Ο Διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες: Το 2025 μέσα από τη ματιά της στήλης (Μέρος Α’)

Η παρελθοντολαγνεία ωφελεί κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα που δυστυχώς ακόμα εκπροσωπούν τις ισάριθμες κυρίαρχες ιδεολογίες, έστω στην αγκυλωμένη, στεγνή και απαρχαιωμένη οριοθέτησή τους (Δεξιά και Αριστερά ενώ έχουν εξελιχθεί και εκσυγχρονιστεί στις περισσότερες χώρες της Δύσης, στην Κύπρο άγονται και φέρονται με νοοτροπία και ρητορική εποχής του Ψυχρού Πολέμου). Ο ΔΗΣΥ χρησιμοποιεί τον Γρίβα και άλλα απολιθώματα για να μαντρώνει τον πατριωτικό χώρο ενώ η Εζεκία Παπαϊωάννου ως μπαμπούλα για κάθε δημοκράτη, φιλελεύθερο πολίτη εκτός ΑΚΕΛ που σκέφτηκε να φλερτάρει με τον πρώτο. Δεν έχουν κι άδικο. Κάποιες σποραδικές προοδευτικές αναλαμπές του ΔΗΣΥ σε ξεγελούν για λίγο μέχρι που φάσεις σαν το μνημόσυνο του Γρίβα σε επαναφέρουν στη στυγνή πραγματικότητα μιας Πινδάρου που χορεύει αδέξια ενώ το ΕΛΑΜ χτυπάει το ντέφι. Γιατί εκεί κατάντησε ο υποτίθεται εκσυγχρονιστικός, ευρωπαϊκός, ηγετικός Συναγερμός: σε ένα διαρκές pissing contest με το ΕΛΑΜ για το ποιος τον έχει μεγαλύτερο. Τον πατριωτισμό. Τα κόκκαλα του Γλαύκου δεν τρίζουν απλά, χορεύουν μπρέικ ντανς στον τάφο! Δυστυχώς όσο τραγική είναι η κατάντια του ΔΗΣΥ άλλο τόσο -τραγελαφική- είναι το ψυχαναγκαστικό triggering του ΑΚΕΛ στην παραμικρή αναφορά του Γρίβα. Βλέπετε, δεν αρκεί πια να μας υποδεικνύουν με διδακτικό ύφος πόσο εγκλωβισμένος στο παρελθόν είναι ο ΔΗΣΥ αλλά πόσο έχουν απεγκλωβιστεί οι ίδιοι. Κι εδώ είναι φυσικά που αμφότεροι ηττούνται πανηγυρικά. Η παρελθοντολαγνεία είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης και ο καθένας τους έπιασε από ένα ρεύμα και τρέχει με την όπισθεν. (Livin' la Γρίβα Loca, 28.01.2025)

Είναι γεγονός ότι εκφράσεις τύπου “this is Cyprus”, “μόνο στην Κύπρο” και “παγκόσμια πρωτοτυπία” ακούγονται γραφικές, ειδικά όταν επαναλαμβάνονται ad nauseam, όμως η ίδια η πραγματικότητα έρχεται και επιβεβαιώνει -συχνά πυκνά- την πικρή αλήθεια που περικλείουν. Όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι ανάμεσα στους στους ιδιοκτήτες των υπό ανάκληση αυτοκινήτων που έλαβαν σχετικό μήνυμα από το Τμήμα Οδικών Μεταφορών ήταν και ο πατέρας της 19χρονης Στυλιανής Γιωργαλλή που σκοτώθηκε τον περασμένο Οκτώβριο από τον φονικό αερόσακο Takata που έφερε το όχημα που οδηγούσε. Το μήνυμα δημοσιοποίησε ο πατέρας της Στυλιανής, Γιάννος, ο οποίος εξοργισμένος, έγραψε στο Facebook: «Πάτε καλά ρε; 21/10/24 σκοτώσατε το μωρό μου ρε 19 χρονών και από ότι φαίνεται δεν καταλάβατε τίποτε. Δεν έχετε υπόθεση». Για σκεφτείτε το λίγο. Υπάρχει κάτι πιο μακάβρια αντιπροσωπευτικό της γραφειοκρατικής παράνοιας του κυπριακού κράτους από το να ενημερώσουν μια νεκρή ότι πρέπει