Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Κυριακή 15 Ιουνίου, είναι:
Των Αγίων Πάντων
Γιορτή του πατέρα
Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος
Οσίου Ιερώνυμου
Οσίας Μονίκης
Οσίου Ορτισίου
Γιορτάζουν τα ονόματα: Αυγουστίνος, Αυγουστίνα, Αύγουστος, Αυγούστα, Ιερώνυμος, Γερώνυμος, Ιερονύμη, Μόνικα, Μόνα, Γραυς, Αμώς, Φορτουνάτος, Τυχικός, Αχαϊκός, Δουλάς, Στεφανάς, Ορτίσιος, Ορτίσης, Ορτίσια, Ορτανσία, Αγαμέμνονας, Αγαμέμνων, Αγησίλαος, Αγόρω, Αγορίτσα, Ρίτα, Αίολος, Έκτορας, Αμώς, Νερσής, Άλκηστις, Αλκμήνη, Ανδρομέδα, Αντιόπη, Αριστομένης, Αρθούρος, Βελισάριος, Βενέτιος, Βενετία, Βενιζέλος, Βιολέτα, Βρασίδας, Διαγόρας, Δίκαιος, Εβελίνα, Έβελιν, Ελβίρα, Εριφύλη, Ερωτόκριτος, Ευαγόρας, Ευριπίδης, Ερρίκος, Ευρυδίκη, Γιασεμή, Γιασμίνα, Γιολάντα, Φαίδων, Φαίδωνας, Φειδίας, Γλαύκος, Φραγκίσκος, Φρατζέσκα, Κασσάνδρα, Ηλέκτρα, Ιοκάστη, Ισαβέλα, Καλομοίρα, Καλυψώ, Κανέλος, Κανέλα, Νέλλη, Κίμων, Κίμωνας, Κλεάνθης, Νεοκλής, Κίρκη, Κλάρα, Κυβέλη, Κλέαρχος, Κλεομένης, Κομνηνός, Κρίτων, Κρίτωνας, Λαέρτης, Λογοθέτης, Λυκούργος, Λύσανδρος, Μανταλένα, Μιράντα, Μιρέλα, Μυρτώ, Ναυσικά, Μάνθος, Μανθούλα, Νιόβη, Οφηλία, Παγώνα, Πανωραία, Ορφέας, Όθων, Όθωνας, Γοργίας, Περίανδρος, Πραξιτέλης, Πυθαγόρας, Ροδοθέα, Τερέζα, Τερψιθέα, Θέλξη, Θρασύβουλος, Θράσος, Τιμολέων, Άγις, Αίσωπος, Αλβέρτος, Αλκίνοος, Αναξίμανδρος, Ανδροκλής, Αρετή, Αρετούσα, Εριέττα, Έρη, Έρικα, Ήρα, Ηρώ, Ιόλη, Μαλβίνα, Σεμίνα, Οδέττη, Ιπποκράτης, Πολυκράτης, Νεοπτόλεμος, Κάρολος, Καρολίνα, Ζώτος, Αλφρέδος, Μέλισσα, Μελίσσα, Άρια, Άρυα, Πούλια, Ναπολέων, Ναπολέωντας, Αρμονία, Ηώ, Ήβη, Ινώ, Κλαίρη, Λάνα, Λάρα, Λίλα, Λίλιαν, Μαρίσσα, Κυρήνη, Μηλινόη, Νία, Ρέα, Υβόννη, Βεατρίκη, Καλλίµαχος, Κρατερός
Τοῦ Κυρίου μου πάντας ὑμνῶ τοὺς φίλους, Εἴτις δὲ μέλλων, εἰς τοὺς πάντας εἰσίτω.
Σήμερα, εορτάζουμε, όσους αγίασε το Άγιο Πνεύμα, τους Προπάτορες και Πατριάρχες, τους Προφήτες και ιερούς Αποστόλους, τους Μάρτυρες και τους Ιεράρχες, τους Ιερομάρτυρες και Οσιομάρτυρες, τους Όσιους και Δίκαιους και όλες γενικά τις άγιες Γυναίκες και τους υπόλοιπους ανώνυμους Αγίους.
