Σύμφωνα με νέα έρευνα του University of Illinois, παιδιά που έχουν υποστεί διάσειση εμφανίζουν ελλείψεις στην εγκεφαλική λειτουργία και τη νοητική επίδοση, περίπου 2 χρόνια μετά τον τραυματισμό, σε σχέση με άλλα της ηλικίας τους που δεν έχουν ιστορικό ελαφρού τραυματισμό στον εγκέφαλο.
Η έρευνα περιέλαβε 30 παιδιά, ηλικίας 8-10 ετών, που ήταν ενεργά σε αθλητικές δραστηριότητες. 15 από τα παιδιά επιλέχτηκαν 2 χρόνια μετά από διάσειση λόγω τραυματισμού και τα υπόλοιπα δεν είχαν τέτοιο ιστορικό.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν την ικανότητα των παιδιών να διατηρούν τη μνήμη, καθώς και να προσέχουν ή να συγκρατούν την αντίδρασή τους όταν τους το ζητούσαν.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε επίσης ηλεκτρικά σήματα, ενώ τα παιδιά υποβάλλονταν σε ορισμένα νοητικά τεστ. Με τα εγκεφαλικά σήματα μπόρεσαν να μετρήσουν την επίδοση του εγκεφάλου κάθε παιδιού στα τεστ.
Σε σύγκριση με τα παιδιά της ομάδας ελέγχου, όσα είχαν ιστορικό διάσεισης είχαν χειρότερη επίδοση σε τεστ μνήμης, προσοχής και ελέγχου των παρορμήσεων.
Η επίδοση που είχε υποστεί βλάβη, αντικατόπτριζε τις διαφορές στα ηλεκτρικά σήματα των παιδιών που είχαν υποστεί διάσειση. Επίσης, στα παιδιά με ιστορικό διάσεισης, όσα είχαν τραυματιστεί σε πιο μικρή ηλικία είχαν τις μεγαλύτερες ελλείψεις.
Οι ερευνητές επισημαίνουν την πιθανότητα για δια βίου συνέπειες στην ακαδημαϊκή και επαγγελματική ζωή σε παιδιά που έχουν υποστεί διάσειση σε μικρή ηλικία.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό International Journal of Psychophysiology.
