“Μαζί με το ψαροκάικο ναυάγησε και η ανθρωπιά μας”. Η ατάκα κάνει τον γύρο του διαδικτύου από τη στιγμή που γνωστοποιήθηκε η ναυτική τραγωδία στα ανοιχτά της Πύλου, όπου μέχρι τη στιγμή που γραφόταν το παρόν πνίγηκαν 78 άνθρωποι, εκατοντάδες αγνοούνται (ανάμεσά τους και τουλάχιστον 100 παιδιά, που βρίσκονταν στο αμπάρι του βυθισμένου σκάφους για “ασφάλεια”), ενώ οι ελληνικές αρχές έχουν περισυλλέξει σώους 104. Αλλά πάντα ήμασταν καλοί στις ατάκες.
Δυστυχώς και σε ελάχιστα άλλα. Κυρίως πράξεις. Με μικρές, λαμπρές εξαιρέσεις. Τη στιγμή που ήδη εξαθλιωμένοι άνθρωποι πνίγονταν στα βαθύτερα νερά της Μεσογείου, η ανθρωπιά μας βρισκόταν ήδη στον πάτο του διαδικτυακού και τηλεοπτικού βόθρου. Από τους ψόφους του μέσου “ελληνόψυχου” μέχρι τη Σκατιάνα που ούρλιαζε ως γνήσια Ελληνίδα Κάρεν “τι θα γίνει αν πάθει καρδιακό κάποιος Έλληνας πολίτης και δεν βρίσκει ασθενοφόρο γιατί πήγαν όλα σ’ αυτούς;”. Και φυσικά το ίνδαλμα του αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ Μάριου Πελεκάνου και κύριου ομιλητή σε εκδήλωση των Νέων Επιστημόνων για το μεταναστευτικό το 2019:
Η αλήθεια είναι πως η ανθρωπιά μας χάθηκε εδώ και καιρό. Χρόνια τώρα. Δεν θυμάμαι πότε ήταν ακριβώς το σημείο που το γυρίσαμε από την ενσυναίσθηση στην ολική αναισθησία. Κάποιοι ισχυρίζονται πως το triggering ήταν η οικονομική κρίση, που μας έκανε χοντρόπετσους, κυνικούς, μίζερους και διψασμένους για το αίμα εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών - αποκορύφωμα της μετάλλαξης η ραγδαία άνοδος της Χρυσής Αυγής και του κυπριακού υποκαταστήματος του ΕΛΑΜ, που κολλάνε όπως τα τσιμπούρια και τρέφονται από τον φόβο, την οργή και την ανασφάλεια. Άλλοι, πάλι, την έκρηξη των σόσιαλ, αν και διαφωνώ μ’ αυτό. Σκατόψυχοι μαλάκες υπήρχαν πάντα, από την αυγή της ανθρωπότητας. Απλά τώρα έχουν το μέσο να εκφραστούν μαζικά, ευθαρσώς, θρασύδειλα, και φυσικά θορυβωδώς, γιατί όσο μεγαλύτερο θόρυβο κάνουν, τόσο περισσότεροι δείχνουν.
Η ανθρωπιά μας ναυάγησε όταν σταματήσαμε να νοιαζόμαστε. Και για να γίνει αυτό έπρεπε να αποστασιοποιηθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο από τους “άλλους”. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν έγιναν “λάθρο”, “ζώα” και “κιλίντζιροι” εν μια νυκτί, όπως δεν έγιναν από τη μια μέρα στην άλλη “ποντίκια” οι Εβραίοι για τους Ναζί, “κούτσουρα” (maruta) οι Κινέζοι και Κορεάτες για τους Ιάπωνες εισβολείς και “κατσαρίδες” οι Τούτσι για τους γενοκτόνους Χούτου. Η απανθρωποποίηση καλλιεργήθηκε σταδιακά, μεθοδικά και συστηματικά από την ακροδεξιά, τους Νουρήδες και τους Πελεκάνους της λαϊκής δεξιάς, την επίσημη Εκκλησία, τους “αγανακτισμένους νοικοκυραίους” των ψεκογκρούπ του Facebook και φυσικά τα “ανήσυχα” ΜΜΕ - όλοι τους έβλεπαν παντού συρράξεις αλλοδαπών, εγκληματικότητα, αλλοίωση πληθυσμού και πολιτισμού, βίαιο εξισλαμισμό και γκέτο τύπου Χάρλεμ, από την παλιά Λευκωσία μέχρι τη Χλώρακα. Το μεταναστευτικό, από ανθρωπιστικό πρόβλημα που είναι, μετατράπηκε σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό.
