Καίτη Κληρίδου: Αντί επικήδειου 

Αλλά ποιος την άκουγε. Η αλήθεια; Κανένας. Στα τελευταία χρόνια της ζωής της η Καίτη είχε απαξιωθεί και απομονωθεί πολιτικά από την παράταξη που ίδρυσε ο πατέρας της, από το κόμμα που τη γέννησε και ανέθρεψε, γιατί δεν έκρυβε λόγια, τα έλεγε όπως τα έβλεπε και τα έλεγε τσεκουράτα. Για την κυβέρνηση Αναστασιάδη, τη διαφθορά, τον πλουτισμό, την ανοχή του ΔΗΣΥ, την απομάκρυνση του κόμματος από τις βασικές αρχές και αξίες του πατέρα της παρά το γεγονός ότι ακόμα τις πιπιλίζουν σαν καραμέλα.

«Αν ζούσε σήμερα ο πατέρας μου, θα ήταν πιο επιεικής από εμένα. Εγώ νιώθω πολύ έντονα κατά του Αναστασιάδη, διότι θεωρώ ότι όφειλε να συνεχίσει την πορεία Κληρίδη. Έδειχνε ότι εκεί πήγαινε, αλλά πρόδωσε όλες τις Αρχές του Κληρίδη. Και για το Κυπριακό αλλά και τη φιλοσοφία του Κληρίδη, ότι μπαίνεις στην πολιτική για να προσφέρεις και όχι για να πλουτίσεις» είπε στον Χριστόφορο για να προσθέσει σχολιάζοντας εκείνους που επικαλούνται τις αρχές και τις αξίες του Γλαύκου Κληρίδη “πως ο συγκεκριμένος όρος κακοποιήθηκε”.

Η Καίτη ποτέ δεν συμπάθησε την ακροδεξιά πτέρυγα του ΔΗΣΥ και δεν το έκρυβε. «Από την αρχή υπήρχε ο δυισμός στον ΔΗΣΥ, είναι αυτό το πρόβλημα του ΔΗΣΥ, γιατί δεν ξέρω αν σήμερα υπάρχουν συνεχιστές της πολιτικής γραμμής του Κληρίδη, που μπορούν να οδηγήσουν το κόμμα εκεί που το πήγε ο πατέρας μου» είπε.

Στις εκλογές του ‘23 τόσο με ανάρτησή της στο Facebook όσο και με δηλώσεις της όταν συνόδευσε τον Αβέρωφ Νεοφύτου για να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα, τα’ χωσε άσχημα στον Νίκο Αναστασιάδη. «Νομίζω έχει καιρό που άρχισε να φθείρεται το όνομα του κ. Αναστασιάδη. Είναι μικρός ο τόπος μας όλοι ξέρουμε πράγματα και καταστάσεις κάποτε όταν μας συμφέρει τις κρύβουμε, αλλά νομίζω ότι ο βίος και η πολιτεία του καθενός είναι ανοιχτό βιβλίο στην Κύπρο. Ίσως έπρεπε να κάνουμε κάποιες σκέψεις νωρίτερα για το πως θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί αυτός ο άνθρωπος». Οι δηλώσεις της προκάλεσαν την οργή του Νίκαρου ο οποίος μίλησε για “χυδαιότητες”, ταύτισε τον εαυτό του με τον Γλαύκο Κληρίδη και την Καίτη με τους συκοφάντες του ενώ στο τέλος με μια αναφορά στον Βενιζέλο την αποκάλεσε “αχθοφόρο” του ονόματος του πατέρα της. Κανένας Συναγερμικός δεν βγήκε να την υπερασπιστεί ή να εγκαλέσει τον πανίσχυρο τότε Πρόεδρο στην τάξη για τις προσβλητικές αυτές δηλώσεις όχι μόνο για την Καίτη αλλά και για το όνομα της οικογένειάς της. Ακόμα και ο Αβέρωφ -που όπως η ίδια αποκάλυψε στον Χριστοφή την ενθάρρυνε στα μουλωχτά να καταφερθεί δημόσια εναντίον του Αναστασιάδη επειδή στήριξε Χριστοδουλίδη - έκανε κωλοτούμπα ανάμεσα στις δύο Κυριακές αδειάζοντας την Καίτη εκφράζοντας τη διαφωνία του με τη δήλωσή της. Η ίδια τη δεύτερη Κυριακή στήριξε Μαυρογιάννη εξοργίζοντας ακόμα περισσότερο τους Χριστοδουλιδικούς, τους παραδοσιακούς και τους ακραίους Συναγερμικούς.

Αυτή ήταν η Καίτη. Πάντα συνεπής στις απόψεις της και τους αγώνες της για δημοκρατία, ισονομία, δικαιοσύνη και έναν αληθινά φιλελεύθερο, σύγχρονο, ανοιχτό και ανεκτικό ΔΗΣΥ, πιστό στις θεμελιώδεις αξίες και ιδανικά του πατέρα της. Κι αυτό το πλήρωσε ειδικά προς το τέλος, όταν ο πατέρας της πλέον είχε καταντήσει μια σχεδόν ψυχαναγκαστική αναφορά σε τυποποιημένες ομιλίες, επετείους και μνημόσυνα και η ίδια πολιτικός παρίας, με πολλούς απ’ αυτούς που κλαίνε και οδύρονται σήμερα να λένε τότε ότι “κακογέρασε”, “το’ χασε”, “κατάντησε γραφική” κλπ.

Για το τελευταίο ίσως να μην έχουν άδικο. Το’ πε άλλωστε και η ίδια. «Για να είσαι τίμιος σήμερα στην Κύπρο, είσαι γραφικός». Δεν ξέρω ο Γλαύκος, από κει που βρίσκεται και παρακολουθεί, αν  εξακολουθεί να είναι περήφανος για το κόμμα που ίδρυσε (χλωμό το βλέπω), για την κόρη του πάντως με την οποία επανενώθηκε σήμερα, αναμφίβολα. Πιστή στον ίδιο και της πολιτική του παρακαταθήκη, μέχρι το τέλος.

ΥΓ Εκτός από την Καίτη, σήμερα "χάσαμε" και τον Τέως Κιτίου Χρυσόστομο, περισσότερο γνωστός ως “Κανονάκι”, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για βιασμό και σεξουαλική κακοποίηση και τελικά καταδικάστηκε σε 12 μήνες φυλάκιση με αναστολή για άσεμνη επίθεση σε 16χρονη μαθήτρια το 1981. Η μικρή είχε πάει στο γραφείο του για βοήθεια γιατί μόλις είχε χάσει τον πατέρα της και ήταν φτωχή οικογένεια και ο τότε πανίσχυρος Μητροπολίτης την έριξε στον καναπέ και προσπάθησε να τη βιάσει. Από τις λίγες περιπτώσεις που, αν και άθεος, εύχομαι οι χριστιανοί να έχουν δίκιο και να υπάρχει κόλαση, ώστε ο συγκεκριμένος να καίγεται στην αιωνιότητα. Μήπως κι έτσι αποδοθεί η δικαιοσύνη απ’ την οποία ξεγλίστρησε επί Γης.