Θύεις θεοίς Γραυς, ή ταθή σοι το ξίφος; Xαίρω, ταθήτω· τοις θεοίς γαρ ου θύω.
Η Αγία Γραυς μαρτύρησε δια ξίφους.
Nερσής απήλθε διά του μαρτυρίου, Όπου αθλητών αι χορείαι εν πόλω.
Πέραν της αναφοράς στον κώδικα, δυστυχώς δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου Νερσή.
Ο Άγιος Ιωνάς της Μονής Πεσόνσα ήταν Ρώσος μοναχός, δια Χριστόν σαλός. Δυστυχώς δεν υπάρχουν άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.
Η Κυριακή των Αγίων Πάντων καθορίστηκε ως ημέρα εορτής Πάντων των Θρακών Αγίων. Με προτροπή του μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθίμου, ο μητροπολίτης Εδέσσης κ. Ιωήλ συνέγραψε ακολουθία για την εορτή αυτή την οποία ενέκρινε και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο Ιερός Ναὸς Πάντων των Θρακών Αγίων, ο οποίος βρίσκεται εντός της Ιεράς Μονής αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Αετοχώρι, είναι ο μοναδικός που υπάρχει με αναφορά στην ιστορική Θράκη και αποτελεί Μνημείο της πλούσιας θρακικής αγιολογίας με αναρτημένους πίνακες των κατὰ μήνα εορταζομένων θρακών μαρτύρων και οσίων αγίων, καθὼς και χάρτες της ενιαίας Θρακικής αγιοτόκου γης.
Γεννημένος στην πόλη Θεκουέ της Ιουδαίας, νοτιοανατολικά της Βηθλεέμ, ο Προφήτης Αμώς δεν προερχόταν από ιερατική οικογένεια. Ο ίδιος ήταν βοσκός και καλλιεργητής συκομορέων, μέχρι τη στιγμή που ο Θεός τον κάλεσε απευθείας να προφητεύσει προς τον λαό του Ισραήλ. Δεν ήταν ούτε λόγιος ούτε γόνος προφητών. Όμως, όπως ο ίδιος κατέγραψε στο βιβλίο του:
«Δεν ήμουν προφήτης ούτε υιός προφήτου, αλλά βοσκός και αυτός που φροντίζει συκομορέες. Κι όμως, ο Κύριος με πήρε από τα πρόβατα και μου είπε: Πήγαινε να προφητεύσεις στον λαό μου Ισραήλ».
Αυτό το απλό, αλλά συγκλονιστικό κάλεσμα, άλλαξε την πορεία της ζωής του. Ο Αμώς εμφανίστηκε δυναμικά στη σκηνή της Παλαιάς Διαθήκης, κατά τη βασιλεία του Ιεροβοάμ Β’ (784–746 π.Χ.), κηρύττοντας με πάθος μετάνοια, θεία δικαιοσύνη και προειδοποιώντας για την επερχόμενη αιχμαλωσία του Ισραήλ.
Παρά την απλότητά του, ο λόγος του Προφήτη Αμώς ξεχώριζε για το ποιητικό του κάλλος, την εικονοπλασία και τη ρητορική του δύναμη. Στόχος του δεν ήταν η κοινωνική αποδοχή, αλλά η ηθική αφύπνιση ενός λαού που είχε βυθιστεί στη διαφθορά και την ειδωλολατρία. Οι προφητείες του ενόχλησαν έντονα την ιερατική τάξη της εποχής. Ο αρχιερέας Αμασίας της Βαιθήλ, αγανακτισμένος από τα σκληρά λόγια του Αμώς, τον διέβαλε στον βασιλιά Ιεροβοάμ ως ταραχοποιό και απαίτησε την εξορία του.