να... αντικαταστήσει τον αερόσακο που τη σκότωσε πριν από λίγους μήνες; Μένει τώρα να του προσφερθούν και τα δωρεάν εισιτήρια για τα ανύπαρκτα λεωφορεία του Βαφεάδη ως.. αντιστάθμισμα για την απώλεια του παιδιού του. Πλέον δεν υπάρχει τίποτα, όσο εξωφρενικό, παρανοϊκό, απίστευτο ή τραγελαφικό κι αν είναι, που να μην το περιμένω από αυτούς. Το έχουν τερματίσει πολύ πριν επινοηθεί καν η φράση. [“Η (νεκρή) Στυλιανή έλαβε το μήνυμα για ανάκληση. Θα της στείλετε και τα δωρεάν εισιτήρια λεωφορείου;” 04.02.2025]

Στη Λεμεσό που πετάει, στην πόλη των έρημων πύργων, των απλησίαστων ενοικίων, της ανάπτυξης, των καζίνο και των Άμεσων Ξένων Επενδύσεων, μια 5μελής οικογένεια κάηκε ζωντανή μέσα στο φτωχικό της διαμέρισμα γιατί η ανάγκη να χωρέσουν πέντε άτομα σε δύο δωμάτια υπερσκέλισε την όποια ανησυχία για ασφάλεια. Η μοναδική άλλη έξοδος από το ασφυκτικό διαμέρισμα, η μικρή βεράντα, μετατράπηκε με γυψοσανίδες σε υπνοδωμάτιο, μια μοιραία απόφαση που όμως στην καθημερινή βιοπάλη που κάποιοι αποκαλούν ζωή έμοιαζε επιτακτική. Είπαμε όταν δεν έχεις τους πόρους και τα μέσα, αυτοσχεδιάζεις, προσαρμόζεις, κόβεις δρόμο. Επιβιώνεις. Πόσοι από εμάς δεν τζογάραμε με την ασφάλειά μας προκειμένου να εξυπηρετήσουμε μια καθημερινή ανάγκη; Το έξτρα δωμάτιο που στήνεις στο υπόγειο, τη σοφίτα ή στο ετοιμόρροπο μπαλκόνι αγνοώντας κάθε κανόνα ασφαλείας; Την παλιά ηλεκτρική συσκευή που ακόμα κρατάς γιατί δεν έχεις χρήματα να την αντικαταστήσεις; Τις απαρχαιωμένες και επικίνδυνες μεθόδους θέρμανσης γιατί το ρεύμα ή οι ασφαλέστερες συσκευές είναι πανάκριβα; Μην πάτε μακριά, χιλιάδες συμπατριώτες μας οδηγούν με αερόσακο Takata, γνωρίζοντας ότι ακόμα και μια ελαφριά σύγκρουση μπορεί να αποβεί μοιραία, όμως το κάνουν γιατί δεν βγαίνει διαφορετικά η καθημερινή πάλη με τις υποχρεώσεις: δουλειά, σχολεία, ψώνια, φροντιστήρια, δραστηριότητες. Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά ειδικά αν το αυτοκίνητο με Takata είναι και το μοναδικό όχημα που διαθέτεις; Σίγουρα όχι ο Βαφεάδης και τα δωρεάν εισιτήρια για τα (ανύπαρκτα) λεωφορεία. Αναγκαστικά ο εγκέφαλος μπλοκάρει το ενδεχόμενο να σκοτωθείς από ένα απλό τρακάρισμα προκειμένου να συνεχίσεις να ζεις παίζοντας ουσιαστικά καθημερινά ρώσικη ρουλέτα με ένα μεταχειρισμένο Mazda αντί πιστόλι. Δεν είναι κατάμαυρα ειρωνικό; Να ρισκάρεις τον θάνατο για να ζήσεις; (Πετάει η Λεμεσός. Τα παιδιά της. 16.02.2025)

