Όσοι ασχολούνται με την εθνική ασφάλεια λατρεύουν να χρησιμοποιούν ακρωνύμια όπως ATACMS (Army Tactical Missile System) και WOMBAT (Weapon of Magnesium, Battalion, Anti-Tank). Πρέπει να προσθέσουν και το AMOC στη λίστα.
Η Ατλαντική Μεσημβρινή Ανατρεπτική Κυκλοφορία δεν είναι ένα οπλικό σύστημα. Ωστόσο, θα μπορούσε να καταστρέψει μια ήπειρο — συγκεκριμένα την Ευρώπη — σε βαθμό που μόνο ένας πυρηνικός πόλεμος θα μπορούσε να ξεπεράσει, όπως προειδοποιεί ο Economist.
Το AMOC είναι μέρος ενός συστήματος ρευμάτων που μεταφέρουν θερμότητα στους ωκεανούς του πλανήτη. Μεταφέρει μια τεράστια ποσότητα θερμότητας — πάνω από 1.000 τεραβάτ — στον Βόρειο Ατλαντικό.
Αυτό ακούγεται σαν ένα πλανητικό φαινόμενο που θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο για τους ανθρώπους (η παγκόσμια πολιτιστική τους δραστηριότητα καταναλώνει μόλις 20 τεραβάτ) να αντιμετωπίσουν. Δυστυχώς, όχι. Το AMOC είναι ένα περίεργα ευαίσθητο φαινόμενο.
Οι αλλαγές στη θερμοκρασία και την αλατότητα της επιφάνειας της θάλασσας που προκαλούνται από την υπερθέρμανση του πλανήτη θα μπορούσαν ενδεχομένως να το σταματήσουν. Τέτοιες απότομες διακοπές είναι σαφώς ορατές στα γεωλογικά αρχεία. Για την Ευρώπη, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει μια ξαφνική, σοβαρή ψύξη, ακόμη και αν ο υπόλοιπος κόσμος συνεχίσει να θερμαίνεται.
Την ώρα που η Ευρώπη υποφέρει από καύσωνες το καλοκαίρι, μπορεί να θεωρηθεί ότι μια τέτοια ψύξη θα ήταν ακριβώς αυτό που χρειάζεται. Δυστυχώς, όμως, και πάλι όχι. Μια πλήρης διακοπή της AMOC θα μπορούσε να οδηγήσει τις θερμοκρασίες στις Βρυξέλλες στους -20 °C σε έναν βαρύ χειμώνα. Στο Όσλο, η θερμοκρασία θα έφτανε σχεδόν τους -50 °C, όχι ακριβώς όπως στο Γιακούτσκ, αλλά όχι και πολύ μακριά.
Ο θαλάσσιος πάγος του Φεβρουαρίου στη Βόρεια Θάλασσα θα μπορούσε να φτάσει νότια μέχρι την εκβολή του ποταμού Χάμπερ και τα Φρισιανά Νησιά βόρεια της Ολλανδίας. Η μέση βροχόπτωση σε τμήματα της βόρειας Ευρώπης θα μειωνόταν κατακόρυφα.
Σύμφωνα με μια εκτίμηση, το 80% της καλλιεργήσιμης γης της Αγγλίας δεν θα ήταν πλέον καλλιεργήσιμη χωρίς άρδευση. Οι καταιγίδες θα γίνονταν χειρότερες, όπως και οι καλοκαιρινοί καύσωνες, σύμφωνα με ορισμένα μοντέλα. Αυτό θα ήταν το χειρότερο σενάριο.
Και δεν αφορά μόνο την Ευρώπη. Με την ψύξη του βόρειου ημισφαιρίου στο σύνολό του, η κατάρρευση του AMOC θα ωθήσει τη ζώνη βροχής που περιβάλλει τους τροπικούς προς τα νότια. Αυτό θα ήταν πολύ κακό για τις αφρικανικές χώρες στο νότιο άκρο της Σαχάρας, ενώ θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες και για τον Αμαζόνιο.
Αυτές οι φρικτές προοπτικές είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η AMOC διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στις ανησυχίες για τα «σημεία καμπής» του κλίματος τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης που μπορεί να είναι δραματικές, καταστροφικές και μη αναστρέψιμες.
Ένας άλλος λόγος είναι η ισχυρή υπόθεση, τόσο στη θεωρία όσο και στα μοντέλα, ότι μετά την υπέρβαση ενός (αγνώστου προς το παρόν) ορίου θερμοκρασίας, η κατάρρευση θα μπορούσε να διαρκέσει μόλις μερικές δεκαετίες. Ένας τρίτος λόγος είναι ότι το AMOC, ή τουλάχιστον τμήματα του, ενδέχεται να βρίσκεται ήδη σε αργή παρακμή.
Αυτό είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με την κλιματική αλλαγή, όπως και το επίπεδο αβεβαιότητας σχετικά με το πόσο μακριά βρίσκεται πραγματικά το όριο και η έντονη συζήτηση σχετικά με το πόσο ολοκληρωτική θα είναι η κατάρρευση. Ωστόσο, δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι τέτοιες πιθανότητες λαμβάνονται υπόψη στις διαδικασίες σχεδιασμού των κυβερνήσεων.
Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι δεν πρέπει: ότι η απάντηση στον κίνδυνο πρέπει να είναι η εντατικοποίηση όλων των προσπαθειών που θα μπορούσαν να διατηρήσουν τη θερμοκρασία αρκετά χαμηλή ώστε να αποφευχθεί ένα σημείο καμπής. Ωστόσο, η προετοιμασία είναι λογική.
Η Υπηρεσία Προηγμένης Έρευνας και Εφευρέσεων της Βρετανίας χρηματοδοτεί πρωτότυπα συστήματα παρακολούθησης που θα μπορούσαν να καταστήσουν δυνατή την έγκαιρη προειδοποίηση για την επιτάχυνση της κατάρρευσης. Εάν καταστεί αρκετά ισχυρό, ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσε να καταστήσει δυνατή την προετοιμασία για πολλά χρόνια.
Αν επρόκειτο για στρατιωτική απειλή, η μείωση του κινδύνου θα ήταν φυσιολογική, όπως και η ανάλυση των τρωτών σημείων και τα σχέδια έκτακτης ανάγκης για την άμβλυνση των επιπτώσεων. Δεν είναι ακόμη απαραίτητες μεγαλύτερες δαπάνες. Αλλά είναι απαραίτητη μεγαλύτερη φαντασία.
ΠΗΓΗ: in.gr
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Η ιστορική χειραψία, το χειροκρότημα και η από κοινού «χορογραφία» του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αλάσκα έχουν τους δικούς τους συμβολισμούς.
