Τα παραδοσιακά κόμματα στην πλειοψηφία τους, ακόμα και τα δύο μεγάλα ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, αναζητούν υποψήφιους, οι οποίοι θα προσελκύσουν τους ψηφοφόρους, αν και όπως εξελίσσεται το πολιτικό σκηνικό σήμερα και όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, οι πολίτες μετακινούνται από τον έναν χώρο στον άλλο, ακόμα και από το ένα άκρο, στο άλλο.
Στον ΔΗΣΥ, ήδη έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες, με τις Επαρχιακές Επιτροπές να έχουν το βάρος για την εξεύρεση υποψηφίων, ξεκινώντας από τα κομματικά στελέχη του κόμματος. Στο ΑΚΕΛ, οι διαδικασίες αναμένονται να ξεκινήσουν το Φθινόπωρο, αφού μόλις ολοκληρώθηκε το Παγκύπριο Συνέδριο του κόμματος.
Στο ΔΗΚΟ, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική προεργασία μέχρι στιγμής, ενώ η αφετηρία, θα δοθεί από τη συνεδρίαση της Γραμματείας και του Εκτελεστικού Γραφείου του κόμματος. Οι συναντήσεις του Νικόλα Παπαδόπουλου με τους Προέδρους των κομμάτων ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ, δεν πρόκειται να φέρουν αποτέλεσμα ως προς τη συνεργασία των τριών, στις βουλευτικές εκλογές.
Σήμερα, αναμένεται συνάντηση μεταξύ του νέου Προέδρου της ΕΔΕΚ Νίκου Αναστασίου, με τον Πρόεδρο της ΔΗΠΑ, Μάριο Καρογιάν, η οποία θα είναι κυρίως εθιμοτυπική, αφού γίνεται αμέσως μετά την εκλογή του νέου προέδρου της ΕΔΕΚ.
Στο πολιτικό γραφείο της ΕΔΕΚ, το οποίο συνεδρίασε την Πέμπτη, αναμενόταν να ξεκινήσει η συζήτηση για τις βουλευτικές εκλογές, ενώ οι Επαρχιακές Επιτροπές του κόμματος, έχουν την ευθύνη για εξεύρεση υποψηφίων. Κανένα από τα τρία κόμματα του κεντρώου χώρου, δεν θέλει να θυσιάσει την αυτονομία του, ωστόσο οι συνεχείς πιέσεις που δέχονται και τα μειωμένα ποσοστά, όπως αυτά εμφανίζονται στις δημοσκοπήσεις, ίσως φέρουν κάποιου είδους συνεργασία, σε θέματα κοινωνικής φύσεως, που αγγίζουν την κοινωνία. Πόσο αυτό όμως θα γίνει πιστευτό από τους ψηφοφόρους;
Αναζήτηση «νέων λύσεων»
Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν μείωση της εμπιστοσύνης προς τα μεγάλα κόμματα και αύξηση της αποχής ή της αναζήτησης «νέων λύσεων». Ο κεντρώος χώρος δείχνει να έχει περιθώρια ενίσχυσης, υπό την προϋπόθεση ότι θα μπορέσει να εκφράσει με πειστικότητα τις ανησυχίες της μεσαίας τάξης, να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις στα καθημερινά προβλήματα και να ξεφύγει από την εσωστρέφεια.
Ο λεγόμενος κεντρώος χώρος, παραμένει κατακερματισμένος και ασταθής. Η διαχρονική αδυναμία για κοινή στρατηγική, οι διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες και οι προσωπικές φιλοδοξίες ηγεσιών, έχουν οδηγήσει σε σταδιακή αποδυνάμωση του πολιτικού του βάρους. Ωστόσο, η δυναμική του κέντρου εξακολουθεί να υφίσταται, καθώς ένα σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων αυτοπροσδιορίζεται εκτός των άκρων, αναζητώντας μετριοπάθεια, σταθερότητα και ρεαλισμό.