Πώς μετριέται η επικοινωνιακή αξία μιας τραγωδίας; Από τον αριθμό των θυμάτων; Την καταγωγή τους; Το μέγεθος της καταστροφής; Την εγγύτητα; Ή μήπως από την ευκαιρία για show και ακόμα μία πομπώδη εξαγγελία; Είναι γνωστή ακόμα και στους πιο hardcore οπαδούς του, όσοι του απέμειναν, η εικονολατρία του Προέδρου Χριστοδουλίδη: η αγάπη για τη δική του είναι ισοδύναμη ή μπορεί να ξεπερνάει κιόλας εκείνη για τις αγιογραφίες που ασπάζεται στους ναούς και τα μοναστήρια. Μιλάμε για έναν Πρόεδρο που μόνο παιδικά γενέθλια δεν αναλαμβάνει, έχει ανοίξει συναυλία του Αργυρού, παίζει φιλανθρωπικό μπάσκετ, έχει εγκαινιάσει από το Κέντρο Τραύματος (δύο ολόκληρα χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας του) μέχρι τον γαμημένο χλοοτάπητα σχολείου και έχει παρατήσει διακρατική σύσκεψη για τον Great Sea Interconnector για να παραστεί σε αναθεματισμένη παρουσίαση βιβλίου. (...)  Γι’ αυτό προκάλεσε την πλέον αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι δεν βρήκε να πει μισή κουβέντα για την τραγωδία της Λεμεσού όπου ένα ζευγάρι βιοπαλαιστών και τα τρία μωρά του βρήκαν φρικτό θάνατο μέσα στο φλεγόμενο φτωχικό τους. Για την τραγωδία των Τεμπών ο Νίκος Χριστοδουλίδης είχε δηλώσει τα ακόλουθα: «Είναι μια ανείπωτη τραγωδία, είναι κάτι που παρακολουθούμε καθημερινά και, αν θέλετε, είναι και ένα μήνυμα για τη δική μας διακυβέρνηση, για κάθε διακυβέρνηση σε κάθε χώρα, ότι θα πρέπει να γίνονται όλες εκείνες οι ενέργειες προηγουμένως για να μπορούν να αποφεύγονται τέτοιου είδους τραγικές εξελίξεις». Βλέπετε το έγκλημα των Τεμπών, αν και σε άλλη χώρα, παραήταν μεγάλο και hot για να αγνοηθεί, αφήστε που είχε και τοπικό ενδιαφέρον (δύο Κύπριοι, νέα παιδιά, ανάμεσα στους νεκρούς) και φυσικά προσφέρονταν για μία από τις πολλές πομπώδεις, κενού περιεχομένου, εξαγγελίες που θα ακολουθούσαν στα επόμενα δύο χρόνια. Από την άλλη, η τραγωδία της Λεμεσού δεν τίκαρε φαίνεται αρκετά από τα κουτάκια του επικοινωνιακού τιμ του Προέδρου ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις έστω για μια δήλωση συγκλονισμού τη μέρα του συμβάντος κι ενώ όλη η Κύπρος παρακολουθούσε σοκαρισμένη, πόσο μάλλον μια επίσκεψη στον τόπο της τραγωδίας για να δείξει ότι είναι πραγματικά κοντά στους πολίτες χωρίς να κρατάει κορδέλα και ψαλίδι. (Πότε μια τραγωδία είναι προεδρικά συγκλονιστική; 18.02.2025)

Τώρα έρχεται ακόμα μία απόφαση-καταπέλτης του ΕΔΑΔ για να μας πει αυτό που ήδη γνωρίζουμε καλά αλλά υπάρχει μία γενική απροθυμία να αλλάξει το παραμικρό: Στην Αστυνομία και τα δικαστήρια υπηρετούν θλιβερά απομεινάρια περασμένων εποχών που όζουν σεξισμό, μισογυνισμό, ρατσισμό, ομοφοβία και γενικά από όλες αυτές τις παθογένειες την αντίσταση στις οποίες το δίδυμο Τραμπ-Μασκ και το παρεάκι τους αποκαλούν “woke ατζέντα” κι έχουν ορκιστεί να τσακίσουν ώστε συμπεριφορές σαν αυτή σε βάρος της νεαρής Αγγλίδας να είναι η κανονικότητα (στην Κύπρο δεν χρειάζεται να καταβληθεί ιδιαίτερη προσπάθεια, είναι ήδη). Υπόψη ότι η Αγγλίδα κατέφυγε στο ΕΔΑΔ όταν ο Γενικός Εισαγγελέας απέρριψε το αίτημά της να επανεξεταστεί η καταγγελία της για ομαδικό βιασμό μετά την ακύρωση της πρωτόδικης