Ο Προφήτης, όμως, δεν σίγησε. Προφήτευσε την καταστροφή του οίκου του Αμασίου, γεγονός που εξόργισε τον γιο του αρχιερέα, Οζία. Σύμφωνα με μεταγενέστερη παράδοση, ο Οζίας επιτέθηκε στον Αμώς και τον τραυμάτισε θανάσιμα με ρόπαλο. Δύο μέρες αργότερα, ο προφήτης άφησε την τελευταία του πνοή στη γενέτειρά του, Θεκουέ.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Προφήτη Αμώς στις 15 Ιουνίου, αναγνωρίζοντάς τον ως έναν από τους ελάσσονες Προφήτες με μέγιστο ηθικό κύρος. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η παράδοση που τον θέλει πατέρα του Προφήτη Ησαΐα, προσθέτοντας ακόμη ένα κεφάλαιο στη δυναμική προφητική παρουσία της οικογένειάς του.
Ο Όσιος Ιερώνυμος, ένας από τους σημαντικότερους Πατέρες της Εκκλησίας, γεννήθηκε το 345 μ.Χ. στο χωριό Στριδών της Δαλματίας. Οι ευσεβείς γονείς του φρόντισαν να του δώσουν λαμπρή παιδεία, στέλνοντάς τον στη Ρώμη, όπου βαπτίστηκε και σπούδασε. Εκεί, όμως, παρασύρθηκε προσωρινά στη διαφθορά της νεανικής ζωής, ώσπου η θεία Χάρη τον οδήγησε ξανά στον δρόμο της αρετής.
Στη συνέχεια ταξίδεψε στη Γαλατία και έπειτα στην Αντιόχεια, όπου το 373 μ.Χ. συνέχισε τις θεολογικές του σπουδές. Εκεί πήρε τη μεγάλη απόφαση να αποσυρθεί στην έρημο της Χαλκίδας στη Συρία, ζώντας ασκητικά, μελετώντας και προσευχόμενος. Ωστόσο, η υποκρισία ορισμένων μοναχών τον απογοήτευσε και τον οδήγησε στην Κωνσταντινούπολη.
Εκεί συνδέθηκε πνευματικά με δύο μεγάλες μορφές της Ορθοδοξίας: τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Γρηγόριο Νύσσης. Πολύ σύντομα ο Ιερώνυμος επέστρεψε στη Ρώμη, έχοντας ήδη αποκτήσει φήμη για τη σοφία, την πολυμάθεια και το θεολογικό του κύρος.
Η στενή πνευματική του σχέση με την ευσεβή χήρα Πάουλα και τις κόρες της προκάλεσε κοινωνικά σχόλια στη ρωμαϊκή αριστοκρατία. Για να προστατεύσει την αποστολή του, ο Όσιος Ιερώνυμος εγκατέλειψε τη Ρώμη μαζί με τις γυναίκες αυτές και κατευθύνθηκε μέσω Αντιόχειας στα Ιεροσόλυμα και από εκεί στη Βηθλεέμ.
Εκεί, ίδρυσε δύο μοναστήρια – ένα ανδρικό και ένα γυναικείο – που έγιναν φάροι Ορθόδοξης ασκητικής ζωής. Ο ίδιος αφιερώθηκε στη μετάφραση και ερμηνεία της Αγίας Γραφής, με κορυφαίο του έργο τη μετάφραση της Βουλγάτας, που αποτέλεσε βασικό κείμενο της δυτικής χριστιανοσύνης.
Η Πάουλα εκοιμήθη το 404 μ.Χ., αφήνοντας πίσω της μια πνευματική κληρονομιά που σημάδεψε την Ορθοδοξία. Ο Όσιος Ιερώνυμος έζησε ως το 420 μ.Χ. στη Βηθλεέμ και εκοιμήθη ειρηνικά, αφήνοντας πίσω του τεράστιο συγγραφικό έργο και ζωντανό παράδειγμα αγιότητας.
Το ιερό του λείψανο μεταφέρθηκε αργότερα στη Ρώμη, όπου τοποθετήθηκε στον ναό της Santa Maria Maggiore. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 30 Σεπτεμβρίου, ενώ στην Ορθόδοξη υμνολογία ξεχωρίζει η ακολουθία του, ποιημένη από τον Νήφωνα τον Αγιορείτη και εκδοθείσα το 1925 στην Αθήνα.
