» της δικής μας ευημερίας. Είτε πρόκειται για μια χαλαρή κουβέντα στο σαλόνι, για την καθημερινή φροντίδα ή για την υποστήριξη της υγείας του άλλου, τα γηρατειά φαίνεται πως γίνονται καλύτερα όταν μοιράζονται — γιατί η ζωή, τελικά, πάει… ζευγάρι.
ΠΗΓΗ: ygeiamou.gr
