Ωστόσο, δεν είχε υπολογίσει σωστά. Και πιο συγκεκριμένα δεν είχε υπολογίσει ότι είχε απέναντί του δύο ηγέτες που είχαν πολλά να χάσουν.
Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο Βλαντιμίρ Πούτιν απόλαυσαν μια φιλική τηλεφωνική συνομιλία νωρίτερα αυτόν τον μήνα, με αφορμή την 80ή επέτειο από την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας.
Και οι δύο ισχυρίζονται ότι εξακολουθούν να μάχονται ηρωικά τους Ναζί, στη Γάζα και στην Ουκρανία αντίστοιχα.
Μάλιστα, αυτή είναι η δικαιολογία που χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν τις μαζικές δολοφονίες αμάχων, τις αυξανόμενες απώλειες στρατευμάτων και το τεράστιο οικονομικό κόστος που αμαυρώνει τη φήμη τους. Ίσως πάλι αυτό τους βοηθά να κοιμούνται το βράδυ, όπως πολύ εύστοχα αναφέρει στην Guardian, o αναλυτής εξωτερικών υποθέσεων Simon Tisdal.
Αυτοί οι δύο αυταρχικοί «ισχυροί άνδρες» έχουν βυθίσει ο καθένας τις χώρες του σε παγκόσμιο παρία. Η σύγκρουση τους κρατά στην εξουσία. Εκμεταλλεύονται το πατριωτικό συναίσθημα για να εκφοβίσουν τους εγχώριους αντιπάλους και να δυσφημίσουν τους ξένους επικριτές ως αντισημίτες, υποστηρικτές της τρομοκρατίας ή Ρωσοφοβικούς. Διεξάγουν πόλεμο επειδή φοβούνται την ειρήνη. Και οι δύο φυγαδεύονται από τη διεθνή δικαιοσύνη, με εντάλματα σύλληψης που έχουν εκδοθεί για ειδεχθή εγκλήματα.
Ο Νετανιάχου και οι ακροδεξιοί φίλοι του αρνούνται στους Παλαιστίνιους το δικαίωμα σε ένα ανεξάρτητο κράτος – το ίδιο ακριβώς δικαίωμα που διεκδικούσαν οι ιδρυτές του Ισραήλ.
Μία νέα δημοσκόπηση στο Ισραήλ καταγράφει το αρνητικό κλίμα για τον πρωθυπουργό της χώρας καθώς οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο Νετανιάχου ενδιαφέρεται περισσότερο για την παραμονή του στην εξουσία παρά για την απελευθέρωση των ομήρων ή τη νίκη στον πόλεμο.
Η δημοσκόπηση του Channel 12, έδειξε ότι το 55% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι ο κύριος στόχος του Νετανιάχου είναι να παραμείνει στην εξουσία έναντι 36% που απάντησε ότι ο στόχος του είναι να απελευθερώσει τους ομήρους. Το 9% δήλωσε ότι δεν είναι σίγουρο.
Ομοίως, ο Πούτιν απορρίπτει την πραγματικότητα της Ουκρανίας ως κυρίαρχης χώρας. Και οι δύο προβάλλουν, επεκτατικά οράματα – ενός «μεγαλύτερου Ισραήλ» και μιας αναβιωμένης σοβιετικής αυτοκρατορίας. Πίσω από τέτοιες απόψεις βρίσκεται μια φυλετικά υπερεθνικιστική νοοτροπία.
Τόσο ο Αμερικανός πρόεδρος όσο και οι Ευρωπαίοι ηγέτες παραμένουν όντως σιωπηλοί όπως τους καταλογίζει ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Οι Ευρωπαίοι προβλέπουν ότι ο Πούτιν, αν μείνει ατιμώρητος, τελικά θα στρέψει τα όπλα του εναντίον τους. Ο Νετανιάχου έχει ήδη επεκτείνει τον πόλεμο στη Γάζα στον Λίβανο, την Υεμένη και τη Συρία. Οι τελευταίες αναφορές των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών υποδηλώνουν ότι ετοιμάζεται να επιτεθεί στο Ιράν, ελπίζοντας να ματαιώσει τις πυρηνικές συνομιλίες μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης.
Και οι επίδοξοι ειρηνοποιοί, ειδικά ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, δεν κατανοούν μια άλλη ομοιότητα: Κανένας από τους δύο δεν επιθυμεί στην πραγματικότητα διαρκή ειρήνη. Ο αέναος πόλεμος είναι αυτό που προτιμούν. Εξαρτώνται για την επιβίωσή τους από τη βία. Αν σταματήσουν οι μάχες, γνωρίζουν ότι αντιμετωπίζουν μια δυνητικά καταστροφική κρίση.
Πόσο μπορεί να αντέξει ο Πούτιν όταν οι ελίτ της Ρωσίας αρχίσουν να υπολογίζουν το απίστευτο οικονομικό και κοινωνικό κόστος ενός αποτυχημένου στοιχήματος;
Όταν έρθει η ειρήνη, ο Νετανιάχου θα αντιμετωπίσει εκλογές – και πιθανή ήττα. Θα μπορούσε να ακολουθήσει φυλάκιση για φερόμενη δωροδοκία και διαφθορά. Το διεθνές ποινικό δικαστήριο θα απαιτήσει την παράδοσή τους. Και οι δύο θα μπορούσαν να είναι εκτός ελέγχου. Γι’ αυτό φοβούνται την ειρήνη.
