Οι εθνοφρουροί που πολέμησαν τον Αττίλα το 1974 δεν ήταν μισθοφόροι, αλλά Ελληνοκύπριοι αγωνιστές!
Του Χαράλαμπου Ζάκου
Ως γιος κάποιου που υπηρέτησε 36 μήνες θητεία και πολέμησε το 1974, μπορώ να πω με σιγουριά πως οι περισσότεροι από τη «σειρά» του, οι οποίοι είχαν την τύχη να επιστρέψουν ζωντανοί, δεν ενδιαφέρονται καν για τη χρηματική ανταμοιβή που προωθεί το Υπουργείο.
Ας μην ξεχνούν οι αρμόδιοι, ότι αυτοί που υπηρέτησαν θητεία 36 μηνών και πολέμησαν το 1974, σήμερα είναι κάπου στην ηλικία των 64 ετών, συνταξιούχοι με αποκοπές 12%, που είχαν την τύχη να επιστρέψουν πίσω ζωντανοί στα σπίτια τους μετά από τον πόλεμο, ενώ παράλληλα είχαν την ατυχία να ζουν σε ένα κράτος που τους έσπρωξε στην ανεργία και τους απέκοψε το 12% από τη σύνταξη τους, επειδή ζήτησαν να συνταξιοδοτηθούν στα 63 τους, αφού ήταν μακροχρόνια άνεργοι.
Για να μπω στο ψητό. Κανείς, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι εκείνης της γενιάς, δεν ζήτησαν ούτε χρήματα, ούτε δουλειές επειδή πολέμησαν τον Αττίλα και σίγουρα ένα κράτος δεν μπορεί να θεωρεί ότι η χρηματική ανταμοιβή για τα όσα έζησαν και προσέφεραν αυτοί οι άνθρωποι και άλλοι τόσοι, μπορεί να χαρακτηριστεί ως «τιμητικό επίδομα».
Η Τιμή δεν έρχεται με την «τιμή» γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Δεν ανήκουν στη κατηγορία «προσέφερα σε αυτό το κράτος περισσότερα απ’ αυτά που πήρα». Δεν πιστεύουν καν ότι έπραξαν κάτι περισσότερο από αυτό που απλά έπρεπε να κάνουν.
Δεν πολέμησαν για το κράτος. Δεν πολέμησαν για κανέναν, παρά μόνο για τα χώματα τους, τα παιδιά τους, τους γονείς τους, τις συζύγους τους. Πολέμησαν για να κρατήσουν το κράτος, για να υπάρχει μέλλον για τα παιδιά τους. Αυτή ήταν και η μοναδική ανταμοιβή που ζήτησαν. Ένα μέλλον για αυτό τον τόπο που πολέμησαν.
Έτσι λοιπόν, αν πραγματικά θέλετε να ανταμείψετε αυτούς τους ανθρώπους στείλτε στα σπίτια τους όλους αυτούς που καθημερινά διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους στο κράτος και θεωρούν ότι η πατρίδα τους χρωστά, είτε υψηλούς μισθούς, είτε ωφελήματα, είτε καλές δουλειές στο Δημόσιο για τα παιδιά τους…
ΥΓ: Η «δαπάνη» των 300 χιλιάδων ευρώ (όπως την χαρακτηρίζει το Υπουργείο) ας δοθεί καλύτερα σε όσους πραγματικά την έχουν ανάγκη, ώστε να βοηθηθεί ουσιαστικά κόσμος και όχι να μοιραστεί απλά ως «τιμητικό επίδομα υπηρεσίας στην πατρίδα».
ΥΓ2: Εξάλλου, όπως οι πατεράδες μας πολέμησαν το ’74, άλλο τόσο μπορούμε να «πολεμήσουμε» και εμείς σήμερα, ως παιδιά τους που είμαστε, ώστε αυτοί οι άνθρωποι να έχουν μια καλύτερη, περήφανη ζωή, βλέποντας τουλάχιστον ότι το αίμα που έχυσαν δεν πήγε χαμένο…
ΥΓ3: Μια τιμητική πλακέτα, σε μια σεμνή τελετή θα τους έκανε τουλάχιστον να νιώσουν περήφανοι. Την περηφάνια τους έπρεπε να ζητάτε κύριοι και όχι το ΙΒΑΝ τους...
Ειδήσεις σήμερα:
Ανάλυση - Επίθεση Ισραήλ: Τι να περιμένουμε μετά το χτύπημα - Το Ιράν ενεργοποίησε συστήματα αεράμυνας
Στη Μέση Ανατολή και στις σχέσεις Ισραήλ και Ιράν είναι στραμμένα τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας για ακόμη μία φορά μετά το χτύπημα στο έδαφος της Τεχεράνης που αποδίδεται στο Τελ Αβίβ.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