Δουλᾶς, ξοάνοις δουλικὸν μὴ δοὺς σέβας, Ἤνεγκε σαρκός, ὡς Θεοῦ δοῦλος, ξέσεις.
Ο Άγιος Δουλάς καταγόταν από ένα χωριό της Πραιτωριάδας στην Κιλικία, που ονομαζόταν Ζεφύρι. Διακρινόταν για τα φιλανθρωπικά του έργα, το ζήλο του για τον Χριστό και για την συνεχή προσπάθεια του να φωτίζει ψυχές στο δρόμο της αληθινής σωτηρίας. Καταγγέλθηκε λοιπόν γι’ αυτό στον έπαρχο Μάξιμο και επειδή δεν μπόρεσαν να κάμψουν το χριστιανικό του φρόνημα, τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια. Έχυσαν καυτό λάδι στο κεφάλι του, έβαλαν πυρακτωμένα σίδερα στη ράχη του, συνέτριψαν τα μέλη του, χωρίς όμως να πετύχουν μ’ αυτά την παραμικρή υποχώρηση της πίστης και του ηρωισμού του. Κατόπιν ο έπαρχος με ωμό τρόπο ξέσχισε την κοιλιά του, από την οποία χύθηκαν τα σπλάγχνα του. Έτσι μισοπεθαμένο, τον ανάγκασαν να τρέχει γύρω στα 20 μίλια, με αποτέλεσμα ο Άγιος να πέσει νεκρός και η αγία του ψυχή να πετάξει στις σκηνές των δικαίων, νικήτρια της ειδωλολατρικής αυθαιρεσίας και τυραννίας.
Άμωμος Oρτίσιος ήκει σοι Λόγε, Oύ μώμον ειπείν ουδ’ ο Mώμος ισχύσει.
Ο Όσιος Ορτίσιος (ή Oρσίσιος) ήταν ένας από τους διάσημους ασκητές της ερήμου και αποφθέγματα του σώζονται στον «Παράδεισο των Πατέρων» του Παλλαδίου.
Δύο από αυτά είναι: «Nομίζω ότι εάν μη ο άνθρωπος φυλάξη την εαυτού καρδίαν καλώς, πάντα τα καλά όσα ήκουσεν, επιλανθάνεται και αμελεί, και ούτως ο εχθρός ευρών εν αυτώ τόπον, καταβάλλει αυτόν. Ώσπερ γαρ λύχνος σκευασθείς και φαίνων, εάν αμεληθή λαβείν έλαιον, κατ’ ολίγον σβέννυται, και λοιπόν ενδυναμούται το σκότος κατ’ αυτού… ούτω και ψυχής αμελούσης, όσον το Πνεύμα το Άγιον υποχωρεί, έως τέλεον αποσβεσθή η θέρμη αυτής». «Πλίνθος ωμή βαλλομένη εις θεμέλιον εγγύς ποταμού, ουχ’ υπομένει μίαν ημέραν. Oπτή δε ούσα, ως λίθος διαμένει. Oύτως άνθρωπος σαρκικόν φρόνημα έχων, και μη πυρωθείς κατά τον Iωσήφ (τον Πάγκαλον δηλ.) τω φόβω του Θεού, λύεται προελθών, εις αρχήν. Πολλοί γαρ των τοιούτων οι πειρασμοί εν μέσω ανθρώπων όντων. Kαλόν δέ τινα ειδότα τα ίδια μέτρα, αποφεύγειν το βάρος της αρχής». Ο Όσιος Ορτίσιος απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Άγιος Αυγουστίνος, ο μεγάλος Επίσκοπος της Ιππώνος, γεννήθηκε το 354 μ.Χ. στην Ταγάστη της Νουμηδίας, στη σημερινή Αλγερία. Γόνος μικτής οικογένειας, είχε πατέρα ειδωλολάτρη, τον Πατρίκιο, και μητέρα φλογερή χριστιανή, την Αγία Μόνικα (η Εκκλησία την τιμά στις 4 Μαΐου). Η Μόνικα, με τη θερμή της πίστη και τις ολονύκτιες προσευχές της, φύτεψε από νωρίς το σπόρο της Ορθόδοξης πίστης στον γιο της, που όμως αργότερα γνώρισε βαθιά πνευματική περιπέτεια.
