Νίκος Αναστασιάδης: Δεν θα δεχθούμε την όποια λύση

Το γεγονός ότι οι δύο κοινότητες θα διοικούν η κάθε μια τη δική της πολιτεία δεν συνεπάγεται πλειοψηφίες περιουσιών και πληθυσμών, ξεκαθάρισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης.

 

Μιλώντας σε συγκέντρωση στο Πολιτιστικό Κέντρο Αστρομερίτη από όπου ξεκίνησε η 35η Πορεία των Μορφιτών προς το οδόφραγμα του Αστρομερίτη, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εξέφρασε την προσήλωση και αποφασιστικότητα της ε/κ πλευράς για την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν μπορεί να αναμένει κάποιος ότι θα δεχθούμε την όποια λύση.

Η λύση θα πρέπει να σέβεται τις ανησυχίες και των δύο κοινοτήτων και όχι της μίας. Η λύση δεν θα πρέπει να αφήνει νικητές και ηττημένους και οι μόνιμες παρεκκλίσεις όχι μόνο τους Ε/κ θα αδικούν, αλλά και τους Ευρωπαίους στο σύνολό τους, τόνισε.

Διαβάστε αυτούσια την Ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη στην εκδήλωση στο πλαίσιο της 35ης Αντικατοχικής Πορείας Μόρφου

 Πανιερώτατε,

Διακεκριμένοι φίλοι που χρόνια τώρα στηρίζετε τον αγώνα των Μορφιτών, τον αγώνα της Κύπρου, σας καλωσορίζω και φέτος και σας ευχαριστώ από μέρους ολόκληρου του λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, για τη διαχρονική συνέπεια, διότι η ελευθερία και η αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν αφορούν μόνο τους Ελληνοκύπριους αφορούν και τους Τουρκοκύπριους. Για αυτό και ο κυπριακός λαός σας ευγνωμονεί.

Έχουν περάσει 41 χρόνια από την τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή, αλλά και 35 χρόνια που πραγματοποιείται η Πορεία των Μορφιτών.

Ακούγοντας τους διάφορους ομιλητές και βιώνοντας την πραγματικότητα, αυτό που διερωτήθηκα είναι πόσοι από αυτούς που παρευρέθηκαν στην πρώτη Πορεία Μορφιτών βρίσκονται ανάμεσα μας.

Σαράντα ένα χρόνια μετά, ο χρόνος, δυστυχώς, δεν χαρίζει. Είναι πολλά τα 41 χρόνια. Είναι καλά γνωστή η πολιτική της Άγκυρας και γενικότερα της οθωμανικής ιστορίας, να παγιώνει τετελεσμένα. Και ο χρόνος, δυστυχώς, αλλοιώνει τα ουσιαστικά συστατικά μιας δίκαιης λύσης.

Δίκαιη δεν είναι η λύση βεβαίως της διζωνικής αλλά τουλάχιστον αυτό το οποίο επιδιώκουμε αφού η αδήριτη ανάγκη εκεί μας οδήγησε είναι να δούμε να επανενώνεται η πατρίδα μας, να απαλάσσεται από τα κατοχικά στρατεύματα, να κατοχυρώνονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, να κατοχυρώνονται οι βασικές ελευθερίες που απολαύουν όλοι οι λοιποί των Ευρωπαίων πολιτών, έτσι ώστε η ελεύθερη διακίνηση, εγκατάσταση, το δικαίωμα περιουσίας να είναι κατοχυρωμένα σε όλους.

