Οι κατά(σ)κοποι που ήρθαν απ’ τη ζέστη

Κι όλα αυτά φυσικά για μια μερικά μέτρα γης στη νεκρή ζώνη ή ένα γκρεμούλι στον Αη Δεμέτη. Επίσημα. Γιατί ανεπίσημα ο κακός χαμός έγινε για να μην αλλάξει ούτε σπιθαμή στο στάτους κβο, τα οδοφράγματα και τα συρματοπλέγματα.

Fast forward στον Ιούλιο του 2025. Στις 19 του μήνα συλλαμβάνονται στο κατεχόμενο Τρίκωμο οι συμπατριώτες μας Ανδρέας Κυπριανού, Άννυ Κυπριανού, Νίκη Γρηγορίου, Αντώνης Λουκά και Γρηγόρης Γρηγορίου με γελοίες κατηγορίες όπως “παραβίαση στρατιωτικής απαγορευμένης περιοχής” και “κατασκοπεία σε τουρκικές περιουσίες” καθώς στην κατοχή τους βρέθηκαν χάρτες, τίτλοι ιδιοκτησίας και πληροφορίες για κατασκευαστικές εταιρείες. Οι πέντε συλληφθέντες, ηλικίας 63 έως 69 ετών (κατάσκοποι; μάλλον κατάκοποι), είχαν μεταβεί στα κατεχόμενα για επίσκεψη στις περιουσίες τους όπως κάνουν χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες μας από τότε που άνοιξαν τα οδοφράγματα χωρίς προβλήματα, με μία όμως διαφορά: προηγήθηκαν οι συλλήψεις σφετεριστών ε/κ περιουσιών στα κατεχόμενα από τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας με τους καλά γνωρίζοντες να θεωρούν πως η σύλληψη των πέντε με τις εξόφθαλμα κατασκευασμένες κατηγορίες είναι στην πραγματικότητα αντίποινα, μια επίδειξη ισχύος από την πλευρά του κατοχικού καθεστώτος.

Όποια κι αν είναι η αλήθεια, τίποτα δεν δικαιολογεί τα όσα ακολούθησαν. Ή ορθότερα αυτά που ΔΕΝ ακολούθησαν.

Προσέξτε την ημερομηνία της σύλληψης. 19 Ιουλίου. Μια μέρα πριν την 51η μαύρη επέτειο της εισβολής, όταν δηλαδή το κλίμα είναι ήδη τεταμένο, η συναισθηματική φόρτιση στο κόκκινο και η εθνικιστική έξαρση στο απόγειό της. Θα περίμενε κανείς, λοιπόν, ένα πολεμικό κλίμα αντίστοιχο αν όχι του Αυγούστου, που χάσαμε τον Ισαάκ και τον Σολωμού, τουλάχιστον εφάμιλλο με τον... ανένδοτο για τα λίγα μέτρα γης της νεκρής ζώνης στην Πύλα και την κάμερα του Άη Δεμέτη. Θα περίμενε κανείς πατριωτικές κορώνες από κυβέρνηση και κόμματα, πολεμικές κραυγές από τα media και τουλάχιστον μια πορεία διαμαρτυρίας σκληροπυρηνικών προς τα οδοφράγματα απαιτώντας το κλείσιμό τους μέχρι να ελευθερωθούν οι πέντε και επιστρέψουν σώοι στις ελεύθερες περιοχές. Θα περίμενε κανείς και λόγω των ημερών το συμβάν να παίζει πρώτο θέμα και η κυβέρνηση να το αξιοποιεί στο έπακρο με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για ευαισθητοποίηση του διεθνούς παράγοντα και δαιμονοποίηση του ψευδοκράτους και ειδικότερα του κατοχικού στρατού. Θα περίμενε κανείς με λίγα λόγια να ξεσπάσει η κόλαση - μιλάμε άλλωστε για τη γαμημένη σύλληψη πέντε ηλικιωμένων συμπατριωτών μας, ο ένας μάλιστα με σοβαρό πρόβλημα υγείας, που διασύρονται, ταλαιπωρούνται και κακοποιούνται για μικροπρεπή πολιτικά παιχνίδια. Μια απειλή για κλείσιμο των οδοφραγμάτων, fuck it, ας τα έκλειναν μέχρι να αναγκαστεί το καθεστώς να τους ελευθερώσει ή έστω ξυπνήσει ο διεθνής παράγοντας και δράσει. Και σας το γράφει αυτό κάποιος με γνωστές θέσεις για τα οδοφράγματα, την επαναπροσέγγιση και τη λύση.

Κι όμως. Δεν άνοιξε ρουθούνι.