Εργαλειοποιήθηκε από κυρίως πολιτικούς, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα ελλείψει γνώσεων, ικανοτήτων ή στοιχειώδους νοημοσύνης και στράφηκαν στο τελευταίο καταφύγιο κάθε άχρηστου και απατεώνα: την ξενοφοβία και τον εθνικισμό. Πλέον ο μετανάστης/πρόσφυγας δεν ήταν (κι αυτός) το θύμα. Έγινε ο εν δυνάμει βιαστής, σφαγέας του ISIS, τρομοκράτης, καταστροφέας, άρπαγας επιδομάτων και βασικός υπεύθυνος που δεν έχουμε λεφτά, δουλειά, γκόμενο. Την ίδια στιγμή αυτοί που τους στοχοποίησαν συνέχισαν να χτίζουν καριέρες, να διαπλέκονται, να παρανομούν και να θησαυρίζουν στη ράχη του μαλάκα, που παραήταν απασχολημένος στο να μοιράζει ανορθόγραφους διαδικτυακούς ψόφους σε αλλοδαπούς, για να δει τι γίνεται κάτω απ’ τη μύτη του.
Όμως η ζημιά είχε ήδη γίνει. Όχι πως ήθελαν και πολύ. Προδιάθεση απ’ ότι φαίνεται υπήρχε. Βλέπετε, πέρασε και μισός αιώνας από τότε που προσφυγοποιήθηκε η μισή Κύπρος. Κάποιοι ξέχασαν. Βολεύτηκαν. Συνήθισαν. Πέρασαν στο άλλο άκρο και κοιτάζουν αφ’ υψηλού αυτούς που ρισκάρουν τα πάντα για μια καλύτερη ζωή - ή έστω ζωή. Έτσι ξεκινά η απανθρωποποίηση, η διαδικασία που τους μετατρέπει στα μάτια των πρώτων από ανθρώπινα πλάσματα σε αντικείμενα, παράσιτα, μιάσματα, εν δυνάμει βιαστές και τρομοκράτες, που δεν αξίζει να ζήσουν. Γιατί όταν ο καλός χριστιανός νοικοκυραίος έχει πειστεί ότι όλοι τους έρχονται εδώ για να μας σφάξουν στον ύπνο μας και να βιάσουν τα παιδιά μας, τόσο πιο αβίαστα βγαίνει ο “ψόφος”, το “καλά να πάθουν” και το “έπρεπε να πνιγούν όλοι” στα σχόλια για το ναυάγιο. Άλλωστε, στον ευγενή αυτό αγώνα εναντίον των αλλόθρησκων εισβολέων έχει και τον Θεό με το μέρος του, σύμφωνα πάντα με τα κηρύγματα του Μόρφου, του τέως αλλά και του νυν Αρχιεπισκόπου, που δεν σταματούν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την “επιχειρούμενη αλλοίωση του ελληνορθόδοξου χαρακτήρα της χώρας μας από τους στρατολογημένους από την Άγκυρα δήθεν πρόσφυγες και μετανάστες” (δικά τους λόγια, που ξεχειλίζουν από αγνή, χριστιανική αγάπη). Κι έτσι πέφτει ήσυχος για ύπνο, θεωρώντας ότι έπραξε το εθνικό και χριστιανικό του καθήκον.
Κι αν θεωρήσετε πάλι -κυρίως οι ισαποστάκηδες και οι θιασώτες του “ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα” αλλά μόνο ότι μας συμφέρει- ότι υπερβάλλω, ότι “δεν είναι όλοι έτσι παρά μόνο μια ισχνή μειοψηφία” (κάθε φορά που θέλουμε να κρύψουμε κάτι δυσάρεστο κάτω απ’ το χαλάκι) ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω απόσπασμα από είδηση που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες σε mainstream ειδησεογραφικό portal του νησιού (και στη συνέχεια διορθώθηκε μετά από κράξιμο):
Η σειρά στην οποία εμφανίζονται οι Αιγύπτιοι εργάτες-θύματα μιας τραγωδίας είναι ενδεικτική της απανθρωποποίησης του “αλλοδαπού”. Τελευταίοι, μετά τα υποστατικά και τις φάρμες. Σαν γαμημένη υποσημείωση.
Ειδήσεις σήμερα:
Τατάρ: Απέρριψε πρόταση της Ολγκίν για τριμερή συνάντηση με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη
Ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ δήλωσε ότι η Ειδική Αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για την Κύπρο, Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, πρότεινε σήμερα κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους μια τριμερή συνάντηση με τον ίδιο και τον Πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη, αλλά η πρόταση αυτή απορρίφθηκε από τον ίδιο.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
