Η κραυγή της έγινε πόνος, ο πόνος έγινε δάκρυ και το δάκρυ απόγνωση. Η φωνή της διαπέρασε τις καρδιές και τα αυτιά όλων όσων βρέθηκαν εκεί για να συνοδεύσουν το Βαγγέλη στην τελευταία του κατοικία.
Έμοιαζε να είναι παρούσα, αλλά στ' αλήθεια δεν ήταν, δεν είχε καμία επαφή με την πραγματικότητα δεν ήθελε να έχει καμία επαφή με αυτό που βίωνε εκείνη τη μαρτυρική μέρα που η ζωή της επιφύλαξε το πιο φρικτό της παιχνίδι.
Να συνοδέψει στον τελευταίο τόπο κατοικίας το ίδιο της το σπλάχνο, το παλικάρι της, το βλαστάρι της, όπως μονολογούσε με ξεψυχισμένη πια από την εξάντληση φωνή κατά τη διάρκεια της πομπής μέχρι την εκκλησιά.
Η μοναξιά για εκείνη και την οικογένειά της χωρίς την παρουσία και τη φωνή του γιου της θα μεγαλώνει μέρα με τη μέρα όπως λέει μιλώντας για πρώτη φορά στο protothema.gr για το γιο της που έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή.
«Ο Βαγγέλης ζει ακόμη και θα ζει για πάντα στην καρδιά μου, το νιώθω δίπλα μου κοντά μου. Έστω και με αυτόν τον τρόπο που το βρήκαμε τελικά κατά μία έννοια τον έχω δίπλα μου. Τόσο καιρό σκεφτείτε δε ξέραμε καν τι γινόταν… Νύχτες και μέρες περνούσαν και δεν ήξερα δε ξέραμε τι μας γίνεται, ψάχναμε το παιδί μας και κανείς δεν έλεγε κάτι… Ναι το πίστευα μέχρι την τελευταία στιγμή ότι μπορεί και να το βρίσκαμε το Βαγγέλη παρά το γεγονός ότι είχε περάσει από το μυαλό μου πως κάτι πολύ κακό έχει συμβεί στο παιδί μου. Δεν ήθελα, δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να σταματήσει να ελπίζει» θα πει.
Η επόμενη μέρα τη βρίσκει περισσότερο μοναχική, καθώς, όπως λέει πέραν της απώλειας πρέπει να διαχειριστεί τώρα και τις ισορροπίες στην οικογένεια με το σύζυγό της να αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα ήδη μετά το τραγικό συμβάν, αλλά και να σταθεί ως οφείλει βράχος και για τα δυο της άλλα παιδιά: «Προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε. Η επόμενη μέρα απλά προχωράει… Έχουμε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη και ελπίζουμε αν φταίνε κάποιοι να τιμωρηθούν. Αυτό το χρωστάμε στον Βαγγέλη» θα πει και θα προσθέσει: «Δεν είναι εύκολο, σε καμία περίπτωση. Ο σύζυγός μου είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση, δε ξέρω αν θα μπορέσει να το διαχειριστεί όλο αυτό. Παλεύω να είμαι κοντά του και στα δυο μου τα παιδιά. Αυτό που θέλω να θυμάμαι είναι μόνο καλές στιγμές από το παιδί μου, ένα πραγματικά καλό παιδί και σωστό σε όλα του παλικάρι. Για μένα, είναι και θα συνεχίσει να είναι μαζί μου, είμαστε και θα είμαστε κάθε βράδυ μαζί κρατάω στα χέρια μου τη φωτογραφία του και μιλάμε συνεχώς».