Πέρα από κάτι νερόβραστες, σπασμωδικές, αντιδράσεις της κυβέρνησης και διαβεβαιώσεις πως γίνονται “όλα τα απαραίτητα διαβήματα”, το συμβάν που κανονικά θα έπρεπε να κάνει το νησί να σείεται συθέμελα, σταδιακά άρχισε να ξεφτίζει, να μικραίνουν οι τίτλοι, να μετακινείται στο κάτω μέρος των ιστοσελίδων και χαμηλότερα στην ιεραρχία των τηλεοπτικών δελτίων ενώ σήμερα, σχεδόν δύο μήνες μετά έχει περιοριστεί σε κάτι τηλεγραφήματα-αγγαρεία του ΚΥΠΕ που αναδημοσιεύουν όλοι σχεδόν από υποχρέωση. Διάολε, ακόμα και τα "μπουντρούμια του Αττίλα" η προσφιλής αυτή φωσκολική έκφραση των Ε/κ ΜΜΕ που χρησιμοποιείται ad nauseam σ' αυτές τις περιπτώσεις (όπως στην παρόμοια εμπειρία του Ανδρέα Σουτζιή του 2022), σταδιακά εξαφανίστηκε. Χαρακτηριστική είναι η μάλλον περίεργη δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας στις 26 Αυγούστου: “Προβαίνουμε καθημερινά σε σχετικές ενέργειες προς διάφορες κατευθύνσεις, χωρίς να δίνουμε δημοσιότητα, γιατί στην προκειμένη περίπτωση η δημοσιότητα δεν βοηθά στο να πετύχουμε τον στόχο μας που ο στόχος μας είναι ένας και μοναδικός, να επιστρέψουν οι συμπατριώτες μας στις ελεύθερες περιοχές”.

“Χωρίς να δίνουμε δημοσιότητα” και “η δημοσιότητα δεν βοηθά”. Είπε ο άνθρωπος που οι φωνές του για τους κακούς Τούρκους που παραβίασαν τη νεκρή ζώνη στην Πύλα έφτασαν μέχρι τις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος! Ο Πρόεδρος που οι μόνες κινήσεις του για τις οποίες ΔΕΝ μας ενημερώνει είναι οι εντερικές. Ο πολιτικός που δεν αφήνει γάμο, εγκαίνια ή πανηγυράκι που να μην πάει και να μας βομβαρδίσει μετά με 1200 φωτογραφίες, δηλώνει πως η “δημοσιότητα κάνει κακό” σε μια υπόθεση που χρειάζεται ακριβώς αυτή τη δημοσιότητα προκειμένου να ασκηθούν πιέσεις προς το καθεστώς.

Αυτή η περίεργη και δυσανάλογα ήπια (έως αδιάφορη) στάση της κυβέρνησης απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό -και με μεγάλη διάρκεια- ζήτημα άρχισε να βγάζει νόημα όταν έκαναν την εμφάνισή τους οργισμένα σχόλια τύπου “καλά να πάθουν οι προδότες” και “αυτά παθαίνουν όσοι ξεπουλούν την πατρίδα τους” ενώ μερίδα των ΜΜΕ πανηγύριζαν για τη “μείωση των διελεύσεων προς τα κατεχόμενα μετά τη σύλληψη των πέντε”. Όπως διαφάνηκε κυβέρνηση δεν θέλει τόσο πολύ να τραβήξει την προσοχή του διεθνούς παράγοντα στην υπόθεση (και κατ’ επέκταση στο Κυπριακό) ούτε να επιλύσει γρήγορα το ζήτημα, απεναντίας θέλει να το αξιοποιήσει περισσότερο ως cautionary tale για τους κινδύνους της μετάβασης στα κατεχόμενα και φυσικά την όποια διευθέτηση ελληνοκυπριακών περιουσιών με το ψευδοκράτος. Και το κάνει όχι βέβαια ανοιχτά κι επίσημα αλλά με τον γνώριμο, εκνευριστικό, ισαποστακισμό, την υποκριτική νηφαλιότητα και πλασματική ουδετερότητα που διέπει τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη όταν εμφανίζεται απρόθυμος να διαχειριστεί ένα ακανθώδες ζήτημα ή θέλει να αποκρύψει τις πραγματικές του προθέσεις. Αυτός εμφανίζεται ότι κάνει το καθήκον του (διαβήματα κλπ) κι αφήνει τον ακροδεξιό βόθρο να μετατοπίσει τη συζήτηση προς αυτό που πραγματικά θέλει αλλά επίσημα δεν μπορεί να υιοθετήσει. Ένα βρώμικο παιχνίδι σε βάρος πέντε ηλικιωμένων συμπατριωτών μας που ταλαιπωρούνται για σχεδόν δύο μήνες χωρίς κάποιος στην ΚΔ να δίνει μισό ποντικοκούραδο για την τύχη τους.

Όπα, μισό. Αυτό δεν είναι εντελώς αληθές. Ο “Φιλελεύθερος” γράφει σήμερα επικαλούμενος “έγκυρες πηγές” πως “το κατοχικό καθεστώς σχεδιάζει κι άλλες συλλήψεις Ελληνοκυπρίων” στοχοποιώντας μάλιστα εκείνους που “αγοράζουν υπηρεσίες, ώστε να εξασφαλίσουν πιστοποιητικά ιδιοκτησίας που αφορούν δικές τους περιουσίες”. Είδατε; Δεν πήγε στράφι η “θυσία” των πέντε. Έγιναν ο μπαμπούλας της επίσκεψης στα κατεχόμενα, ο αστικός μύθος που συνέβη στον γνωστό κάποιου γνωστού, η ιστορία τρόμου που θα λέμε στα πιτσιρίκια στην κατασκήνωση ψήνοντας marshmallows γύρω από τη φωτιά.  

Αυτό άλλωστε ήταν εξαρχής το ζητούμενο.