απόφασης από το Ανώτατο (το οποίο επίσης κατακεραύνωσε την Αστυνομία, αποδίδοντας λάθους χειρισμούς στους ανακριτές και στα μέλη που διερεύνησαν την υπόθεση, κάνοντας λόγο για καταπάτηση των δικαιωμάτων της νεαρής). Τελικά αυτό που κατάφερε ο Γενικός Εισαγγελέας -που εκπροσώπησε την Κυπριακή Δημοκρατία στο ΕΔΑΔ- είναι ακόμα μία ντροπιαστική καταδίκη της χώρας και περαιτέρω κατρακύλα του ήδη απαξιωμένου στα μάτια της κοινής γνώμης θεσμού του ΓΕ. Άλλωστε ποια νομίζει πως είναι η κοπελιά που μου θέλει και την προστασία της Νομικής Υπηρεσίας; Ο Μιχάλης Κατσουνωτός;(Αρχές χωρίς αρχές, αυτή η μάστιγα, 27.02.2025)

Ο Ανδρέας Πιττάτζης όχι μόνο έγραψε ιστορία με τη διάσημη πλέον ατάκα This is Cyprus! (το οποίο ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης σκέφτεται πολύ σοβαρά να προσθέσει στον θυρεό της Δημοκρατίας) αλλά απ’ ότι φαίνεται δημιούργησε και σχολή - και μάλιστα Αγγλική! ‘Ενα πιο εκλεπτυσμένο This is Cyprus φέρεται να είπε η (τέως πια) Πρόεδρος του ΔΣ του English School  Ιωάννα Δημητρίου στον διευθυντή της Σχολής όταν ο τελευταίος αρνήθηκε για πολλοστή φορά να κάνει δεκτό μαθητή (γιο μέλους του παυθέντος ΔΣ) που δεν πέρασε τις εισαγωγικές. Σύμφωνα με τις ηχογραφημένες συνομιλίες που διέρρευσαν στο Χ, όταν ο διευθυντής της είπε πως “δεν θέλει να λέει ψέματα στον εαυτό του” η Δημητρίου του απάντησε «δεν έχει σημασία. Λέμε ψέματα στον εαυτό μας κάθε μέρα. Κάθε μέρα. Για το ποιοι είμαστε, για το τι κάνουμε. Λέμε ψέματα στον εαυτό μας κάθε μέρα και πρέπει να ζούμε με αυτή την πραγματικότητα». Που βασικά είναι το suck it up με περισσότερες φανταχτερές λέξεις που δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα, η δοκιμασμένη και αλάνθαστη Χριστοδουλιδική Μέθοδος Παπαρολογίας - μην ξεχνάτε άλλωστε ποιος τη διόρισε, έτσι; Πάντως το να είσαι ανώτερη δικηγόρος της Νομικής Υπηρεσίας και να ακούγεσαι να παραβιάζεις μισή ντουζίνα νόμους και κανονισμούς είναι σαν να είσαι Επίτροπος Νομοθεσίας, να πιάνεσαι να οδηγείς μεθυσμένη και να προσπαθείς να αποφύγεις το αλκοτέστ. Δηλαδή δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Oh wait... (Τέσσερα πράγματα που μας δίδαξε το clusterfuck του English School, 06.03.2025)

Ποιος όμως έδωσε την άδεια, το θάρρος και την ευχέρεια στα μέλη του ΚΕΚΚ/ΨΕΚΚ να καταλύσουν τόσο ξεδιάντροπα και απροκάλυπτα το κράτος; Πρώτη και καλύτερη η Αστειονομία που τους έδωσε άδεια(!) να κλείσουν μια νευραλγική οδική αρτηρία σε μέρα και ώρα αιχμής “για λίγα λεπτά” όπως ισχυρίστηκε αργότερα η εκπρόσωπος Τύπου όμως οι διοργανωτές τους εξαπάτησαν(!) και την έκλεισαν για δυόμιση ώρες. Επίσης η ίδια παραδέχτηκε ότι και οι 125(!) αστυνομικοί που κατέβασε το Σώμα ήταν εκεί απλά για να παρακολουθούν τις σούβλες να γυρίζουν (όπως έπραξαν και κατά την απόδραση