Και γι’ αυτό η αδιάκοπη διεθνής επιμονή για τον τερματισμό των πολέμων, υποστηριζόμενη από την αυξημένη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια προς την Ουκρανία και τις αυστηρότερες κυρώσεις και διπλωματικές πιέσεις στην κυβέρνηση του Ισραήλ, είναι ο τρόπος για να ανατραπούν δύο από τους σημαντικότερους κακούς της εποχής.
Δεν είναι περίεργο που αυτό το ζευγάρι, αντάλλαξε «θερμούς χαιρετισμούς» στο τηλέφωνο. Χρειάζονται ο ένας τον άλλον τώρα. Ή ίσως αυτός και ο Πούτιν αντάλλαξαν συμβουλές για το πώς να χειραγωγούν, να κολακεύουν και να ξεγελούν τον Τραμπ. Είναι ένα παιχνίδι στο οποίο και οι δύο διαπρέπουν.
Η χαοτική χάραξη πολιτικής που χαρακτήριζε την πρώτη θητεία του Τραμπ φτάνει σε νέα, επικίνδυνα επίπεδα ασυναρτησίας στη δεύτερη. Για να τερματιστούν οι πόλεμοι και να τερματιστεί η εποχή Νετανιάχου-Πούτιν, η ισχύς και η μόχλευση των ΗΠΑ πρέπει να αναπτυχθούν πλήρως σε στενή συνεργασία με τους συμμάχους της Ουάσιγκτον.
Αυτή τη στιγμή, συμβαίνει το αντίθετο. Επισκεπτόμενος τον Κόλπο, ο Τραμπ έμοιαζε περισσότερο με έναν πλασιέ παρά με έναν πρόεδρο των ΗΠΑ. Προσωπικά αδιάφορος για τους πεινασμένους Παλαιστίνιους στη Γάζα, προσπαθεί καθυστερημένα να περιορίσει τις ντροπιαστικές υπερβολές του Νετανιάχου – και να τον εμποδίσει να βομβαρδίσει το Ιράν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Τραμπ έχει δει το φως στην Παλαιστίνη. Τώρα που το άσχημο ξέσπασμά του για τη «ριβιέρα της Γάζας» έχει αποτύχει, φαίνεται να έχει χάσει το ενδιαφέρον του.
Αν αποκατασταθεί η προσωρινή εκεχειρία στη Γάζα και απελευθερωθούν περισσότεροι όμηροι, ο Τραμπ θα διεκδικήσει τα εύσημα. Αλλά το θεμελιώδες πρόβλημα παραμένει: Βοηθά και εξοπλίζει έναν αδίστακτο πρωθυπουργό και μια ακροδεξιά κυβερνητική κλίκα που, εκμεταλλεύεται τις φρικαλεότητες της Χαμάς για να προωθήσει μια σοβινιστική ατζέντα, ενώ παράλληλα περιφρονεί το διεθνές δίκαιο – και πηγαίνει ακόμη παραπέρα απειλώντας με γενοκτονία.
Όσον αφορά την Ουκρανία, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ο Τραμπ τορπίλισε ένα κοινό βρετανικό-γαλλικό-γερμανικό-πολωνικό τελεσίγραφο που απαιτούσε από τον Πούτιν να αποδεχτεί αμέσως μια 30ήμερη εκεχειρία, λέγοντας ότι αυτός ήξερε καλύτερα. Αλλά όταν μίλησε με τον πρόεδρο της Ρωσίας την περασμένη Δευτέρα, ενέδωσε. Για άλλη μια φορά…
Ο Τραμπ θα πρέπει να σταματήσει τις επιδειξίες και να αναθέσει την ειρηνευτική διαδικασία στη Γάζα και την Ουκρανία σε έμπειρους διπλωμάτες καριέρας των ΗΠΑ, απεσταλμένους του ΟΗΕ, Άραβες και Ευρωπαίους μεσολαβητές, αρχηγούς μυστικών υπηρεσιών και στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες.
Με λίγα λόγια, θα πρέπει να αφήσει την υπόθεση σε ανθρώπους που ξέρουν τι κάνουν. Θα τον αφήσει ο υπέρμετρος εγωϊσμός του να το κάνει αυτό, ή θα προτιμήσει τις κολακείες των δύο ηγετών που προτιμούν να χάνονται χιλιάδες άνθρωποι και παιδιά για να γλιτώσουν οι ίδιοι.
ΠΗΓΗ: in.gr
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Αρχίζει η τελευταία φάση της επίθεσης στη Γάζα, προαναγγέλλουν ισραηλινά μέσα ενημέρωσης αναφερόμενα στην επιχείρηση ανακατάληψης της Γάζας με την κωδική ονομασία «Άρματα του Γεδεών» ενώ κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει ότι το Ισραήλ δεν θα αποσυρθεί από περιοχές στις οποίες έχει εισέλθει στο βόρειο και κεντρικό τμήμα του θύλακα.