Αποτελεί γεγονός ότι συμφωνήσαμε σε μια λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Με βάση αυτή τη συμφωνία η κάθε μία των δύο κοινοτήτων θα διοικεί εκείνο το μέρος όπως έχει καθοριστεί. Οι Ελληνοκύπριοι θα διοικούν το νότιο μέρος της πατρίδας μας, οι Τουρκοκύπριοι το βόρειο τμήμα της πατρίδας μας. Αυτός ήταν ένας οδυνηρός συμβιβασμός, ο οποίος συμφωνήθηκε το '77, επανελήφθη το '79, αλλά και την 8η Ιουλίου του 2006, για να επαναβεβαιωθεί βεβαίως σε σωρεία ψηφισμάτων του ΟΗΕ και αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Συνεπώς, αυτό που θέλω να διαμηνύσω προς τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μου και προς όσους διαπραγματεύονται εκ μέρους τους είναι ότι εμείς παραμένουμε συνεπείς στις υποχρεώσεις που αναλάβαμε. Υποχρεώσεις, όμως, που διαλαμβάνουν, όπως είπα, ότι τη διοίκηση θα την έχουν οι Τουρκοκύπριοι στο βόρειο τμήμα, στη δική τους πολιτεία, και τη διοίκηση στη δική μας πολιτεία οι Ελληνοκύπριοι.

Αυτό, όμως, δεν συνεπάγεται πλειοψηφίες πληθυσμού. Αυτό δεν συνεπάγεται πλειοψηφίες περιουσιών. Αυτό πρέπει να κατοχυρωθεί και θα κατοχυρωθεί. Υπάρχουν τα πολιτικά δικαιώματα που είτε θέλουμε είτε όχι θα πρέπει να ρυθμιστούν κατά τρόπο που να διασφαλίζουν οπωσδήποτε ότι ούτε η βούληση των Ελληνοκυπρίων θα μολυνθεί ούτε εκείνη των Τουρκοκυπρίων εις εκάστη των δύο πολιτειών. Αλλά άλλο τούτο και άλλο η κατοχύρωση των τεσσάρων βασικών ελευθεριών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως τις έχω περιγράψει.

Ταυτόχρονα θα ήθελα να πω πως από την ώρα που στις 11 Φεβρουαρίου 2014 έχουμε συμφωνήσει ότι θα εφαρμοστεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο καθ' άπασα την επικράτεια της εν μετεξελίξει Κυπριακής Δημοκρατίας σε ομόσπονδο καθεστώς, δεν διανοούμαι ότι θα αρχίσουμε τις επιλογές ή τις επιλεκτικές αναφορές στο ευρωπαϊκό κεκτημένο διεκδικώντας για την Κύπρο, κατ' εξαίρεση, παρεκκλίσεις από όσα ουδείς άλλος στην Ευρώπη αξίωσε ή διεκδικεί.

Συνεπώς, θέλω να καταστήσω σαφές ένα πράγμα ότι, θα παραμείνουμε προσηλωμένοι στον ειρηνικό διάλογο και την αποφασιστικότητα να εργαστούμε για λύση, αλλά όπως ελέχθη και από άλλους και το έχω διαμηνύσει κατ' επανάληψη και προς τους συνομιλητές μου είτε στην Κύπρο είτε στο εξωτερικό, δεν μπορεί να αναμένει κάποιος ότι θα δεχθούμε την όποια λύση. Η λύση θα πρέπει να σέβεται τις ανησυχίες και των δύο κοινοτήτων, όχι της μιας. Η λύση δεν θα πρέπει να αφήνει νικητές και ηττημένους και οι μόνιμες παρεκκλίσεις όχι μόνο τους Ελληνοκύπριους θα αδικούν, αλλά και τους Ευρωπαίους στο σύνολο τους. Συνεπώς, δεν είναι δυνατόν να γίνουν δεκτές κάποιες αξιώσεις οι οποίες υπερβαίνουν ανησυχίες, αλλά θέλουν να κατοχυρώσουν ή να δημιουργήσουν προοπτικές ώστε η Τουρκία να υλοποιήσει τις δικές της επιθυμίες και πολιτικές.

