Την πολυσέλιδη απόφαση ανέγνωσε η Πρόεδρος του τριμελούς Δικαστηρίου, Χριστιάνα Παρπόττα σημειώνοντας ότι βάσει του άρθρου 117 του Κεφ.155, οι ποινές ισχύουν από τις 19.06.2024.
Σημείωσε δε ότι ο κατηγορούμενος αντιμετώπιζε και αριθμό άλλων κατηγοριών, οι οποίες όμως, μετά την παραδοχή του στις κατηγορίες που αναφέρθηκαν πιο πάνω, αναστάλθηκαν από τον Γενικό Εισαγγελέα.
Το τριμελές δικαστήριο αποτελούνταν επίσης από τους Χρήστο Ρασπόπουλο και Παναγιώτη Σαββίδη.
Νομική πτυχή
Παραπέμποντας στην υπόθεση Δημοκρατία εναντίον Lesko η Δικαστής ανέφερε ότι όπως κι εκεί αναγράφεται και το υιοθετούν αυτούσιο, δυστυχώς, η αδυναμία άσκησης αποτελεσματικού ελέγχου από την Κυπριακή Δημοκρατία σε περιοχές που βρίσκονται υπό κατοχή, δίδει τη δυνατότητα σε άλλα πρόσωπα, φυσικά ή μη, προφανώς υπό τις «ευλογίες», της κατοχικής δύναμης, να σφετεριστούν περιουσίες που ανήκουν σε Κύπριους, εκτοπισθέντες, χωρίς τη συγκατάθεση των τελευταίων. «Εμφανώς, ένας από τους βασικούς σκοπούς των σφετεριστών είναι η αποκόμιση οικονομικού οφέλους διά της εκμετάλλευσης μιας de facto και όχι de jure κατάστασης. Η κερδοσκοπική εκμετάλλευση περιουσιών που ανήκουν σε Κύπριους, εκτοπισθέντες, για προσπορισμό ιδίου οφέλους είναι από κάθε άποψη απαράδεκτη και κατακριτέα».
Η κ. Παρπόττα αναφέρθηκε και στον κίνδυνο δημιουργίας περαιτέρω παράνομων τετελεσμένων στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε σχέση με τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα εκτοπισθέντων. «Τα αδικήματα αυτής της φύσης, κατά περιουσιών που ανήκουν σε Κύπριους, εκτοπισθέντες, δυστυχώς έχουν προσλάβει ανησυχητικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια γεγονός για το οποίο αντλούμε δικαστική γνώση από τον αριθμό υποθέσεων που άγονται ενώπιον μας, με αποτέλεσμα τα Δικαστήρια που είναι οι φρουροί της νομιμότητας, να οφείλουν να αντιμετωπίζουν τους δράστες με την επιβολή αυστηρών, αποτρεπτικών ποινών».
Τα Δικαστήρια, είπε, πρέπει, με τις ποινές που επιβάλλουν, να σταθούν αρωγοί στην προσπάθεια της πολιτείας για ανακοπή τέτοιους είδους ενεργειών, με σκοπό την προστασία των περιουσιακών δικαιωμάτων των πολιτών της.
Η έξαρση που παρατηρείται στη διάπραξη τέτοιας φύσης αδικημάτων, αλλά και ειδικότερα αδικημάτων που αφορούν δόλιες συναλλαγές σε σχέση με ακίνητη περιουσία που ανήκει σε άλλο, η οποία βρίσκεται στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές, κάτι για το οποίο έχουμε δικαστική γνώση λόγω της συχνότητας με την οποία παρουσιάζονται ενώπιον Δικαστηρίων υποθέσεις που τα αφορούν, είναι ένας πρόσθετος λόγος, ο οποίος, σε συνδυασμό με τη σοβαρότητα τους, επιβάλλει την αντιμετώπιση τους με αποτρεπτικές ποινές, πρόσθεσε.
Η Δικαστής ανέφερε ότι έχοντας κατά νου τη νομολογιακή αρχή ότι οι προηγούμενες αποφάσεις, αναφορικά με επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων αδικημάτων και των παραμέτρων καθορισμού της ποινής, ανέτρεξαν στις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου και του Εφετείου, «πλην όμως δεν έχουμε εντοπίσει κάποια απόφαση, η οποία να καταπιάνεται με την εφαρμογή του άρθρου 303Α, του Κεφ.154 σε υπόθεση, όπου η δόλια συναλλαγή αφορούσε περιουσία που βρίσκεται στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές».
Σχετική με το θέμα θεωρούν, είπε, την υπόθεση «Robb Gary John ν. Αστυνομίας (2012)» για το αδίκημα της παράνομης κατοχής και χρήσης γης στο όνομα άλλου χωρίς τη συναίνεση του εγκεκριμένου ιδιοκτήτη, που αφορούσε ε/κ περιουσία στην κατεχόμενη Κλεπίνη.
«Όλα τα πιο πάνω πιστεύουμε πως καθιστούν αναγκαίο όπως αδικήματα αυτής της φύσης τιμωρούνται αυστηρά μέσω ποινών οι οποίες ενέχουν έντονα το στοιχείο της αποτροπής για σκοπούς κυρίως γενικής και δευτερευόντως ειδικής πρόληψης. Τα Δικαστήρια, στο μέτρο βεβαίως που τους αναλογεί, οφείλουν, με την επιβολή ανάλογα αποτρεπτικών ποινών, πάντα κατ’ εφαρμογή καλά καθιερωμένων αρχών που αφορούν την επιμέτρηση της ποινής, αποφασιστικά να συνδράμουν, στον τερματισμό της ασύστολης εκμετάλλευσης της ακίνητης ιδιοκτησίας των εγγεγραμμένων ιδιοκτητών, χωρίς τη συγκατάθεση των τελευταίων, που βρίσκονται στα κατεχόμενα εδάφη της Δημοκρατίας».
Για τον κατηγορούμενο
Η κ. Παρπόττα είπε ότι έλαβαν υπόψη πως ο κατηγορούμενος έθεσε τα «θεμέλια» για να «κτιστεί» η όλη εγκληματική δράση των δόλιων συναλλαγών σε βάρος της ακίνητης περιουσίας των εγγεγραμμένων ιδιοκτητών, χωρίς τη συγκατάθεσή τους, δια της αποδοχής του να ιδρύσει ο ίδιος «εταιρεία» στα κατεχόμενα παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως «διευθυντή» και «μέτοχο» αυτής. Μέσω της εν λόγω «εταιρείας», συνέχισε, διευκόλυνε ουσιαστικά τρίτο πρόσωπο (τον γιό του), στην υλοποίηση του έργου, ήτοι την ανέγερση τουριστικών συγκροτημάτων, σε τεμάχια γης, χωρίς τη συγκατάθεση των εγγεγραμμένων ιδιοκτητών τους, προσφέροντας οικιστικές μονάδες προς πώληση.
Με δεδομένο ότι ο κατηγορούμενος ενεργούσε κατ’ εντολή τρίτου προσώπου, καθώς επίσης ότι σύμφωνα με την αναντίλεκτη θέση της υπεράσπισης, το τρίτο πρόσωπο ήταν αυτό που λάμβανε τις αποφάσεις της εταιρείας, είναι προφανές, σύμφωνα με την Δικαστή, πως ο «κατηγορούμενος δεν ήταν ο «εγκέφαλος» της όλης εγκληματικής δραστηριότητας. Θεωρούμε όμως πως και ο δικός του ρόλος στη διάπραξη των αδικημάτων που αντιμετωπίζει είναι βαρυσήμαντος καθώς αποτέλεσε έναν βασικό κρίκο της όλης εγκληματικής δράσης, χωρίς τον οποίο ενδεχομένως αυτή να μην ήταν εφικτή. Ο κατηγορούμενος όχι μόνο αποδέχθηκε να ιδρύσει την «εταιρεία», η οποία συμμετείχε στον ούτω καλούμενο όμιλο «Afik» μέσω της οποίας υλοποιείτο η όλη εγκληματική δραστηριότητα, αλλά ενώ γνώριζε ότι η ανέγερση των 6 τουριστικών συγκροτημάτων λάμβανε χώρα σε τεμάχια γης που ανήκαν σε Ελληνοκυπρίους αποδεχόταν τις αποφάσεις που λαμβάνονταν από το τρίτο πρόσωπο και έπραττε ότι του υποδείκνυε αυτό, προς υλοποίηση του έργου. Είναι ακριβώς στη βάση των ανωτέρω που θεωρούμε ότι ο Κατηγορούμενος, αν και δεν ήταν ο «εγκέφαλος» της όλης εγκληματικής συμπεριφοράς, υπό τις περιστάσεις της παρούσας κατατάσσεται ψηλά στην πυραμίδα σφετερισμού ελληνοκυπριακών περιουσιών».
Είναι προς πίστη του κατηγορούμενου, είπε, το γεγονός ότι συνειδητοποίησε το λάθος του, ως προκύπτει από την παραδοχή του, όμως δεν μπορούν να δεχθούν και κυρίως να επικροτήσουν το γεγονός ότι η αγάπη του προς τον γιο του και την οικογένεια του μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για την καταφυγή του σε εγκληματικές δραστηριότητες και κυρίως της σοβαρότητας των αδικημάτων της παρούσας.
Στην απόφασή τους, ανέφερε, έλαβαν υπόψην πως η εγκληματική δράση του κ. Αϊκού διήρκεσε σε βάθος χρόνου, «συνολικά 10 έτη και πέντε μήνες και αφορούσε μεταξύ άλλων 40 τεμάχια γης, συνολικής αξίας €38.948.000 και με το συνολικό εμβαδόν των εν λόγω τεμαχίων να ανέρχεται σε 394.969τ.μ.. Ο μεγάλος αριθμός τεμαχίων γης και το συνολικό εμβαδόν αυτών που επιβαρύνθηκαν από την εγκληματική συμπεριφορά του κατηγορούμενου, καθώς επίσης και η αξία αυτών, η οποία κυμαίνεται από €195.000 έως €3.125.000, καθιστούν την παρούσα υπόθεση εξόχως σοβαρή και τούτο δεν μπορεί παρά να ληφθεί υπόψη επιβαρυντικά εναντίον του».
Σημείωσε ότι δεν προέκυψε από την δική ποιο ήταν το ακριβές οικονομικό όφελος και αν υπήρξε, για τον ίδιο τον κατηγορούμενο, αλλά αυτό δεν υποβαθμίζει τη σοβαρότητα των αδικημάτων και δεν μειώνει την ανάγκη για επιβολή αυστηρής ποινής.
Η κ. Παρπόττα μίλησε για ανάγκη επιβολής αποτρεπτικής ποινής, ενώ για την εξατομίκευσή της έλαβαν υπόψην ότι ο κατηγορούμενος είναι πρόσωπο λευκού ποινικού μητρώου, την παραδοχή του σε σχετικά αρχικό στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας, δεδομένου ότι αυτή έλαβε χώρα μετά την ολοκλήρωση της μαρτυρίας 21 εκ των 116 μαρτύρων επί του κατηγορητηρίου, διασώζοντας αναμφίβολα πολύτιμο δικαστικό χρόνο και έξοδα.
Έλαβαν επίσης υπόψη το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος εξέφρασε προς το Δικαστήριο την μεταμέλεια και απολογία του για την αξιόποινη συμπεριφορά του, καθώς και το ότι είναι 75 ετών, γενικά χαίρει εκτίμησης από ανθρώπους που τον γνωρίζουν ένεκα του χαρακτήρα του και της βοήθειας που, απλόχερα, παρείχε τόσο σε ιατρικά κέντρα όσο και προς συνανθρώπους του.
Για τα προβλήματα υγείας και με τον προστάτη που χρήζουν διερεύνησης, σημείωσε ότι, κατά κανόνα, τα όποια προβλήματα υγείας αντιμετωπίζει ένας κατηγορούμενος δεν μπορούν να αποτελέσουν λόγο για την αποφυγή επιβολής ποινής φυλάκισης, όταν ο νόμος και οι περιστάσεις διάπραξης του αδικήματος καθιστούν επιτακτική τέτοια ποινή. Σημείωσε επίσης ότι δεν τέθηκε από την υπεράσπιση θέμα ότι το περιβάλλον των Κεντρικών Φυλακών είναι ακατάλληλο για την κατάσταση της υγείας του.
Το Δικαστήριο έκρινε δε ότι λαμβάνοντας υπόψην τη φύση των αδικημάτων και ότι αυτά αφορούν ακίνητη περιουσία που βρίσκεται σε μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για σκοπούς διερεύνησης, καθώς και την έκταση της εγκληματικής δραστηριότητας, ο χρόνος που μεσολάβησε από την έναρξη της διερεύνησης μέχρι την καταχώριση της υπόθεσης δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλος.
Ούτε θεωρούν ότι υπήρξε ολιγωρία ή καθυστέρηση στην διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης.
Η εν γένει σοβαρότητα των αδικημάτων και η διαπιστωθείσα ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικών ποινών, λόγω της έξαρσης που παρατηρείται, δεν αφήνουν άλλη επιλογή στο Δικαστήριο, είπε, από την επιβολή ποινής φυλάκισης και θεώρησαν επίσης ορθό όπως επιβάλουν συντρέχουσες ποινές εφόσον τα αδικήματα που διέπραξε ο κατηγορούμενους αποτελούν μέρος μιας ενιαίας και συνεχόμενης συμπεριφοράς.
Οι κατηγορίες που παραδέχθηκε
Η κ. Παρπόττα ανέφερε ότι ο κ Αϊκούτ παραδέχθηκε ενοχή σε 40 κατηγορίες (Κατηγορίες 5, 17, 21, 29, 33, 37, 41, 45, 49, 53, 57, 61, 69, 93, 105, 109, 113, 117, 121, 125, 133, 137, 141, 149, 169, 173, 177, 181, 185, 189, 193, 197, 201, 205, 209, 213, 217, 221, 233 και 237), οι οποίες αφορούν το αδίκημα των δόλιων συναλλαγών σε ακίνητη περιουσία που ανήκει σε άλλο, κατά παράβαση των άρθρων 303Α(1) και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154.
Με βάση αυτές τις κατηγορίες, ο κατηγορούμενος, μαζί με άλλα πρόσωπα μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2014 και 7ης Ιουνίου 2024, συναλλάχθηκε σε ακίνητη περιουσία που ανήκει σε άλλους, με σκοπό την καταδολίευση.
Η Δικαστής είπε ότι η στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974, και η μέχρι σήμερα παράνομη κατοχή κυπριακού εδάφους, συνοδεύθηκε από τον βίαιο εκτοπισμό πέραν των εκατόν εξήντα χιλιάδων Ελληνοκυπρίων, από τις περιουσίες τους, με αποτέλεσμα τη λεηλασία και τον σφετερισμό των ακίνητων περιουσιών τους. Έκτοτε και μεταξύ άλλων περιοχών, σημείωσε, η Επαρχία Κερύνειας και το μεγαλύτερο μέρος της Επαρχίας Αμμοχώστου, τελούν υπό την κατοχή των τουρκικών στρατευμάτων και του υποτελούς παράνομου καθεστώτος, αυτοαποκαλούμενου ως «τδβκ».
Η κ. Παρπόττα ανέφερε ότι και κατά το χρονικό διάστημα που αναφέρεται σε έκαστη κατηγορία, ο ούτω καλούμενος όμιλος «Afik», χωρίς να έχει τη συγκατάθεση οποιουδήποτε εκ των νόμιμων Ελληνοκύπριων ιδιοκτητών, με την ενεργή συμμετοχή του κατηγορουμένου προχώρησε στην ανέγερση στο κατεχόμενο χωρίο Άγιος Αμβρόσιος, τουριστικού συγκροτήματος ακινήτων με την επωνυμία Caesar Cliff, προσφέροντας οικιστικές μονάδες προς πώληση. Το εν λόγω τουριστικό συγκρότημα ανεγέρθηκε, μεταξύ άλλων, σε 11 τεμάχια γης συνολικού εμβαδού 49.396 τ.μ.. Η αξία όλων των ακινήτων που ανήγειρε η Afik καθορίστηκε σύμφωνα με εκτιμήσεις του Τμήματος Κτηματολογίου, ημερομηνίας 21.03.2025.
Επίσης, ανήγειρε στο κατεχόμενο Τρίκωμο το τουριστικό συγκρότημα Caesar Resort, σε συνολικά 7 τεμάχια γης, συνολικού εμβαδού 156.550 τ.μ.
Ανήγειρε ακόμη στο κατεχόμενο χωριό Γαστριά Αμμοχώστου, το τουριστικό συγκρότημα Caesar Beach, σε 6 τεμάχια γης με συνολικό εμβαδόν των 93.879 τ.μ. Επίσης στα Γαστριά ανήγειρε η Afik το τουριστικό συγκρότημα Caesar Blue σε 8 τεμάχια γης συνολικού εμβαδού, συνολικού εμβαδού 60.500 τ.μ.
Στην Ακανθού, Επαρχία Αμμοχώστου, ανήγειρε το τουριστικό συγκρότημα Caesar Breeze, σε εμβαδό 20.562 τ.μ. Στην Ακανθού επίσης ανήγειρε το τουριστικό συγκρότημα Caesar Bay, σε 5 τεμάχια γης σε έκταση 14.082 τ.μ.
Ουδείς από τους νόμιμους ιδιοκτήτες αυτών των τεμαχίων γης, είπε η Δικαστής, έδωσε, άμεσα ή έμμεσα, συγκατάθεση για τη χρήση και την εκμετάλλευση των εν λόγω ακινήτων με σκοπό την ανέγερση των προαναφερόμενων τουριστικών συγκροτημάτων.
Σε δήλωση στο ΚΥΠΕ ο Ανδρέας Αριστείδης, Ανώτερος δικηγόρος της Δημοκρατίας, κατήγορος στην παρούσα υπόθεση, είπε ότι η σημερινή απόφαση καθιστά σαφές ότι η κατοχή τμήματος της Κύπρου δεν παράγει νομικά αποτελέσματα εις βάρος θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών.
«Η Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο κράτος ασκεί δικαιοδοσία σε σχέση με πράξεις που τελέστηκαν οπουδήποτε στην επικράτεια της ακόμα και σε περιοχές όπου δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο», τόνισε.
Το Κακουργιοδικείο μέσα από την απόφασή του, σημείωσε ο κ. Αριστείδης, έστειλε σαφές μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση «αν αγοράζετε, κτίζετε ή άλλως πως εκμεταλλεύεστε στις κατεχόμενες περιοχές, γη, που ανήκει σε Ε/κ, διαπράττετε σοβαρά ποινικά αδικήματα».
Είναι σημαντικό να τονιστεί, πρόσθεσε, ότι καθοριστικό γεγονός στην τεκμηρίωση των κατηγοριών αποτέλεσε η μεθοδικότητα, ο επαγγελματισμός και η συνέπεια που επέδειξε η ανακριτική ομάδα της Αστυνομίας κατά τη διερεύνηση της υπόθεση και τη συλλογή της μαρτυρίας, έργο που ήταν εξαιρετικά δύσκολο λόγω της κατοχής.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