του κομμωτή - η σούβλα εξελίσσεται στον κρυπτονίτη των αστυνομικών, στη θέα της φαίνεται πως παγώνουν και δεν μπορούν να αντιδράσουν) και δεν επενέβησαν “για να μην έχουμε άλλα” (δικά της λόγια). Το μήνυμα που στέλνει λοιπόν η Αστειονομία είναι εάν σκοπεύετε να διαμαρτυρηθείτε φροντίστε α) να είστε χιλιάδες β) να έχετε όπλα ή έστω άγριες διαθέσεις και γ) να είστε έμπειροι ψήστες. Εκείνη θα συνεχίσει να βγάζει τη Μεγάλη των Μπάτσων Χολή πάνω σε ειρηνικούς διαδηλωτές συλλαμβάνοντας οικογενειάρχες, ακτιβιστές και δημοσιογράφους και να τους τρέχει στα τμήματα με γελοίες κατηγορίες. Όταν όμως έχεις κόμμα που περιέχει τη λέξη “κυνηγοί” στην ονομασία, πήρες 11.000 σταυρούς στις βουλευτικές και στήριξες προεκλογικά Χριστοδουλίδη μπορείς να παραλύσεις τη χώρα, να ταλαιπωρήσεις χωρίς λόγο χιλιάδες συμπατριώτες σου,, να γράψεις στις παλιές σου τις γαλότσες νόμους και Αρχές και -μάντεψε- να ανταμειφθείς με τηλεφώνημα από τον ίδιο τον Πρόεδρο που σου κλείνει ραντεβού στο Προεδρικό για ακρόαση την επόμενη κιόλας μέρα (ελπίζω ο ΝΧ να μην μας χρεώσει καμιά υπερωρία επειδή αναγκάστηκε να τους τηλεφωνήσει κυριακάτικα). Γιατί κανένας δεν συμπάσχει περισσότερο τους κυνηγούς από έναν πασχίζοντα πολιτικό που κυνηγάει τις ψήφους με το τουφέκι! (Ε όχι και μπουρδέλο το κράτος, θα ήθελε πολύ να ήταν ΤΟΣΟ οργανωμένο! 24.03.2025)

Αλήθεια, στους πόσους νεκρούς, κακοποιημένα παιδιά και θύματα βιασμού θα “ικανοποιηθεί” η κυβέρνηση ώστε να ξηλώσει τις ΥΚΕ μέχρι τον τελευταίο ανίκανο υπάλληλο και να τις ξαναχτίσει από την αρχή με όχι μόνο εξειδικευμένο προσωπικό αλλά ανθρώπους με ευαισθησίες και ενσυναίσθηση και όχι ανάλγητους γραφειοκράτες που ξέρουν να μοιράζουν μόνο επιδόματα και σπάνια ή σχεδόν ποτέ δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα κάθε οικογένειας επί τόπου και στη ρίζα ρου; Στους πόσους Στυλιανούς, Έλενες και δεκάδες άλλα θύματα, εκείνα που ξέρουμε και εκείνα που ακόμα δεν δημοσιοποιήθηκαν οι υποθέσεις τους, θα καταλάβουν Υφυπουργός και Πρόεδρος ότι όχι μόνο έχουν αποτύχει οικτρά στο να αλλάξει η κατάσταση αλλά απ’ ότι φαίνεται δουλεύουν για τη διαιώνισή της; Υπάρχει κάποιο quota νεκρών και κατεστραμμένων ψυχών που πρέπει να συμπληρωθεί για την επανεκκίνηση ενός σαθρού, ανθρωποκτόνου συστήματος; Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευθανασίας: (Στους πόσους νεκρούς και κακοποιημένους θα σπάσει επιτέλους το απόστημα; 04.04.2025)