Αυτό που κατ' επανάληψη έχω πει είναι ότι επιτέλους θα πρέπει να γίνουμε αφέντες αυτής της πατρίδας, οι Κύπριοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, να ανατρέψουμε το παρελθόν, να διδαχθούμε από τα λάθη μας, δικές μας αμαρτίες και δικές τους βεβαίως, διότι υπάρχει μια ιστορία που ξεκινά από το '60 και φτάνει στην τραγωδία του '74. Διεπράχθησαν και από τις δύο κοινότητες λάθη, και από παρεμβάσεις τρίτων ακόμη χειρότερα λάθη.

Αυτό που όμως προέχει αυτή την ώρα δεν είναι να αναξέουμε πληγές για τα λάθη μας. Αυτή την ώρα εκείνο που προέχει είναι να ενώσουμε δυνάμεις και μαθαίνοντας από το παρελθόν να διορθώσουμε τα λάθη μας. Αυτό είναι το καθήκον μας απέναντι σε όσους έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την αξιοπρέπεια αυτού του λαού. Αυτό είναι το καθήκον μας στις παρούσες, αλλά ιδιαίτερα στις μέλλουσες γενεές.

Αν αφήσουμε το χρόνο να παρέρχεται από δειλία ή από ανησυχίες ή από αιτιάσεις για το ποιοι ευθύνονται για τα όσα βιώνουμε και για τα όσα μαρτυρούμε τότε λυπούμαι να πω ότι στις επόμενες των Πορειών θα ελαχιστοποιούνται εκείνοι που έλαβαν μέρος στην αρχή. Θα συνεχίσει η βεβήλωση των ιερών και των οσίων μας, θα συνεχίσει η τουρκοποίηση του βορρά και κάποια στιγμή, ενδεχόμενα, να μην υπάρχουν εκείνοι που θα γνωρίζουν ότι εκείνα τα εδάφη τα γνωρίζουν, ενδεχόμενα ιστορικά να τα μαθαίνουν,  ότι υπήρξαν εστίες του Ελληνισμού.

Αυτό που θέλω να πω δεν είναι να υπερβάλλω σε συνθήματα, προκειμένου να ικανοποιήσω συναισθηματικά, αλλά ότι, όπως απευθύνομαι με πραγματισμό προς εσάς, κατά τον ίδιο τρόπο με πραγματισμό απευθύνομαι και προς τους Τουρκοκύπριους. Διότι δεν είναι μόνο οι Ελληνοκύπριοι που υποφέρουν, είναι και οι ίδιοι που υποφέρουν και θα υποφέρουν ακόμα χειρότερα εάν αφεθεί η κατάσταση να εξελίσσεται με την ψευδαίσθηση ότι τάχα ένα παράνομο καθεστώς μπορεί να αποδώσει εκείνα τα οποία ο κάθε πολίτης της Ευρώπης δικαιούται.

 Η προσπάθεια να κατοχυρώσουμε το δικαίωμα του κάθε πρόσφυγα να επιλέξει την επιστροφή βεβαίως περιλαμβάνει και τις περιοχές που πρέπει μέσα από τι εδαφικές αναπροσαρμογές να υπάγονται στην ελληνοκυπριακή κοινότητα. Και όσο πιο σύντομα το συνειδητοποιήσουν και οι συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριοι τόσο πιο εύκολα θα λυθούν πολλά των άλλων προβλημάτων. Μεταξύ, συνεπώς, εκείνων των περιοχών δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνεται και η Μόρφου.

Καταλήγοντας, στέλλω ένα μήνυμα ή μια διαβεβαίωση της αποφασιστικότητας μου να εργαστώ άοκνα μέχρι που να δω ότι η πατρίδα μας απαλάσσεται από κατοχικά στρατεύματα, ότι η πατρίδα μας επανενώνεται ότι η πατρίδα μας είναι μια χώρα σύγχρονη, ευρωπαϊκή, που χωρά όλους μέσα και Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους, που διασφαλίζει τις προοπτικές του μέλλοντος, της ειρήνης, της συνδημιουργίας, της προκοπής. 

 

 

 

 

Ειδήσεις σήμερα:

Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις