Η έκθεση αναδεικνύει μια κρίσιμη αλλά συχνά παραγνωρισμένη πτυχή: σχεδόν 6 στους 10 φροντιστές (59%) έχουν τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου που αυξάνει την πιθανότητα να εμφανίσουν άνοια με την πάροδο του χρόνου, ενώ περίπου 1 στους 4 (24%) φέρουν δύο ή περισσότερους.
«Η ανάλυση αυτή φέρνει στο φως την ευαλωτότητα των φροντιστών ατόμων με άνοια», δήλωσε ο Matthew Baumgart, αντιπρόεδρος πολιτικής υγείας της Εταιρείας Alzheimer και μέλος της εκτελεστικής επιτροπής του Κέντρου Δημόσιας Υγείας. «Οι φροντιστές είναι συχνά τόσο απορροφημένοι στην υποστήριξη ενός συγγενή ή φίλου που αμελούν τη δική τους υγεία. Αυτή η μελέτη πρέπει να λειτουργήσει ως κάλεσμα αφύπνισης για την ανάπτυξη στοχευμένων στρατηγικών από τη δημόσια υγεία, με στόχο την προστασία αυτής της ευάλωτης ομάδας».
Η ανάλυση βασίστηκε σε στοιχεία που συλλέχθηκαν την περίοδο 2021–2022 από 47 πολιτείες των ΗΠΑ, μέσα από ομοσπονδιακά προγράμματα δημόσιας υγείας.
Οι παράγοντες κινδύνου που αναδείχθηκαν
Οι φροντιστές ατόμων με άνοια παρουσίασαν αυξημένες πιθανότητες, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, να εμφανίζουν πέντε βασικούς παράγοντες που συνδέονται με την ανθυγιεινή γήρανση του εγκεφάλου:
- Κάπνισμα: 30% περισσότερες πιθανότητες
- Υπέρταση: 27%
- Κακής ποιότητας ύπνος: 21%
- Διαβήτης: 12%
- Παχυσαρκία: 8%
Η μόνη θετική διαφοροποίηση εντοπίστηκε στη σωματική δραστηριότητα, καθώς οι φροντιστές είχαν 9% λιγότερες πιθανότητες να είναι σωματικά αδρανείς, πιθανόν λόγω των απαιτήσεων που προκύπτουν από τη φροντίδα ενός ατόμου με άνοια.
Οι νεότεροι φροντιστές αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερο ρίσκο
Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, οι νεότεροι ενήλικες που αναλαμβάνουν φροντίδα ατόμου με άνοια βρίσκονται σε ακόμη πιο επιβαρυμένη θέση. Συγκεκριμένα:
- Έχουν 40% περισσότερες πιθανότητες να συγκεντρώνουν πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου (22% έναντι 16%) σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους που δεν είναι φροντιστές.
- Καταγράφουν 86% περισσότερες πιθανότητες να καπνίζουν, 46% να πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση και 29% να κοιμούνται λιγότερες από έξι ώρες τη νύχτα (ξανά σε σχέση με συνομηλίκους τους).
«Η εξακριβωμένη επιβάρυνση σε ορισμένες υποομάδες φροντιστών, συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό, μπορεί να βοηθήσει τους φορείς δημόσιας υγείας να προσαρμόσουν τους πόρους και να αναπτύξουν στοχευμένες παρεμβάσεις», σημείωσε ο καθηγητής Joseph Gaugler, διευθυντής του Κέντρου για την Υγιή Γήρανση και την Καινοτομία στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Μινεσότα.
ΠΗΓΗ: ygeiamou.gr