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός με τα καλά του και τα κακά του, τους μετριοπαθείς και τους ακραίους του, τους φιλελεύθερους και τους συντηρητικούς του, τις προοδευτικές αναλαμπές και τις πατρίς-θρησκεία-οικογένεια εμμονές του είναι η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της χώρας. Είναι αυτή που μπορεί να παράξει πολιτική (αν και μεταξύ μας έχει πάρα πολύ καιρό να το πράξει), να συμβάλλει στην ψήφιση ή την απόρριψη νομοσχεδίων ενώ, με το έτερο μεγάλο κόμμα το ΑΚΕΛ να απαξιώνεται και συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα, είναι πολύ πιθανό να σχηματίσει τουλάχιστον τις δύο επόμενες κυβερνήσεις. Με λίγα λόγια, ο ΔΗΣΥ με τα λάθη, τις μαλακίες, τις φουστανέλες, τον Αναστασιάδη, τον Φούλη, τους απολιτίκ και τους κρυφούς και φανερούς Χριστοδουλιδικούς, είναι η μόνιμη σταθερά του δημοκρατικού τόξου και αν πάρει ακροδεξιά στροφή να το θέσω ωμά, τη γαμήσαμε. Τόσο απλά. (...) Ο ΔΗΣΥ ως ιστορικός πυλώνας της Κυπριακής Δημοκρατίας, βρίσκεται σήμερα σε κρίσιμο σταυροδρόμι και πιστέψτε με έχει πολλά να χάσει, περισσότερα από μια χούφτα ψήφους. Θα υπερασπιστεί τις αξίες που τον θεμελίωσαν ή θα γονατίσει μπροστά στην ακροδεξιά για μερικά πρόβατα που θα έφευγαν ούτως ή άλλως από το μαντρί; Να το πούμε καθαρά: αν ο ΔΗΣΥ νομίζει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει το ΕΛΑΜ παίζοντας το παιχνίδι του — με σκληρότερη ρητορική στο μεταναστευτικό, πατριωτικές κορώνες, διγλωσσία ή ασάφειες σε κοινωνικά και ανθρωπιστικά θέματα που ρίχνουν νερό στον μύλο του φόβου — τότε απλώς πριονίζει το κλαδί στο οποίο κάθεται. Όποιος μιμείται και μάλιστα άγαρμπα το ακραίο όχι μόνο το ενισχύει αλλά και το κανονικοποιεί. (...) Ο ΔΗΣΥ έχει ιστορικό χρέος: να αρθρώσει ξανά καθαρό, φιλελεύθερο, ευρωπαϊκό, δημοκρατικό λόγο. Να υπερασπιστεί την κοινωνική δικαιοσύνη, την αξιοκρατία, την πολυφωνία. Να πει όχι στην τοξικότητα και να δείξει ξεκάθαρα ποια Κύπρο θέλουμε: μια χώρα ανοιχτή, με σεβασμό στους θεσμούς και στους ανθρώπους της — ανεξαρτήτως χρώματος, προέλευσης, σεξουαλικού προσανατολισμού ή κοινωνικής θέσης. (Μια ακροδεξιά στροφή του ΔΗΣΥ θα είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της χώρας, 07.04.2025)

Για τους Τουρκοκύπριους ο αγώνας για τη διατήρηση μιας κοσμικής δημόσιας εκπαίδευσης είναι αγώνας για την ίδια τους την ύπαρξη. Κινδυνεύοντας να γίνουν μειονότητα εξαιτίας της ραγδαίας αύξησης του πληθυσμού των θρησκόληπτων στην πλειοψηφία τους εποίκων, οι Τ/κ βλέπουν με ανησυχία ότι μέρα με τη μέρα, νόμο με το νόμο η Άγκυρα επιβάλλει τον ισλαμικό τρόπο ζωής σε μια κοινότητα που παραδοσιακά δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη σχέση με τη θρησκεία - βασικά οι Τουρκοκύπριοι είναι ίσως οι πιο άθεοι, σκεπτικιστές ή απλά αδιάφοροι του μουσουλμανικού κόσμου. Και το γεγονός ότι δεν εναντιώνονται μόνο απέναντι στην “κυβέρνησή” τους αλλά στην ίδια τη μαμά Τουρκία του ημιπαράφρονα Ερντογάν κάνει τον (μοναχικό τους είναι η αλήθεια) αγώνα ακόμα πιο εντυπωσιακό. Και εντελώς εξωπραγματικό για τα δικά μας δεδομένα. Στις ελεύθερες περιοχές “κοσμικό” εννοούμε