Από τα νεανικά του χρόνια, ο Αυγουστίνος ακολούθησε έναν έκλυτο βίο, γεμάτο φιλοσοφικές αναζητήσεις, ερωτικά πάθη και αμφιβολίες. Σπουδάζοντας πρώτα στην πατρίδα του και στη συνέχεια στα Μάδαυρα και στην Καρχηδόνα, εντυπωσίασε με τη ρητορική του δεινότητα. Κατά την περίοδο αυτή απέκτησε και ένα εξώγαμο παιδί, τον Αδεοδάτο. Παράλληλα, προσχώρησε στο φιλοσοφικό ρεύμα του Μανιχαϊσμού, αναζητώντας απαντήσεις στα υπαρξιακά του ερωτήματα.
Η καθοριστική στροφή στη ζωή του ήρθε στο Μιλάνο, όπου γνώρισε τον σπουδαίο Επίσκοπο Αμβρόσιο. Με τις εμπνευσμένες ομιλίες του και τη βαθιά γνώση των Γραφών, ο Αμβρόσιος συνέβαλε στην πνευματική μεταστροφή του Αυγουστίνου. Εκείνος, συγκλονισμένος από το φως της αλήθειας, βαπτίστηκε Χριστιανός μαζί με τον 15χρονο γιο του, εγκαινιάζοντας μια νέα πορεία.
Μετά τον θάνατο της μητέρας του, ο Άγιος Αυγουστίνος επέστρεψε στην Αφρική και αφιερώθηκε στη διδασκαλία του Ευαγγελίου. Το 391 μ.Χ., κατά την επίσκεψή του στην Ιππώνα, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και λίγο αργότερα επίσκοπος, διαδεχόμενος τον Βαλέριο. Στη νέα του θέση διακόνησε με σοφία, αυταπάρνηση και θεολογικό βάθος για 34 συνεχόμενα χρόνια.
Ο Άγιος Αυγουστίνος, ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές και Πατέρες της Εκκλησίας, άφησε πίσω του τεράστιο συγγραφικό έργο. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι «Εξομολογήσεις», ένα μοναδικό αυτοβιογραφικό ταξίδι πνευματικής αναζήτησης, και η «Πολιτεία του Θεού», έργο θεμελιώδες για τη χριστιανική φιλοσοφία και πολιτική θεολογία.
Ο Άγιος εκοιμήθη ειρηνικά στις 28 Αυγούστου του 430 μ.Χ., σε ηλικία 76 ετών. Αργότερα η Εκκλησία αναγνώρισε την τεράστια προσφορά του και τον κατέταξε επίσημα στους Αγίους της. Η Ακολουθία του Αγίου Αυγουστίνου συντάχθηκε από τον Αγιορείτη Ιάκωβο και εκδόθηκε στη Σμύρνη το 1861, ενώ νεότερη έκδοση κυκλοφόρησε από τον αρχιμανδρίτη Ιωάννη Δανιηλίδη στην Αθήνα το 1914.
ΠΗΓΗ: Workenter.gr
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Νέα επίθεση σε εξέλιξη, καθώς το Ιράν εκτοξεύει πυραύλους προς το Ισραήλ, σύμφωνα με αναφορές των κρατικών ιρανικών μέσων ενημέρωσης. Νωρίτερα, το Ισραήλ έχει πλήξει την Τεχεράνη. Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης του Ιράν αναφέρουν ότι έχουν εκτοξευθεί βαλλιστικοί πύραυλοι προς το Ισραήλ, όπου ηχούν οι σειρήνες αεροπορικής επιδρομής σε Ιερουσαλήμ και Τελ Αβίβ. Δείτε λεπτό προς λεπτό όλες τις εξελίξεις:
