Αυτό τουλάχιστον αποκαλύπτει έρευνα, σύμφωνα με την οποία η προσωπικότητά μας φαίνεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο, όχι μόνο στο πώς αισθανόμαστε ή συμπεριφερόμαστε, αλλά και στο πόσα χρόνια θα ζήσουμε.
Οι ειδικοί στη μακροζωία εξηγούν στο Journal of Psychosomatic Research ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους γιατρούς να προβλέπουν κινδύνους για την υγεία, όχι μόνο με βάση μετρήσιμους παράγοντες, όπως η αρτηριακή πίεση, αλλά και με βάση το πώς σκέφτεται, αισθάνεται και συμπεριφέρεται κάποιος.
«Αντί να κοιτάμε γενικές κατηγορίες προσωπικότητας, όπως εξωστρεφείς ή συνεπείς, εστιάσαμε σε συγκεκριμένες περιγραφές: Τον ακριβή τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι μιλούσαν για τον εαυτό τους όταν συμπλήρωναν τεστ προσωπικότητας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο καθηγητής Rene Mottus, ειδικός στη γήρανση και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτές οι καθημερινές στιγμές αυτοκριτικής, που συχνά θεωρούμε ασήμαντες, μπορούν αθόρυβα να προβλέπουν ποιος ζει περισσότερο.
«Η λέξη ‘ενεργητικός‘ ήταν η πιο εντυπωσιακή», ανέφερε ο καθηγητής Mottus στον Guardian. «Οι συμμετέχοντες που περιέγραφαν τον εαυτό τους έτσι είχαν σημαντικά μικρότερο κίνδυνο θανάτου κατά την περίοδο της μελέτης – με 21% χαμηλότερο κίνδυνο, ακόμα και λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, το φύλο και ιατρικές παθήσεις».
Χαρακτηριστικά όπως η ενεργητικότητα, η οργανωτικότητα, η υπευθυνότητα, η εργατικότητα, η σχολαστικότητα και η προθυμία να βοηθάει κάποιος βρέθηκαν επίσης σημαντικά.
Στη μελέτη, οι ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερους από 22.000 ενήλικες μέσα σε τέσσερις μεγάλες μελέτες, με περίοδο παρακολούθησης από 6 έως 28 χρόνια. Διαπίστωσαν ότι αυτές οι συγκεκριμένες «αποχρώσεις» της συμπεριφοράς προβλέπουν καλύτερα τον κίνδυνο θνησιμότητας από ό,τι οι πέντε ευρύτερες κατηγορίες προσωπικότητας.
«Η σημασία αυτής της μελέτης έγκειται στην ακρίβειά της. Η προσωπικότητα λειτουργεί όχι μόνο ως γενική επιρροή, αλλά ως σύνολο συγκεκριμένων συμπεριφορών και στάσεων—και αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν μετρήσιμη επίδραση στη μακροζωία», εξηγεί ο καθηγητής Páraic O’Súilleabháin, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Limerick και συν-συγγραφέας της έρευνας.
Με άλλα λόγια, όπως λέει ο Mottus, δεν είναι απλώς η εξωστρέφεια που μετράει, αλλά η ενεργητικότητα, η εργατικότητα και η προθυμία να βοηθάς τους άλλους.
«Άνθρωποι με παρόμοιο μέγεθος συνέπειας ή εξωστρέφειας μπορεί να είναι διαφορετικοί στον τρόπο που εκφράζονται. Είναι αυτές οι λεπτές διαφορές που έχουν σημασία—ίσως ακόμη και για το πόσο ζούμε».
Παρά το γεγονός ότι τα γενικά θετικά χαρακτηριστικά όπως η προθυμία να βοηθάμε φαίνεται να επιμηκύνουν τη ζωή, τα αρνητικά χαρακτηριστικά έχουν την αντίθετη επίδραση: όσοι δήλωναν ότι συχνά αισθάνονται άγχος είχαν υψηλότερη πιθανότητα πρόωρου θανάτου.
«Η έρευνά μας δείχνει ότι η προσωπικότητα μπορεί να παίξει έναν υποστηρικτικό ρόλο—έναν ρόλο που υποτιμάται στην ιατρική και τη δημόσια υγεία», εξήγησε ο O’Súilleabháin.
Η νέα αυτή έρευνα αναδεικνύει ότι η προσωπικότητα αποτελεί έναν παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την υγεία και τη διάρκεια ζωής μας. Τα απλά χαρακτηριστικά— όπως η ενεργητικότητα, η υπευθυνότητα και η προθυμία να βοηθάμε — μπορούν να είναι εξίσου σημαντικά με τη διατροφή ή την άσκηση. Αξίζει λοιπόν να αναλογιστούμε πώς οι καθημερινές μας συνήθειες και ο τρόπος που εκφραζόμαστε στον κόσμο μπορούν να συμβάλλουν σε μια πιο μακρά και ποιοτική ζωή.
ΠΗΓΗ: ygeiamou.gr