το κράτος που κυκλοφορεί σαν τη Ραμόνα Φίλιπ. (...) Γι’ αυτό δεν σας κρύβω μου φάνηκαν λίγο άκυρες οι δηλώσεις συμπαράστασης προς στους Τ/κ από τον ΔΗΣΥ και λοιπές Ε/κ συντηρητικές δυνάμεις που έδειχναν να κατάλαβαν ότι οι πρώτοι ήθελαν απλά να αποτινάξουν το ισλάμ και να έρθουν τρέχοντας στον νότο να βαφτιστούν χριστιανοί. Η “συμπαράσταση” ήταν περισσότερο μια σπασμωδική κίνηση ενταγμένη στην παρωχημένη λογική του “ο εχθρός του εχθρού μου φίλος μου” με το σκεπτικό αφού οι Τ/κ εναντιώνονται στην Άγκυρα κι εμείς μαζί τους, άσχετα εάν οι τελευταίοι αγωνίζονται για κοσμικότητα, τη στιγμή που οι Ε/κ που τους συμπαραστέκονται βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στη θρησκοληψία και τον σκοταδισμό. Δεν πολυβγάζει νόημα, έτσι; (Η... απόκοσμη κοσμικότητα των Τ/κ, 11.04.2025)

Ο Νίκος Αναστασιάδης που κάποτε απορροφούσε όλον τον αέρα από το δωμάτιο τώρα οφείλει να το διαβάσει: Ο μόνος που νοιάζεται για την υστεροφημία του είναι ο ίδιος και κυριολεκτικά κανένας άλλος (κι αυτός σχετικά αργά το θυμήθηκε). Δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι απελπιστικά μόνος του σ’ αυτό; Είδατε ποτέ καμιά ανακοίνωση του ΔΗΣΥ που να κατακεραυνώνει “αυτή την επαίσχυντη προσπάθεια σπίλωσης και συκοφάντησης του επίτιμου προέδρου του”; Είδατε κανέναν πρώην υπουργό ή στενό του συνεργάτη να διαρρηγνύει δημόσια τα ιμάτια του κατά της άδικης επίθεσης σε βάρος του ή να πίνει νερό στην εντιμότητά του; Δεκτό ότι όλοι κρατάνε μια πισινή “σε περίπτωση που” (όπως λέει και η Απόλυτη) και πιθανόν να μιλήσουν μετά ξέρω γω από μια απαλλακτική απόφαση ή οριστικό κλείσιμο της υπόθεσης (με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εκεί θα καταλήξει) όμως μέχρι να συμβεί αυτό, η σιωπή τους είναι εκκωφαντική. Είχαμε να δούμε μια τόσο εξόφθαλμη τήρηση αποστάσεων από την εποχή της πανδημίας. (Γνωστός και μη εξαιρεΤΕΩΣ: Γιατί ο Νίκαρος πρέπει επειγόντως να σταματήσει να κλαίγεται, 14.04.2025) 

Το Καποδιστριακό όχι μόνο θα πάρει τον παλιό «Τσαούση», τη Στοά Ταρσή (για την ανακαίνιση της οποίας Εκκλησία και Δήμος Λευκωσίας θα σκάσουν από 5 εκατ. και 3 εκατ. αντίστοιχα), την αίθουσα «Ειρήνη» δίπλα στο οδόφραγμα της Λήδρας, την Αχίλλειο Βιβλιοθήκη και τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών αλλά συμβάλλει εμμέσως στο... σουλούπωμα της παλιάς Λευκωσίας. Όπως μας ενημέρωσε ο ίδιος ο Υπουργός Δικαιοσύνης Μάριος Χαρτσιώτης με δηλώσεις του στον “Φιλελεύθερο” εδώ και τρεις μήνες(!) καταβάλλεται έντονη κοινή προσπάθεια από Υπουργείο και Δήμο να “καθαρίσει η παλιά πόλη από την παρανομία που υπάρχει και συντηρήθηκε τα τελευταία χρόνια”. Στόχος της Επιχείρησης Καλώς Ήρθε το Δολάριο (μόνο που αντί για τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα έρχονται ελλαδίτες πανεπιστημιακοί) είναι να χτυπηθεί ανελέητα “η παράνομη μετανάστευση, οι παρανομίες με υποστατικά και την μετατροπή τους από εμπορική χρήση σε οικιστική, η λειτουργία μαγαζιών χωρίς άδεια κ.