Σύμφωνα με τη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο Pacific Conservation Biology, η εικόνα σχετικά με τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο των σκύλων είναι ανησυχητική και περνά απαρατήρητη: «Η ζημιά στο περιβάλλον από τους υιοθετημένους σκύλους είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ όσο φαντάζεται ο μέσος άνθρωπος» σημειώνουν οι ερευνητές Bill Bateman και Lauren Gilson.
Εντούτοις, οι ερευνητές δεν παρουσιάζουν νέα πειραματικά δεδομένα, αλλά συνοψίζουν τα ήδη υπάρχοντα από διαφορετικές θεματικές, όπως επιθέσεις σε άγρια ζώα, διαταραχές της συμπεριφοράς, αλλαγές στη χημεία του εδάφους, ακόμη και το τεράστιο αποτύπωμα άνθρακα της παραγωγής τροφής για σκύλους. Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων εξακολουθούν να αγνοούν τις ευρύτερες οικολογικές επιπτώσεις των κατοικίδιων ζώων τους.
Μια συγκεκριμένη περίπτωση ενός οικόσιτου σκύλου, που περιγράφεται στη μελέτη, σκότωσε περίπου 500 Brown Kiwis (πτηνά που δεν πετάνε και ζουν στη Νέα Ζηλανδία) από έναν πληθυσμό 900 ζώων σε μόλις πέντε εβδομάδες. Στην αυστραλιανή νησιωτική πολιτεία της Τασμανίας, οι ερευνητές κατέγραψαν 887 θανάτους πιγκουίνων από επιθέσεις σκύλων μεταξύ 1980 και 2020, αρκετούς για να προκαλέσουν την κατάρρευση ολόκληρων αποικιών.
«Η κυνηγετική συμπεριφορά μπορεί να συμβεί ακόμη και κοντά στο σπίτι», σημειώνουν οι ερευνητές, επικαλούμενοι στοιχεία αποκατάστασης άγριων ζώων που δείχνουν ότι οι επιθέσεις σκύλων αντιστοιχούν στο 9,2% των εισαγωγών άγριων ζώων, με τις περιπτώσεις αυτές να υφίστανται τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας (72,7%).
Εκτός, όμως, από τις επιθέσεις, η απλή παρουσία ενός σκύλου διαταράσσει την άγρια ζωή. Τα πτηνά που φωλιάζουν κοντά στην ακτή εγκαταλείπουν τις φωλιές τους έως και 100% του χρόνου όταν περνούν από δίπλα τους σκύλοι, έναντι πολύ χαμηλότερων ποσοστών, σε σύγκριση με τους ανθρώπους. Αυτή η αναγκαστική μετακίνηση είναι δυνητικά θανατηφόρα.
Όπως εξηγούν οι ερευνητές, όταν τα πουλιά πρέπει να «αδειάσουν» τη φωλιά τους, καίνε κρίσιμα αποθέματα ενέργειας. Διαπιστώθηκε ότι μόλις 10 πτήσεις συναγερμού καθημερινά λόγω των σκύλων θα μπορούσαν να αυξήσουν την ενεργειακή δαπάνη κατά 4,5-4,7% για ορισμένα πουλιά και κατά 7,5-7,8% για τους ερημοσφυριχτές (sand plover) στη βόρεια Αυστραλία. Για τα αποδημητικά πουλιά που είναι ήδη εξαντλημένα από τα μακρινά ταξίδια, αυτή η επιπλέον κατανάλωση μπορεί να σημαίνει θάνατο.
Ακόμα, όμως, κι αν δεν αφήνουμε τον σκύλο ελεύθερο, μειώνεται σημαντικά η αφθονία και η ποικιλομορφία των πουλιών ή ελαφιών και θηλαστικών σε δασικές περιοχές, σε σύγκριση με τους επισκέπτες, σύμφωνα με μελέτη. Μια άλλη μελέτη συμπέρανε ότι το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των σκύλων συνεχίζεται και μετά τη βόλτα, καθώς τα περιττώματα και τα ούρα επηρεάζουν τη συμπεριφορά της άγριας ζωής για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Τα περιττώματα αποτελούν από μόνα τους μια ξεχωριστή κατηγορία μόλυνσης: «Ένας μέσος σκύλος παράγει περίπου 0,2 κιλά περιττώματα και 0,4 λίτρα ούρων την ημέρα- σε μια ζωή 13 ετών, το σύνολο των περιττωμάτων ξεπερνά τα 1000 κιλά και των ούρων τα 2000 λίτρα ανά σκύλο», σημειώνουν οι ερευνητές. Τα απόβλητα αυτά μεταφέρουν παράσιτα και παθογόνα που μολύνουν τόσο την άγρια ζωή όσο και τον άνθρωπο.