ά.” και γενικά να καθαρίσει ο τόπος από οτιδήποτε μπορεί να χαλάσει την αισθητική του καλαμαρά γραμματιζούμενου που είμαι βέβαιος πιστεύει πως η παλιά Λευκωσία είναι κάτι σαν “Οξφόρδη με μαειρκά”. Και περιχαρής ανακοίνωσε και απτά αποτελέσματα: Συνελήφθησαν λέει παράτυποι μετανάστες που προωθήθηκαν για απέλαση, εντοπίστηκαν καταστηματάρχες που δεν εξέδιδαν αποδείξεις με ΦΠΑ, υποστατικά  που λειτουργούσαν ως ξενώνες ενώ ήταν καταστήματα και μαγαζιά που σερβίρουν ποτά χωρίς άδειες. Καλά μιλάμε την έκαναν αγνώριστη την πόλη, τύφλα να’ χει ο εισαγγελέας Rudy Giuliani όταν ξήλωνε μία-μία της μαφιόζικες οικογένειες της Νέας Υόρκης των 80s (βέβαια για τη δική μας μαφία που λυμαίνεται της παλιάς πόλης ούτε κουβέντα, προτεραιότητα έχουν οι μετανάστες που είναι ευκολάκι και με εγγυημένη απόδοση). (Παλιά Λευκωσία, ακόμα παλαιότερα κόμπλεξ, 16.04.2025)

Το ΑΚΕΛ της διεθνοποίησης, της αδελφοσύνης των λαών και της κατάργησης των συνόρων στοχοποιεί ανοιχτά όχι την ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου (στην οποία αντιτίθεται μεγάλη μερίδα του ισραηλινού λαού) αλλά εναντίον Ισραηλινών πολιτών που πραγματοποιούν νόμιμες αγοραπωλησίες ακινήτων όπως χιλιάδες άλλοι υπήκοοι τρίτων χωρών, κυρίως Ρώσοι, Κινέζοι και Βρετανοί (για τους οποίους φυσικά ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε) φλερτάροντας πλέον ανοιχτά με την ξενοφοβία, τον εθνικισμό και τον αντισημιτισμό (ναι, όταν μισείς όλους τους Ισραηλίτες ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων απλά και μόνο λόγω καταγωγής είναι ο ορισμός του αντισημιτισμού). Πώς αλλιώς εξηγείται να ακούγονται από αριστερά χείλη -και μάλιστα του Γάμα Γάμα (τα)- φράσεις όπως «γκέτο», «σιωνιστικά σχολεία και συναγωγές» και «σαρωτικές εξαγορές οικονομικών μονάδων και εκτάσεων από Ισραηλινούς» επικαλούμενος μάλιστα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για «στοχευμένη πολιτική επέκτασης του Ισραήλ στην Κύπρο». Αν όλα τα παραπάνω τα ξεστόμιζε κάποιος Συναγερμικός για οποιονδήποτε άλλο λαό δεν θα τον ξέπλενε ούτε ο Ιορδάνης (pun intended) - τα “φασίστες”, “ρατσιστόμουτρα” και “εθνίκια” θα έπεφταν σαν τους πυραύλους που ανταλλάσσουν Ισραήλ και Ιράν. Όταν όμως χρησιμοποιεί την ίδια ρητορική το ΑΚΕΛ είναι, εκτός από Κυριακή, απόλυτα δικαιολογημένη γιατί ο Νετανιάχου σφάζει αβέρτα Παλαιστίνιους συνεπώς ΟΛΟΙ οι Εβραίοι είναι σιωνιστές και πρέπει να εκδιώχνονται από παντού (σας θυμίζει κάτι;). (Αντί Στεφάνου: Έρχονται οι ξένοι και αλλοιώνουν την... αριστερά μας, 23.06.2025)

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)