Η τακτική, μηνιαία χορήγηση φαρμάκων κατά των ψύλλων στους σκύλους συνοδεύεται επίσης από περιβαλλοντικούς κινδύνους. Όταν τα ζώα εισέρχονται σε ρέματα ή λίμνες, τα δραστικά συστατικά αυτών των φαρμάκων ξεπλένονται και μπορούν να προκαλέσουν σημαντική θνησιμότητα σε υδρόβιους ασπόνδυλους οργανισμούς. Μια μελέτη έδειξε ότι έως και το 86% ενός ευρέως χρησιμοποιούμενου εντομοκτόνου για ψύλλους και τσιμπούρια απομακρύνεται μέσω του νερού, παραμένοντας τοξικό ακόμη και σε εξαιρετικά χαμηλές συγκεντρώσεις.
Ίσως, όμως, ο πιο αθόρυβος παράγοντας που βλάπτει το περιβάλλον είναι η παραγωγή της τροφής. Η παραγωγή της δημιουργεί εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που αντιστοιχούν στην 60η χώρα με τις υψηλότερες εκπομπές παγκοσμίως. Η βιομηχανία χρησιμοποιεί γη σχεδόν διπλάσια από το μέγεθος του Ηνωμένου Βασιλείου και καταναλώνει έως και το 13,5% των ετήσιων αλιευμάτων άγριων ψαριών.
Όπως είναι σαφές, το να σταματήσουν οι υιοθεσίες σκύλων ή να εγκαταλειφθούν οι οικόσιτοι σκύλοι από τους ιδιοκτήτες τους δεν είναι ένα εφικτό σενάριο. Ωστόσο, οι ερευνητές εντοπίζουν δύο βασικούς τομείς που χρήζουν βελτίωσης: τη μείωση του συνολικού αριθμού των σκύλων παγκοσμίως και την αλλαγή της συμπεριφοράς των ιδιοκτητών. Η τελευταία είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση, καθώς αν και μια μεγάλη πλειοψηφία ιδιοκτητών σκύλων έχει μεγάλη ευαισθησία σε περιβαλλοντικά θέματα, πολλοί αντιστέκονται στην ανάληψη ευθύνης για τις επιπτώσεις των κατοικίδιων ζώων τους. Ένας ερευνητής ανέφερε ότι απειλήθηκε όταν ζήτησε από τους ανθρώπους να κρατήσουν τα σκυλιά μακριά από μια προστατευόμενη παραλία.
Οι ερευνητές καλούν σε «διάλογο για το πώς μπορούμε να διατηρήσουμε τη σημαντική σχέση μας με τα ζώα συντροφιάς και να την εξισορροπήσουμε με μια ουσιαστική, βιώσιμη διαχείριση του περιβάλλοντος». Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την καλύτερη επιβολή των υφιστάμενων κανόνων, τη βελτίωση της εκπαίδευσης σχετικά με τις επιπτώσεις και την ανάπτυξη πιο βιώσιμων πρακτικών ιδιοκτησίας κατοικίδιων ζώων. «Το να είσαι καλός ιδιοκτήτης σκύλου σημαίνει να νοιάζεσαι όχι μόνο για το ζώο που αγαπάς, αλλά και για τον υπόλοιπο φυσικό κόσμο» καταλήγουν.
ΠΗΓΗ: ygeiamou.gr
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ολοκληρώθηκε η κατάθεση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη ο οποίος κλήθηκε από τον Αρχηγό της Αστυνομίας, Θέμιστο Αρναούτη με οδηγίες του Γενικού Εισαγγελέα και του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα να προβεί σε γραπτή κατάθεση για όλα όσα δήλωσε δημοσίως.
